گویا هنوز برخی خواب زده متوجه بیداری پرستاران نشده اند و اینکه اطلاع رسانی در پرستاری بر خلاف خواست سالیان متمادی ایشان که تلاش در بی اطلاعی و ناآگاهی پرستاران داشتند امروزه اطلاعرسانی به روز انجام می شود و همه در یک روز و یک ساعت از مقاصد افراد مطلع می شوند. اینکه در سالهای گذشته اغلب مدارس بهیاری تعطیل شد در روند پیرفت علم و بالا رفتن سطح نیازهای مراجعان به مراکز در مانی و ..... بود و اتفاقا اقدامی درست بود.

تصمیمات شتابزده و بدون تفکر به بدنه ی اجتماعی، سیاسی و مهمتر از همه به سلامت جامعه در حوزه ی نظام سلامت آسیب می زند. در ماههای اخیر شاهد موارد بسیاری از این نوع تصمیمات بودیم و متاسفانه هنوز هم هستیم.

اعلام افزایش حقوق پرستاران خلاف واقع از رسانه ی اسما ملی، که بارها و بارها تکرار شد و کلیدش یک سال پیش خورد،وعده های دروغین توسط معاونین و شخص وزیر به پرستاران ، افزایش یک باره ی درآمد کسانی که چند ده میلیون دریافتی داشتند، نخبه انگاری و تافته ی جدا بافته اعلام کردن خود که البته غرور و کبر در آن نمایان است، مقایسه ی مشاغل مختلف با پرستاری مانند مهمانداری و آتش نشانی و ... که همه از نظر ما مشاغل بسیار مهمی هستند، اقدامات عجولانه و برنامه ریزی یک طرح بسیار پیچیده به جای اجرای قانون تعرفه گذاری به نام مبتنی بر عملکرد، عدم پیگیری اجرای قوانین حوزه ی سلامت بویژه قوانین حوزه ی پرستاری مانند بهره وری و تعرفه گذاری که اولی سال هشتاد و هشت و دومی سال هشتادو شش توسط نمایندگان محترم مجلس تصویب شده اند، و این اواخر تلاش در احیای طرحی که حدود بیست و پنج سال پیش توسط وزارت دکتر فاضل مبنی بر هیات امنایی کردن بیمارستانهای دولتی (یعنی سپردن مراکز دولتی به پزشکان ) وتربیت پرستاران 6 ماه دوره دیده توسط خود مراکز که انحصارطلبی بزرگ ایشان را نشان میداد...... همه و همه دست به دست هم داده است تا بزرگترین صنف نظام سلامت که نقش عمده ای در ارائه ی خدمات پیشگیری ، درمان و بازتوانی مردم نجیب ایران دارند به سمت نارضایتی هدایت شوند و چون گوش شنوایی علیرغم تمام نامه نگاریها و ....نیافتند مجبور به گذر مرحله به مرحله از اعتراضی قانونی  به اعتراضی دیگر ...شدند.

اما اینجا بحث ما بحث انحصار طلبی برخی از افراد جامعه ی نظام سلامت است، اینکه این افراد از رانتهای مختلف و از جمله رانت اطلاعاتی استفاده می برند واضح است . اینکه این دوستان از طریق ارتباطات ویژه شرکتی را که در بین پرستاران بد نام بوده با تغییر نام و با شاخص کردن توسط نفوذ و اعتبار نظام پرستاری بین  افراد مامور ثبت نام و آموزش بهیاران می کنند آخرین مورد آن است.

طرح تربیت پرستاران شش ماهه حدود 25 سال پیش مطرح شد و در آن زمان بنده دانشجو بودم و چقدر جنگیدیم تا وزارت بهداشت از این خیانت تاریخی به نظام سلامت مردم که به اشتباه تجارت خانه ی بیماری محور انگاشته شده است چشم بپوشد. اما جناب دکتر هاشمی نبوغش را در مسایل مختلف نشان داده و اولین بردن رئیس سازمان نظام پرستاری به وزارت بهداشت بود که هر چه جلوتر می رویم دلایل این اقدام  روشنتر می شود:

1- ترس تمام عوامل پرستاری که مناصبی در دانشگاهها دارند از معاون محترم وزیر که یک جایگاه حکومتی و اجراییی با قدرت مناسب است.

2-حذف سازمان نظام پرستاری و شورای عالی و ... از صف مخالفان.

3- پیشبرد اهداف با استفاده از فشار پرستاران بر پرستاران

4- ایجاددرگیری بین پرستاران تا با این خود-درگیری نتوانند به اهداف وزارت بهداشت ورود کنند .

5-.............................. و مواردی که شاید ذکرش نیاز نباشد و همه ی دوستان می دانند.

البته هیچ کس انتظار چنین تحرکی و آگاهی را از پرستاران نداشت. چرا که پرستاران در سالهای متمادی در دانشکده ها و محل کار طوری بار آمده اند که گمان کنند فقط باید سرشان پایین باشد و هر کاری گفته شد انجام دهند.

وقتی به وضعیت آموزش دانشجویان پرستاری در مراکز درمانی  می پردازیم و با دانشجویان پزشکی و یا حتی سایر رشته ها مانند بینایی سنجی و ... مقایس ه می کنی میبینی که دانشجویان پرستاری برای برگزاری کنفرانسهایشان هم مشکل دارند چه برسد به محل استراحت و پاویون و ....

از همین سالها پایه های استثمار پیریزی می شود و  در سالهای طرح و سربازی و ...بعد در حین کار ساختمان چنین استثماری بنب نهاده می شود و سیستم پزشک سالار در طول سالیان متمادی هر طور خواست با پرستاران رفتار می کند.

مثلا هر گاه خواست قانونی مصوب هر کجا را اجرا کند وتازه هر طور که خواست اجرا کند. ما که کلا با طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد به دلیل اینکه اختلاف پرداختها را افزایش م یدهد و ضمنا جایگزین قانون مصوب مجلس می شود مخالفیم ولی همین طرح بی اساس باعث اعمال سلیقه های مختلف بر ساعت کار پرستاران شده و مدیران پرستاری تحت نفوذ بالادستیها ساعت کار را تا 192 ساعت اعلام کرده اند که با قانون بهره وری و قانون کار مغایرت دارد. اما چه کسی به این مغایرتها رسیدگی می کند؟ شکایت را باید پیش متشاکی ببریم.

گذشته از این حرفهاو اقدامات ناصواب که قطعا سلمت و جان مردم را هدف قرار داه ، احیای بهیاری خود درد بزرگی است که بحثش بماند جایی دیگر ولی از همین امروز ثبت نام آموزش دوره ی بهیاری را به شرکتی سپرده اند که مدیر عامل امروزش شخصی است که قایم مقام رئیس سازمان نظام پرستاری است و البته این روابط سالها بر این گستره  سیطره داشته است.

کشف روابط بین این مسایل و حل نحوه ی استفاده و برخورداری از رانتها نبوغ نمی خواهد و با اندکی دو دوتا کردن همه چیز آشکار است و شاید بتواند موضوع مورد رسیدگی سازمان بزارسی کل کشور باشد اما موضوع مهم و اهم این است که از کجا به کجا رسیده ایم یا رسیده اند!!!!!!

تصمیم بسیار غلط دیگر افزایش چند برابری ظرفیت دانشکده های پرستاری است ، چرا که بر اساس اعلام خود نظام پرستاری از زبان استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان در حال حاضر به ازای هر25 دانشجو یک عضو عیات علمی داریم و با افزایش ظرفیت به دوبرابر این رقم به 50دانشجو به یک استاد می رسد ، از امکانات حرفی نمی زنم چون کسی اعتقاد ندارد که دانشجویان پرستاری هم به امکانات نیاز دارند و امکانات فعلی در حد صفر است و صفر را هر چند برابر  کنی باز جواب صفر است و این را دانشجویان پرستاری به خوبی درک می کنند.........

حرف آخر اینکه با این اوصاف این آقایان وقت نمی کنند که دنبال مطالبات و حقوق و قوانین پرستاری باشند و صد البته منافع خودشان مهمتر است اما چیزی که ذهنم را بد مشغول می کند این است که جایگاه کسانی که خود را نخبگان و دانشمندان پرستاری می دانند در این حرکتها کجاست؟

افرادی که این اواخر تبدیل به سربازان وزالرت بهداشت شده اند و از بزرگان پرستاری از نظر مدرک و جایگاه منصبی به حساب می آیند چه برداشتی از این انحصار طلبی ها دارند؟

آیا به ایشان هم سهمی می رسد؟ یا قرار است چه اتفاقی برایشان بیافتد؟آیا این افراد ارعاب شده اند؟ نقش بورد پرستاری چیست؟ واقعا توجیه این کارها را چگونه مقابل آینه برای خودشان بیان می کنند؟ شاید پول و منافع شخصی پاسخ همه چیز باشد....فقط گفتم شاید....

جناب جعفری بزرگوار! جناب شمس عزیز! جناب دکترهای پرستاری (همه را نام نمی برم که دلخوری نشود)! جنابان سهامداران نظام پرستاری ! بزرگواران بزرگ! جایگاه شما کجای این معادله قرار دارد؟ راستی نظر شما در این باره چیست؟

نکند باز هم به تبعیت از وزیر تعدادی مرا که فقط می نویسم و فقط حرف می زنم و فقط نامرد حرف زدنم داعشی و و صهیونیست و زورگو و قلدر و ... بدانند، اما مهم نیست دوست دارم افکار خلوتی شما هارا بدانم!!!!

واعظان کاین جلوه در محرابو منبر می کنند       چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

پرسشی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس           توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟

محمود عمیدی- 27 اردیبهشت (نه ببخشید اردی جهنم) 94

:: برچسب‌ها: تربیت بهیار"احیای بهیاری",

از سالهای سال پیش گفته اند که آتش افروخته را با بنزین خاموش نمی کنند ولی گویا این حرف در گوش حضرات مثلا نخبگان پرستاری و وزارت بهداشت نمی رود، متاسفانه پرستارانی که سالها از رای ما برای خودشان بهره برده اند یک ذره به فکر ما پرستاران نبوده و نیستند و حتی مصوبات شورای عالی پرستاری را هیچ می انگارند و البته حق هم دارند چرا که اعضای این شورا یا چشم و گوشهای خودرا به دلایلی بسته اند یا منافع خودشان را مقدم میدانند.

امروز با تاسف تمام دبیر هیات بورد پرستاری اعلام می کند که علیرغم مصوبه ی شورای عالی نظام پرستاری ده هزار بهیار تربیت می شوند و ساماندهی این آموزش ببینید چقدر با پیش گویی ما مطابقت دارد و البته هدف از این کار فقط بهه ی مالی هنگفت افراد نیست بلکه هدف تامین و تهیه ی وسیله ای برای به سکوت کشیدن پرستاران در احقاق حقوقشان است.

در این راستا باز متاسفانه با آلت دست قرار گرفتن عده ای که خود را مدافعین پرستاران می دانند البته رهبران چندین ساله ی پرستاری، باز سیاست پرستار علیه پرستار در دستور کار قرار دارد.

یک طرف معاونت پرستاری، از طرفی هیات بورد پرستاری و نیز با ورود اعضای شورای عالی  نظام پرستاری قبلی مقابل منافع پرستاران ایستاده اند.

متاسفانه در این راستا اقدام به تبلیغ شرکت کارکنان نظام سلامت که نسخه ی تغییر نام یافته ی شرکت تعاونی فراگیر پرستاران است شده است، لذا توضیحاتی درباره ی این شرکت را لازم می داند که قطعا توضیحات تکمیلی در صورت نیازبا شاهد و ... متعاقبا ارائه می گردد:

شرکت تعاونی فراگیر پرستاران که سالهای سال قبل با مدیر عاملی جناب اقای دکتر ایرانی شاد (پزشک مشهد درس خوانده) و ریاست هیات مدیره ی جناب میرزابیگی و به بازرسی آقای نجاتیان شروع به کار و سوئ استفاده از اعتماد پرستاران به نظام پرستاری کرد اگر به آدرس سایتش مراجعه کنید که اتفاقا لینک سایت با عنوان شرکت تعاونی پرستاران کشور در سایت نظام پرستاری موجود است به آدرس :       www.nrco.ir

تمام فعالیتهای نیمه تمام و ناتمام آن در سایت موجود است و حتی پروژه ی یافت آباد که پیش از خرید زمین اقدام به دریافت پول از همکاران پرستار به اعتبار سازمان نظام پرستاری در دو مرحله ی و هر مرحله سی میلیون نمود و هرگز اقدامی انجام نشده و در ارومیه شاهکارش موجود است

و در سایر مناطق نیز، اینک با تغییر نام به شرکت تعاونی کارکنان نظام سلامت اقدام به مکیدن آخرین شیره ها (شیره ای که نمانده بلکه تفاله های) نعش پرستاری هستند و در اقدامی شرم آور آگهی ثبت نام از دیپلمه ها برای آموزش و اخذ مدرک بهیاری جهت سرکوب پرستاران نموده است.

این شرکت که اهلیتش به شدت زیر سوال است اینک با مدیر عاملی جناب نجاتیان کار می کند و آقایان که مدعیان دفاع از حقوق پرستاریند واضح است که با این همه پروژه های پولساز ، وقتی برای پیگیری اجرای قوانین پرستاری ندارند و شرم هم نمی کنند و رودر روی ما نشسته و ادعای خدایی پرستاران را می کنند....

این طرح که همان طرح پرستار 6 ماهه ی بیست و پنج سال پیش است و با فداکاریهای پرستاران، سیستم پزشک سالار موفق به اجرای آن نشد، اینک با دست دشمنان قسم خورده ی پرستاری که در جامه ی پرستاری هستند دارد اجرا می شود.

این شرکتها که نام برده شده شرکتهایی هستند که هرگز انتخاباتی برگزار نکرده اند و انتخابات همیشه صوری وغیر واقعی بوده تا دستشان برای اعملا هر گونه رفتاری باز باشد.

پرستاران به اعتماد  نظام پرستاری پول های شبکاریهایشان را در حلقوم پروژه های اسمی  این افراد ریخته اند و از شهرهای مختلف به امید خانه دار شدن و .... هنوز چشم به راه ایشانند...

تربیت بهیار اسما یک ساله که عملا بیش از شش ماه نخواهد بود قطعا تبر برا ریشه ی پرستاری علمی ایران نهاده است و در حالی که تمام کشورها پرستاری را تخصصی کرده اند این افراد برای منافع شخصیشان دارند ریشه ی پرستاریرا می کنند.

قطعا این بار نمی توانند تهمت دنبال منافع شخصی بودن را به ما بزنند چرا که ما پرستارانی هستیم که در استخدام رسمی دانشگاهها و سازمانهای مختلف بوده و در شرف باز نشستگی هستیم، لذا آسیبی از بهیار یک ماهه هم نمی بینیم ولی درد ما در مردم نجیب و صبورمان در همه جا و بی صبر در مقابل پرستاران است. درد ما در سلامت مردمی است که مارار به دلیل کوتاهی های دیگران کتک می زنند و ما باز با مهربانیکار بیمارشان را انجام می دهیم.

درد ما درد پدران و مادران و فرزندان و .... است که به اعتماد بیدار بودن کریم خان، سلامتشان را به ما می سپرند.

درد ما درد بی دردی نیست، درد ما درد پرستاری است درد چند جا کاری و در جازدن، درد پاسخ کوتاهی دیگران را دادن است.

قطعا این بار این حضرات سیلی محکمی از پرستاری خواهند خورد! اشتباه یک دزد تکرار دزدی است و گرنه دزدی در همان شب اولش به دام نمی افتد!

کسانی که درد کشیدن پرستاران را وسیله ی امرار معاش که نه! وسیله ی مال اندوزیشان کرده اند و به ما جهان ۀخرت را حواله می کنند بدانند که این بار سیلی سختی در راه است!

بدانند که این سیلس چنان سیلی همه را با خود خواهد برد و مقصر این داستان کسانی هستند که خرمن افروخته را به بنزین می آلایند....

کاش رئیس جمهور بداند که ایشان چه قدم خطرناکی برداشته اند!  کاش این آتش افروخته را به آب دریای تدبیر خاموش کنند و با کلید امید قفل زندگی پرستاران و سلامت مردم را باز کنند..

کاااشش

کاش یک شب ستاره ای بدمد               مهر اگرنه ، شراره ای بدمد

کاش در باغ گل به گل شکفد              گل نشد، سنگ خاره ای بدمد

کاش ماهی برآید از مشرق                در شب پاره پاره ای بدمد

کاش خورشید اگر نمی تابد                گه شهابی ، ستاره ای بدمد..........

:: برچسب‌ها: آموزش یهیارا,

متاسفانه بارها و بارها گفته شده است که ما هر چه می کشیم از خودمان است. یعنی پرستاران علیه خودشان چه کارها که نمی کنند. روزی که بحث تمدید طرح نیروی انسانی بود، یا بحث جذب شرکتی پرستارو....... چقدر داد زدیم که این کارها به ضرر پرستاران جوانتر است و حتی دانشجویان پرستاری، این روزها میبینیم که وزارت بهداشت در آرامش کامل برنامه هایش را پیش میبرد و هر روز دارد شرایط را برای پرستاران جوانتری که هنوز شرکتی کار میکنند و قراردادی و ... دانشجویان و .. سختتر می کند.

از برنامه های وزارت بهداشت شامل افزایش ظرفیت دانشکده های پرستاری به چند برابر گرفته تا احیای بهیاری که همه در راستای اهداف پرستار کشی طراحی شده است که بگذریم دردآورتر خودزنی پرستاران است.

گرچه مشارکت در قراردادهای شرکتی زیاد نبود ولی همین اندازه هم زیاد بود اما این روزها در برخی مراکز دانشگاههای علوم پزشکی شروع به رضایت سنجی درباره ی طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد کرده اند، این کار که بیشتر شبیه یک جوک است (شاید هم طنز) متاسفانه شنیده می شود که با مشارکت برخی از همکاران همراه بوده است.

البته بارها گفتیم که وزارت از تجربیات موفق نمی گذرد و همانطور که رضایت سنجی درباره ی  طرح تحول نظام سلامت از مردم در سیاهی بی اطلاعی انجام شد ، اینک هک نظرسنجی برای چیزی که هنوز اجرایی نشده چه معنایی دارد؟ 

داستان دیدن فیل توسط افرادی در تاریکی که در مثنوی مولانا ذکر شده معروف است و دو.ای درد همه یک شمع کوچک بود تا فیل را ناودان و ستون و تخت و... نبینند.

اما همکاران محترم به هوش باشند که این خودزنی در نهایت به ضرر خودشان تمام می شود. طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد نیست که باعث افزایش اندک کارانه های شما شده است، بلکه صدقه سری افزایش سیصد درصدی تعرفه های پزشکی است که موجب بالا رفتن اندک دریافتیها گردیده است، چرا که هنوز این طرح به مرحله ی اجرا نرسیده است.

به هر حال وظیفه ی ما روشنگری است و تصمیم را خود شما میگیرید. ولی همیشه باور داشته ام که تصمیمات باید بر اساس آگاهی و با یک شمع روشن انجام شود.

این رضایت سنجی برای حذف اجرای تعرفه گذاری انجام می شود و متاسفانه برخی از همکاران ندانسته مشارکت می کنند، گرچه برای اجرای قانون مجصوب مجلس نیازی به رضایت افراد ذی -نفع نیست ولی خوب دستاویزی برای عدم اجرا خواهد بود.

مورد بعدی که از این حرکت برداشت خواهند کرد این است که خواهند گفت دیدید پرستاری گل و بلبل است وتعدادی زیاده خواهند......

به هر حال امیدوارم وارد این بازیها نشویم و با آگاهی تصمیم بگیریم که آگاهی پشیمانی را کم می کند......

از سالها پیش و از اوائل انقلاب قوانین متعددی در مجلس و بدنبال آن آئین نامه های اجرایی توسط دولت درباره ی آن قوانین مربوط به مشاغل سخت و زیان آور نوشته شده است.

موضوع قابل ذکر درباره ی پرستاری این است که پرستاران را به چند دسته تقسیم می کنند: پرستاران مراکز دولتی، مراکز خصوصی و مراکز مختلفوابسته به نهادهای مختلف مانند سازمان تامین اججتماعی و نیروهای مسلح و .......

اما بحثی که وجود دارد این است که وقتی شغلی سخت اعلام می شود ، قوانین مربوط به مشاغل سخت را مشمول می شود وباید تمام ادارات و کارگاه ها و مراکز خصوصی و دولتی و نیمه دولتی و.... مزایای آن را به اجرا بگذارند.

طبق مصوبه ی هیات دولت در جلسه ی 17 دی ماه 68 پرستاری و بهیاری جزو مشاغل سخت محسوب می شود که البته در سال 88 و با قانون ارتقای بهره وری مشخصا بند 2 از طرف مجلس نیز تمام مشاغل پرستاری به عنوان شغل سخت اعلام گردید.

اینها را از آن جهت یادآوری میکنم که عده ای می فرمایند مثلا پرستاران دانشگاههای علوم پزشکی کشور تابع قانون مدیریت خدمات کشوری هستند و....هر پرستاری بسته به محل کارش از قوانین تبعیت می کند.

این حرف درست است ولی علاوه بر قوانین مربوطه، پرستار هر جا که کار کند طبق مصوبات هیات دولت و مجلس جزو مشاغل سخت است وباید مزایای مشاغل سخت را دریافت کند. اینکه می گویند مشاغل سخت در قانون مدیریت خدمات کشوری مزایایی جدا از قانون کار دارد قابل قبول نیشت ولی ما با پذیرش این نکته به بررسی برخی قوانین این حوزه وعدم انطباقها اشاره می کنیم:

طبق بند 2 قانون ارتقای بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت،  کلیه کارکنان بالین مشمول قوانین مشاغل سخت وزیان آور می شود و در این قانون ونیز مصوبات قبلی محدودیتی برای استفاده از مزایای مشاغل سخت و زیان آور ذکر نشده است.

در قانون بهره وری نیز اشاره ای به ساعت کار شاغلین بالین و تعیین ساعت کار ایشان نشده است، اما در قانون کار ماده ی 52 ذکر شده است که: در کارهای سخت و زیان آور و کارهای زیر زمینی ، ساعت کار نباید بیش از شش ساعت در روز و 36 ساعت در هفته باشد.

اما در ماده ی دوم آیین نامه ی اجرایی قانون ارتقای  بهره وری ف میزان ساعت کار کارکنان را 44 ساعت در هفته بیان می کند که مغایر بند  2 اصل قانون(که پرستاری را جزو مشاغل سخت و زیان آورمی داند) و ماده ی 52 قانون کار می باشد.

نکته ی قابل توجه در این مورد ساعت کار کارکنان غیر بالین است که از ساعت 8 صبح تا 2 بعد از ظهر بوده و عملا 6 ساعت است یعنی کسانی که شغلشان سخت نیست عملا 6 ساعت که البته باید از آن ساعت ناهارو نمازو  تعطیل کردن از ساعت یک ونهایتا یک و نیم را نیز افزود ولی کار بالین یک دقیقه هم تعطیلی ندارد.بماند که همین همکاران در سیستم های درمان تا 120 ساعت اضافه کاری غیر حضوری دریافت می کنند وتازه امتیاز آن اضافه کاری را هم در محاسبه ی کارانه یا پرکیس دریافت می کنند ولی ساعتهای حضور پرستاران با قطره چکان محاسبه می شود.

مغایرت ماده ی 2 آئین نامه ی اجرایی قانون ارتقای بهره وری با خود قانو و قانون کار محرز است، و دولت نمی تواند بر خلاف قوانین مجلس مزایایی کمتر از آن برای کارکنان در نظر بگیرد. در این ماده به تمام بخشهای دولتی و غیر دولتی اشاره شده است. ضمن اینکه مجددا تاکید می کنم در اصل قانون بهره وری اشاره ای به میزان ساعت کار نشده است و در قوانین مصوب قبلی ساعت کار مشخص شده است که اشاره شد.

ماده ی 3 این آیین نامه  که به مرخصی کارکنان بالین اشاره دارد و کارکنان بالین مراکز سوختگی و روانی را مشمول مرخصی اضافه تا یک ماه میداند نیز با ماده ی 65 قانون کار که مرخصی کلیه ی مشاغل سخت را حداقل 5 هفته در سال تعیین کرده مغایرت دارد.

واما نکته ی اساسی دیگر مغایرت طرح جدید وزارت بهداشت برای اجرای پرداخت کارانه یا پرکیس با عنوان و نام جذاب و فریبنده ی مبتنی بر عملکرد است که در ارسالی دیگر به نقد این طرح و تبعیضهای قائل شده بین پزشکان و سایر کارکنان مراکز درمانی می پدازیم، اما این طرح که برای کارکنان غیر پزشک بر اساس میزان اضافه کاری طراحی شده و فرمول اصلی آن شامل شاخص اضافه کاری است و سایر شاخصها ضریبی بین 9/تا1/1دارند که عملا نقشی در کارانه نخواهند داشت (طبق خاصیت خنثای عددیک درعمل ضرب)با روح قانون بهره وری و هدف آن منافات دارد.

تاکید اصلی در قانون بهره وری بر کاهش ساعت کاری پرستاران است(گو اینکه این کاهش را در آیین نامه بی اثر کرده باشند) ، هدف قانون گذار ارائه ی خدمات مناسب با انجام ساعت کار کمتر در بالین بوده است و محدود کردن اضافه کاری از 175 ساعت به 80 ساعت حداکثر مبین این نکته می باشد. لذا از طرفی قانون مصوب مجلس از پرستار می خواهد که در یک بیمارستان کار کند و اضافه کاری کمتر داشته باشد، از طرفی وزارت بهداشت بسته های تشویقی برای انجام اضافه کاری پرستاران تعریف می کند.

در این قانون حیفم می اید اشاره نکنم که به پرستاران از هر جهت که بنگری اجهاف شده است. برای پزشکان که سیستمی مجزا تعریف شده و ساعت موظفیشان شامل این پرداختها می شود. یعنی پزشک برای دریافت های چند ده میلیونی یک ساعت هم اضافه کاری نمی کند و تازه بر اساس شواهد عینی از ساعات موظفی هم بسیار  کمتر حضور دارد.

از طرف دیگر پرسنل اداری که ساعت 8 در مراکز حضور دارند و عملا از ساعت 13 تعطیل می کنند وناهارو نمازشان را هم در بیمارستان سپری می نمایند، تا 120 ساعت اضافه کاری تشویقی می گیرند و مدیران واحدهای اداری جز در موارد نادر که البته مشاهده نشده است، به تمام کارکنان اداری نمره ی کارانه ی کامل میدهند اما برای پرستاران چنین نیست وحتی از اضافه کاری فیزیکی و حضوریشان هم کمتر پرداخت می کنند و....بماند برای بعد...

لذا برای همکارانی که در مراکز خصوصی کار می کنند یا کار کرده اند و دیگر حضور ندارند چند پیشنهاد ویژه دارم:

1- برای مدت زمان قبل از اجرا تصویب و صدور آیین نامه ی اجرایی قانون بهره وری  طبق قانون کار ومواد 56 تا59 باید به افرادی که نوبت کاری دارند در شیفتهای مختلف از 10 تا 22/8-5 درصد مزد باید پرداخت شود. ضمنا ساعات اضافه کاری باید 40% بیشتر از کارکرد عادی محاسبه شود.

2-بابت کار در مشاغل سخت و زیان آور لااقل ماهیانه چهل ساعت از کارفرما طلب کارند و می توانند با شکایت به دیوان عدالت اداری پیگیر مطالبات و معوقات آنها باشند.

3- برای اجرای قانون بهره وری می توانند به ادارات کار شهرستانها یا به دیوان عدالت اداری بابت اجرای آن و نیز پرداخت معوقات از اسفند 88 باشند.

4-همکاران تامین اجتماعی نیز  همین شاریط را دارند.ضمن اینکه نوبت کاری و سختی کارشان از سال 86 تاکنون تغییری نداشته است در حالیکه حکمهای کارگزینی سالیانه افزایش داشته است.

5- بابت عدم هماهنگی بین افزایش حقوق سالیانه بر اساس نرخ تورم نیز می توانند به دیوان عدالت اداری بابت سالهای 86 تاکنون شکایت کنند و معوقات را نیز مطالبه نمایند. که البته توضیحات کامل و مدارک مورد نیاز و ... در وبلاگ پرستاران ایران توضیح داده شده است.

امیدوارم روزی در ایران اسلامی به جایی برسیم که نخواهیم از دست دولت و کارفرمایان دولتی و نیمه دولتی و خصوصی بابت تضییع واضح حقوق قانونی شکایت کنیم و خود این مسئولان محترم قوانین را اجرا کنند.

 

 

بیش از 14 سال از آشنائی و همراهی من با بهداشت و درمان می گذرد لذا آنچه را که می گویم بارها و بارها با پوست و گوشت خود حس کرده ام و شاید در برخی موارد خود در زیر چرخ VIP له شده باشم . همیشه در میان اعتراضات بیمار و همراهیان این حرف را زیاد شنیده اید که کسی نیست اینجا را درست کند یکی نیست به داد ما برسد این چه وضعیتی است چرا هیچ کس جوابگو نیست و........ و شما خوب می دانید چرا کسی پاسخگو نیست و چرا همیشه مشکلات یکسان و خواسته هایکی است اما با اینکه همه جواب آنرا می دانند هیچ وقت این مشکلات حل نمی شود شاید مردم عادی از خود پرسیده باشند سیستمهای نظارتی در کجای این سیستم قرار دارند نمایندو فرماندارو رئیس معاون کجا هستند چرا کاری نمی کنند آری سیستم بهداشت درمان ما بیش از آنکه مشکلات زیرساختی سخت افزاری داشته باشد مشکلات زیر ساخت نرم افزاری دارد سیستمی که در آن ناظر و سیاستگذارو مجری یکی باشند البته آنهم از قشری خاص بهتر از این نخواهد شد ما درسیستمی کار می کنیم و مردم مااز دستگاهی خدمت می گیرند که بیشترین مشکلات در آن مربوط به افرادی است که متاسفانه یا خوشبختانه کمترین درصد عضویت در سیستم را دارند و متاسفانه در اکثر فرایندهائی که موجبات نارضایتی و تضییع حقوق مردم را بدنبال دارد قشری بنام پزشک دخیل هستند . قشری که خود را از هرگونه خطا و اشتباه مصون می دانند و در این یک ماهه اخیر تا سطح قداست نیز پیشرفته اند قشری که از هر قانون و دستورالعملی برداشت خویش را دارند و تنها آن برداشت قابلیت اجرائی دارد که به نفع آنها باشد در این سیستم معمولا ضعیفترین رده خدمتی مسئول ایجاد خطا بوده و اصلی ترین عامل بروز خطا اگر پزشک باشد بیگناهترین فرد بوده است سیستم پزشکی و نظام مدیریت در بخش بهداشت و درمان ما اتوبانی است پیچ درپیچ که زمان ساخت ان هر زمان به واژه پزشک و متخصص رسیده اند آنرا در مسیر منافع این قشر تغییر مسیر داده اند و در نگاه به عقب بر روی این آزادراه که می بایست مسیر سلامت مردم را تسهیل نماید که البته با صرف ملیاردها دلار از جیب همین مردم و گاه با سرمایه های جانی آنها ساخته شده چشم انداز ما به جای یک مسیر صاف و هموار مملو از آلونکهائی است که به جهت منافع این قشر بنا گردیده است حال هدف از صرف هزینه و ساخت آزادراه سلامت چه بوده است شما خود بگویید . اما خوب مگر در این کشور نماینده مجلس و ناظر و وکیل و وصی نداریم که مسیر تندرستی جامعه را هموار نماید ؟؟؟ مگر نمایندگان مجلس و تصمیم سازان و سیاستمدارن و وکلا و مدافعان حقوق ملت بیمار نمی شوند و به این مراکز مراجعه نمی کنند ؟؟؟؟ مگر بستگان آنها در بیمارستانها جائی ندارند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ پس دلیل سالها سکوت و پایداری مشکلات در چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ درسیستم بهداشت درمان که گل و بلبل نشان داده می شود و وزیرش شاگرد اول دولت لقب می گیرد خطی وجود دارد بنام VIP البته برای مردم عادی قابل دید نیست ولی شاید آنانکه بیمار داشته باشند دیده باشند از این خط چگونه جا مانده اند . قصهء پر غصه از آنجا شروع می گردد که به محض نیاز هریک از افراد فوق به اقدامات درمانی و پیش از رسیدن حتی بیمار به مرکز درمانی مورد نظر با یک تلفن از جانب مسئولین رده بالای سیستم درمان شهر کلیه پرسنل به خط می شوند و باید خواست واقدامات مورد نیاز بیمار موردنظر در اسرع وقت صورت گیرد و تمام امکانات سیستم به حق و ناحق بسیج می گردد هنوز بیمار به بیمارستان نرسیده مسئولین بیمارستان نیز به خط می شوند اینگونه است که ناظرین بیرونی در درون بیمارستان نیز از میانه مردم عبور می کنند و خط VIP آنها و بیمارنشان را مستقیم به میز خدمت می رساند و درکنار شما هنوز فریاد ناله ها و دردو رنج مردمی که تنها خدا را دارند و وجدان شما بگوش می رسد . البته یادم رفته بود که تو پرستاری و اولین و آخرین پاسخگو به مشکلات سیستم بیمار، پزشک سالار و قانون گریز بهداشت و درمان هستی تو باید توجیه کنی برای آن جا مانده از خط VIP که چرا برای ویزیت پزشک متخصص مقیم باید ساعتها منتظر بماند تا او از خواب برخیزد ، تو باید توجیه کنی چرا تعرفه های بیمارستانی سر به فلک گذاشته است و هزینه یک پانسمان با درامد یک روز یک کارگر برابری می کند ، تو باید جواب خالی نبودن تخت در بیمارستان و خوابیدن بیمار در راهرو بیمارستان را نیز بدهی تو باید توجیح کنی که چرا نمی توانی یک بخش با 40 بیمار جراحی را اداره کنی و به همکارت که در حال CPR است کمک کنی . تازه باید علت عبور بیمار قبلی از خط VIP را تو به سایر بیماران توضیح دهی و در این میان مراقب باشی هنگامی که مسافر VIP از کنار پنجره اش به تو می نگرد تو لبخند تلخ برلبانت نداشته باشی که مبادا تابلو زیبای نقاشی شده مسئولین درمان برای ناظرین خارجی اندکی سیاه شود و آنها از پس خطوط VIP درد و رنج مردم را لمس کنند . آری مجموعه این تابلوهای نقاشی از سیستم درمان ما این شده است که تنها مشکل این سازمان تزریق پول عنوان گردیده ضعف مدیریت و ناکارآمدی ساختار عملکردی آن و دستورالعملها در هیچ کجا دیده نشده و تبلیغ هم می گردد که این سیستم کامل ترین و صحیح ترین ساختار ممکن می باشد ... در حالیکه ما از پس غبار تبلیغ و منفعت طلبی می بینیم که روز به روز کمر مردم در زیر بار این سیستم می شکند جان مردم دستمایه ای برای منفعت طلبی و جاه طلبی قشری خاص شده و با مظلوم نمائی و البته به کمک امپراطوری رسانه ای و استفاده از لابیهای قدرت و ثروت در اختیار حقایق را وارونه جلوه می دهند . قشری 7 درصدی که راه هرگونه انتقاد و اعتراض را مسدود نموده اند و تمامی معترضین را با چوب سیاسی کاری شماتت می کنند . اینان برای اثبات دروغ خویش از هیچ عملی کوتاهی نمی کنند حتی اگر نتیجه اش زیر سوال بردن عملکرد دیگران باشد . در قالب طرحی بعنوان نظام تحول سلامت ودر سایه بازیهای سیاسی پول آب و نان مردمان این جامعه را به بهانه مبارزه با زیر میزی به جیب متخصصین روانه ساختند و ولی افسوس و صد افسوس که پس از گذشت کمتر از 5 ماه در رسانه ملی گرفتن زیر میزی را حق جامعه جراحی عنوان کردند . آری در قالب این طرح وطرح های دیگر که همه را با تبلیغات رسانه ای به خورد این جامعه داند چیزی از دردو رنج این ملت کم نکرده است تنها جیب پزشکان این سیستم بیمار را پر تر نموده است و با دامن زدن به شکاف طبقاتی سطح انتظارات این افراد به قول خود نخبه را افزایش داده و به نحوی که آنها خود را تا درجه قداست بزرگ کرده اند . به امید روزی که خطوط VIP به جای عبور حاکمان از مسیر میز خدمت آنها را در کنار سفره درد و رنج بیماران پیاده نماید تا شاید این ساختار فرو ریخته و نظام درمان ما از حیث ساختار متحول شود نه اینکه معنایو مفهوم تحول در آن تمول پزشکان باشد

جناب آقای نجاتیان در تاریخ 25 آبان 93 به عنوان قائم مقام سازمان انتصاب شدند والبته در مناظره ی چند هفته قبل دلیل این انتصاب را نبودن افرادی توانمند در شورای عالی برای تصدی این پست ذکر کردند که فایل صوتی ان موجود است. ایشان اخیرا در نوشته ای دلایلی برای سیاسی بودن یا خوانده شدن حق طلبی صنفی پرستاران در وبسایت شخصیشان ذکر کرده اند که بنده عینا از آن کپی می کنم تا در صورت حذف از آن سایت مورد هجمه ی دوستانشان فعالند قرار نگیرم.

(چرا پرستاران را متهم به سیاسی کاری میکنند؟

چند روز است که ذهنم درگیر مسئله اظهار نظر وزير در مورد سياسي بودن بعضي پيگيريهاي پرستاران است و اينكه چرا چنين برداشتي ايجاد شده است و آيا سياسي بودن به خودي خود بد است يا خوب؟

البته ميدانم دوباره از سوي جريان خاص در فضاي مجازي متهم به خيلي چيزها ميشوم كه البته ديگر اين نوع برخوردها و انگ زنيها برايم عادي شده است  ولي مايلم نظرم را بتويسم:

طبق تعريف علماي علوم انساني سياست علم تدبير امور است سیاست در معنای عام هرگونه راهبرد و روش و مشی برای اداره یا بهکرد هر امری از امور، (چه شخصی چه اجتماعی) است. از اين ديدگاه به كاربستن سياست  نه تنها بد و مذموم نيست بلكه ممدوح پسنديده است و همه ما سفارش به آن شده ايم و تعبير ديگر آن تدبير امور است.

ولي آنچه مورد انتقاد است معناي خاص سياست است كه عبارتست از کوشش برای نگهداری یا بدست آوردن قدرت یا کاربست قدرت در جهت هدف‌ها و درخواست‌های گوناگون.

شايد فعاليتهاي مشابه از نگاه بيروني داراي انگيزه هاي دروني مختلف باشند و مثلا صدور يك بيانيه در جهت دفاع از حقوق قانوني يك گروه ميتواند داراي اهداف اصلاحي و يا كسب قدرت و جايگاه اجتماعي باشد.

با اين مقدمه ميخواهم وارد قرايني شوم كه احتمالا به عنوان شواهدي براي تحركات سياسي در بين برخي  پرستاران  مطرح است(خارج از اينكه اين نوع نگرش را قبول داشته باشم يا نداشته باشم)

1-      برگزاري تجمعات مختلف در حالي كه مذاكرات با مسئولين در حال نتيجه دادن بود واين مسئله از تريبونها اعلا م ميشد يكي از نشانه هاست.

2-      نوع سازماندهي تجمعات و سر دادن شعارهاي داراي رنگ و بوي سياسي مثل درخواست استيضاح وزير و فشار بر رسانه ملي

3-      برگزاري انتخابات يك نهاد كاملا سياسي در بحبوحه برگزاري تجمعات و با برجسته سازي بعضي چهره ها ي خاص

4-      سعي در متصل كردن جريان پرستاري  به جريانات معترض در گروههاي ديگر اجتماعي

5-      انجام واكنشهاي انفجاري در مقابل كوچكترين اظهارات مسئولين در مورد مسائل حرفه اي چه مثبت و چه منفي

6-      نقد افراد به جاي نقد برنامه ها

7-      سعي در ايجاد فضاي دوقطبي در انتخابات نظام پرستاري كه  جزو روشهاي شايع در انتخابات سياسي است

8-      ايجاد هياهو در اتفاقاتي كه ميتواند درون سازماني حل شود و دادن ابعاد فراسازماني وملي به آن و  دخالت دادن افراد سياسي مثل فرماندار و نمايتده مجلس در موضوعي كه ماهيتا حرفه اي است.

حال بايد از ديد يك ناظر بيروني به جريانات نگريست آيا پيگيريهاي ما حرفه اي بوده است؟)

 

اما ایشان به منابعشان اشاره ای نکرده اند واینکه تعریف سیاست را از کجا آورده اند؟

لذا بنده از ویکیپدیا که از معتبرترین دانشنامه های دنیاست و بسیار دقیق و علمی تهیه می شود تعریف سیاست را ذکر میکنم:

(سیاست در معنای عام هرگونه راهبرد و روش و مشی برای اداره یا بهکرد هر امری از امور، (چه شخصی چه اجتماعی) است؛ و در معنای خاص اموری است که مربوط به دولت و مدیریت و تعیین شکل و مقاصد و چگونگی فعالیت دولت باشد. کوشش برای نگهداری یا بدست آوردن قدرت یا کاربست قدرت دولت در جهت هدف‌ها و درخواست‌های گوناگون. سیاست به معنای باستانی کلمه، دخالت در امر عمومی و به معنای جدید، شهر مدرن صنعتی است که کنشگرانش به سیستم سازمان دهنده آن مشروعیت می‌دهند.)

البته پیش از هر سخنی باید بگویم که سیاسی بودن اصلا بد نیست تنها بد این است که بر علیه مصالح کشور و ... (سیاسی یا غیر سیاسی) قدم برداری.

اما نظر به تعاریف سیاست می بینید که سیاسی بودن خیلی هم خوب است. اما قصد این نوشته بررسی حرفهای جناب نجاتیان است:

1- اگر مذاکراتی در کار بود و در حال نتیجه دادن، چرا تاکنون هیچ نتیجه ای حاصل نشده است؟ وزیر که بعد تجمع دوم به خبرنگاران گفت 100 نفر که نمایندگان پرستاران نیستند! پس نمی توانید بگویید که ایشان به خاطر این تجمعات که البته تعدادش را شما به خطا 8 مورد ذکر می کنید از برنامه ریزیشان و از نتایج مذاکرات گذشتند! ضمن اینکه ایشان برای حل زیرمیزی بگیری پاداش افزایش تعرفه ها و افزایش درآمد را اجرا کردند پس منطقی نیست که بگوییم درباره ی ما اگر تخلفی کردیم پاداش نمیدادند!!!

ضمن اینکه شما یک مورد شاهد بیاورید که کسی از طرف نظام پرستاری گفته باشد که ما در حال مذاکراتیم و دارد مذاکرات جواب می دهد، حال آنکه نوشته های بنده که تاریخ و ساعت دارد و در وبلاگ موجود است کاملا نشان می دهد که بنده شخصا از اعضای نظام خواستم که اگر سکوتشان معنایی دارد برای پرستاران هم شرح دهند که همه در سکوت محض باشند.

اگر واقعا اینطور بود ، این دوستان می توانستند در همان تجمع اول که هفت آبان بود با اغلام مخالفت خود نسبت به تجمع، به عنوان نمایندگان پرستاری در صحنه حاضر شده و پرستاران معترض را توجیه کنند و دلایل سکوتشان را شرح دهند...

اما ایشان مقابل همه ی پرستاران جبهه گرفتند و اصلا باور نداشتند که پرستاران بتوانند دور هم جمع شوند.

2-شما گویا یا خواب دیده اید یا خواب نما شده اید؛ در این تجمعاتهیچ گونه شعار و ... داده نشد و فقط در تجمع سوم که اتفاقا 3 اسفند 93 بود چند نفری به دلیل توهینهایی که شده بود شعارهایی دادند که بلافاصله به سکوت فراخوانده شدند و این را همه ی حاضرین غیر پرستار و نمایندگان مجلس که در تجمع حضور یافتند قطعا گواهی می کنند و مخاطبین ما نیز که خود حاضرین آنجا بودند این حرف خلاف واقع را به چشم خود دیده اند.

3-این اولین بار نبود که انتخابات یک تشکل برگزار می شد وچهره هایی که می گویید خیلی قبلتر  شاخص شده بودند.واین برگزاری انتخابات نمیدانم چطور می تواند به سیاسی بودن دلالت داشته باشد که اگر اینگونه است اینک برگزاری انتخابات نظام پرستاری هم دلیل بر سیاسی بودن آن است؟ گر چه در این انتخابات چهره های سیاسیتری نسبت به انتخابات خانه ی پرستار کاندید میشوند و شده اند.حال آنکه در خانه ی پرستار فقط اعضای ساده که پرستاران بالینند

4-واقعا در عجبم که از کجا چنین استنباطهایی می آورید؟ لطفا مستند بفرمایید ببینیم با کدام جریان معترض سعی در همبستگی بوده است؟ این واقعا به یک طنز می ماند... ناگفته پیداست.

5-البته که انفجار رخ داده ، اما این انفجار از جهت اظهار نظرهای افرادی که به وظایفشان عمل نکرده اند نبوده، بلکه از بابت پر شدن کاسه ی صبر بوده است. یعنی هر کس به  منتخبین خود اعتراض کند سیاسی است؟ نمیدانم اینها چطور استدلالهایی است؟

6-اتفاقا افراد مورد نقد نبوده و نیستند، پرستاران بسیاری اعضای شورای عالی نظام را نمی شناسند چطور می تواننذ نقدشان کنند، دقیقا نقدها بر عملکردهاست که پرستاری را در یک سیر نزولی از نظر صنفی قرار داه است، طوری که روز به روز از قدرت مدیران آن کاسته می شود و در بخشها پرستار جرات ندارد بگوید فلان کار در شرح وظایفم نیست ولی خدمات بخش و منشی و ... به راحتی جز شرح وظایف کاری نمی کنند. کاسه ی صبر ما از افراد نه، که از عملکردهایشان لبریز شده است.حتی یک مورد هم نمی آورید که گفته باشیم فلانی چرا چگونه است! بلکه همواره گفته ایم فلان عملکرد ناناسب بوده است که نمونه هایش در وبلاگ و وبسایت پرستاران ایران موجود است.

7-هیچ فضای دو قطبیی وجود ندارد. فضا کاملا یک قطبی و مملو از پرستاران خسته و  نا امید است. پرستارانی که دنبال عدالت و رفع تبعیضها هستند. تعدادی از افراد که منافعشان را در خطر می بینند سعی در ایجاد قطب دارند! ضمکن اینکه دو قطبی شدن انتخابات دلیلی بر سیاسی بودن آن نیست. هر انتخاباتی می تواند یک قطبی یا چند قطبی باشد، این برنامه ها و راهکارها و دیدگاهها هستند که قطبها و ائتلافها را به وجود می آورند و این اختلاف سلیقه ها می تواند صنفی یا سیاسی یا ... باشد.

8- از وظایف افراد سیاسی چون فرماندار ونماینده ی مجلس و رئیس جمهور رسیدگی به تمام مسائل جامعه است. اگر کشاورزی به فرماندار مراجعه می کند و شکایتی و گله ای دارد کارش سیاسی است؟   ارجاع مسائل به افرادی که نمایندگان دولت یا ملت هستند نمی تواند دلیلی بر ماهیت سیاسی آن موضوع یا ارجاع کننده اش باشد چرا که از وظایف این افراد رسیدگی به هر نوع امور در ناحیه ی مربوطه است.

ضمن اینکه این کار پرستاران که به وضوح به موضوع سوسنگرد اشاره دارد یک کار خود جوش بوده و اساسا پرستاران به این نتیجه رسیده اند که باید همدل و متحد باشند واین نمی تواند سیاسی باشد چون همبستگی بین این افراد یک موضوع صنفی است و نه سیاسی....

 واما در پایان توصیه ای دارم که جناب نجاتیان چندین مقاله درباره ی مشخصات کارهای سیاسی مطالع فرموده و سپس به مقایسه ی رفتارهای واقعی(نه تخیل آفریده ) پرستارن با این چارچوب بپردازند و در نوشته شان منابع را ذکر کنند.

گرچه کار سیاسی برای بار چندم می گویم که هیچ اشکالی ندارد و نه جرم است و نه گناه....

بارها گفته ام وبار دگر می گویم.........

اما حرف ما این است که شما به شدت با وزارت همگام و هم راستا هستید و این به صلاح جامعه ی پرستاری نیست. همین نوشته ی بی استناد و بی سند شما برای نشان دادن درجه ی اخلاصتان نسبت به وزارت شاهد خوبی است. اینکه از اطلاعات کم پرستاران در رابطه با مسایل سیاسی سوئ استفاده کرده ودلایلی نامرتبط برای اثبات سیاسی بودن اقدامات بکنید.

اما هدف از این تلاش چیست؟ هدف ترساندن پرستاران به طور غیر مستقیم و دور کردنشان از جو همدلی به وجود آمده است که به شدت با منافع عده ای منافات دارد. مگر خواستن اجرای قانون چیز بدی است؟ مگر عدالت خواهی بد است؟ طبق قانون این کشور نباید دریافتی در یک سازمان یا اداره بیش از هفت برابر اختلاف داشته باشد. خود وزیر که قوانین مارا نادیده می گیرد از عدم تمکین تعدادی از همکارانش به قانون به ستوه آمده است.

پیشنهاد می کنم چند کتاب و مقاله درباره ی ماهیت فعالیتهای سیاسی بخوانید وتا نمایشگاه کتاب دایر است سری به آنجاز ده و باتخفیف کتاب تهیه کنید.

به امید تابیدن نور خورشید حقیقت بر قلبهای تمام انسانهای روی زمین .....

پایدار و پیروز باشید..

:: برچسب‌ها: کار سیاسی"پرستار سیاسی",

از مؤلفه‌های مهم دموکراسی انتخابات است. نقش انتخابات در دموکراسی بی‌بدیل و بنیادین است، به گونه‌ای که حتی نظام‌های توتالیتر نیز نمی‌تواند آن را نادیده انگارد و در پی آن است که کاریکاتوری از انتخابات را به نمایش بگذارد و در پی کسب مشروعیت ظاهری برآید. دموکراسی در اندیشه سیاست، مبتنی بر این امر است که انتخابات، جلوه ای از بدیهی‌ترین و بارزترین، شکل حاکمیت مردم بر مردم و ستون فقرات دموکراسی و عامل مشروعیت بخش حکومت است. با فقدان انتخابات، ضرورتاً، دموکراسی منتفی است؛ اما انتخابات به تنهایی آفریننده دموکراسی نیست. در رهیافت جدید از دموکراسی، انتخابات در صورتی می‌تواند شاخص برای دموکراسی بر شمرده شود که خود دموکراتیک باشد. به این ترتیب می‌توان گفت، انتخاباتی می‌تواند دموکراتیک و در عین حال ودموکراسی ساز باشد که بر خوار دار از سه عنصر اساسی باشد:1-آزادی 2-عدالت3-فضای سالم

بر خورداری انتخابات از صفت آزاد و عادلانه، عناصری است که باید در فرایند هر انتخاب وجود داشته باشد، تا آن انتخابات را بایسته عنوان دموکراتیک دانست. انتخابات در واقع تبلور حاكميت مردم بر سرنوشت خود است. آنان، با داشتن آزادی، اراده خود را در به وجود آوردن نهادها و مقام‌های انتخابی، اعمال می‌نمایند و با مشارکت در انتخابات، نمایندگان خود را در سمت‌های عالی دولتی، برای مدتی مشخص، برمی گزیند. در بستر دموکراسی، تمام شهروندان حق انتخاب شدن و انتخاب كردن را دارند، هیچ امری، نمی‌تواند اين حق را از آنان سلب نمايد. به این ترتیب، در این بستری حق مدار، مردم، با داشتن آزادی و عدم محدودیت، حق خود را به منصه ظهور می‌رساند و اعمال می‌کند.

آنچه در فرایند انتخابات علاوه بر آزادی مهم است، برابری همه جانبه و عدالت در ساحات مختلف است. نژاد، قومیت، مذهب، موقعیت و جنسیت، در این مورد دخالت ندارد. در نتیجه، انتخاب کنندگان، از حق برابر، در بهره برداری از فرصت‌ها برخوردارند. تمام انتخاب شوندگان، در بهره‌گیری از بسترها و ظرفیت‌های ملی برابرند. هرگونه نابرابری و برخور داری از امکانات ویژه، سلامت انتخابات را مخدوش می‌کند و آن را می‌توان از آسیب‌های جدی دموکراسی دانست. بی‌تردید، سلامت انتخابات را عوامل متعددي چون ارعاب، نفوذ سرمايه، اعمال قدرت حاكميت، رشوه، جعل هويت و ایجاد محدودیت‌ها برای رأی دهندگان، تهديد می‌نماید. در نظام مردم سالار، قاعده آن است، تا با عوامل تهدید، مقابله گردد. فضاي سالم و رقابتي، در صحنه انتخابات براي حضور و مشاركت گسترده افراد، گروه‌ها و احزاب موجود در جامعه، صرف نظر از سلایق و وابستگی‌ها آن‌ها، به وجود آید، تا از اين طريق برنامه‌ها و استراتژی‌های کنش‌گران سیاسی، در معرض قضاوت و انتخاب مردم قرار گیرند و مردم هر آ آنچه را خواستند برگزينند.

حال با یک نگاه اجمالی بر قاعده ی ذکر شده ، می توانیم انتخابات پیش روی نظام پرستاری را از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار دهیم: اولین اصل ذکر شده آزادی می باشد ،یعنی تمام شهروندان(اعضای یک جامعه ی انتخاباتی) حق دارند انتخاب شوند یا انتخاب کنند. در این راستا شرط اصلی عضو آن مجموعه بودن است. وقتی شرایط عضویت در مجوعه را داشته باشی قطعا باید اجازه ی آزادنه انتخاب شدن یا کردن را داشته باشی، اما موضوعی که در این راستا قابل ذکر است لحاظ شرایط انتخاب شوندگان است که قانون مشخص کرده است و هر چیزی جز آن می تواند این آزادی را خدشه دار کند.

اعمال سلیقه های حزبی ، سیاسی،نژادی و.....در تایید یا رد صلاحیت ها چهره ی دموکراسی درانتخابات را به شدت خدشه دار می کند که البته من از این موضوع می گذرم و معتقدم که چنین رفتاری در انتخابات پرستاری وجود نخواهد داشت و قانون محوری اساس این رفتار خواهد بود.

اما موضوع بعدی عدالت است،یعنی برابری همه جانبه ی انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان در بهره گیری از بسترها و ظرفیتهای ملی است، که به نظر می رسد با توجه به استفاده ی تعدادی از کاندیداها یا طرفدارانشان از امکانات ویژه ی وزارت بهداشت و نظام پرستاری در تبلیغ زودرس افراد مورد نظر خود وتقبیح افراد غیر مورد نظر به طور مستقیم و غیر مستقیم ایجاد نابرابری می کند.

گواه این ادعا سفرهای اعضای نظام پرستاری با استفاده از موقعیت خود به شهرها واستانهای کوچک وبیان دیدگاهها و تخریب افراد دیگر است که آخرین نمونه اش سفر آقای نجاتیان و جناب لک به خوزستان بوده است که با توجه به فایلهای صوتی و تصویری موجود کاملا در تبلیغ گروه خاصی که می توان به افراد  همراه از منتخبین دوره ی قبل با خودشان بوده است.

مورد بعدی رانت اطلاعاتی است که این افراد دارند. مثلا نظام پرستاری تهران از طریق ارتباطات خود لیست و شماره تلفنهای تمامی کاندیداها را در اختیار گرفته که این کار بدون اجازه ی کاندیداها انجام شده است. از این موضوع که بگذریم تشکیل جلساتی با کاندیداها و  اطلاع یافتن از مواضع و دیدگاههای ایشان نیز امری خلاف روند آزادانه و عادلانه ی افراد در فضایی سالم است. دسترسی دیگر اعضای نظام پرستاری ، دسترسی به اطلاعات افراد عضو شده ،تاریخ عضویت و محل کار ایشان است که می تواند به اطلاع از محلهایی که اعضای بیشتری دارند و بالتبع رای بیشتری هم بالقوه می توانند داشته باشند بیانجامد، لذا این دوستان توان تبلیغاتی خود را روی آن مراکز متمرکز می کنند درست مثل این است که دانش آموزی بداند از کدام بخشهای کتاب سوالات بیشتری در امتحان می آید و سایر دانش آموزان ندانند....

اطلاع از دیدگاههای کاندیداها می تواند به طراحی بهتری از استارتزی و برنامه ریزی توسط افراد مطلع بیانجامد چرا که می گویند همه چیز را همگان دانند، واین افراد ای همین مثل بیترین بهره را می برند و از افکار وایده های سایرین به نفع خود با استفاده از امکانات نظام پرستاری بهره می برند.

مورد بعدی که هم آزادی و هم استقلال و هم عدالت در دموکراسی را از بین می برد استفاده از ابزارهایی برای تهدید و ارعاب کاندیداها یا طرفداران آنها که به جناح یا ائتلاف خاصی نسبت  داده می شوند است که در این راستا  استفاده از مدیریتهای پرستاری و تهدیدهای مستقیم و غیر مستقیم و عملیاتی کردن برخی تهدیدها مانند جابجا کردن افراد مشهورتر، اقدامات تنبیهی  از جمله کم کردن از نمره ی کارانه ی این افراد یا منظور کردن شیفتهای کارنامتعارف  و مهمتر از همه استفاده ی ابزاری از حراستهای مراکز است.

در واقع افراد همواره بایدبه مشارکت در انتخابات دعوت شوند اما در روندی عجیب در برخی مراکز که تعدادشان کم هم نیست افراد فعال به دفاتر حراست دعوت شده و از شرکت در انتخابات نهی می شوند.  واگر کسی کاندید شده باشد ترغیب و توصیه به انصراف می گردد که با توجه به کم بودن تعداد کاندیداها در برخی از حوزه های انتخابی ، انصراف چند نفر و گاها حتی یک نفر به لغو انتخابات آن حوزه منجر می شود و شاید واقعا هدف همین باشد که شهرهای خاصی هیات مدیره ی نظام پرستاری با توجه به تغییرات احتمالی در افراد و بینشها و نگرشها نداشته باشند.

موضوع بعدی ارسال مطالبی در فضاهای مجازی از شماره ای منتسب به روابط عمومی سازمان نظام پرستاری با رویکردهای تبلیغاتی افراد حاضر در هیات مدیره های فعلی است، که این شماره توسط آقای لک که مدیر روابط عمومی سازمان نظام پرستاری هستندتایید شده و فرمودند: این شماره متعلق به روابط عمومی است.....

کلام به درازا کشید و از حوصله ی پرستاران خسته از چند جا کاری و اضافه کاری اجباری بده و .....خارج است، اما با این روند که شمه ای از مسایل جاری بود ،همه ی ما پرستاران وظیفه داریم با آگاهی کامل از فضای موجود وبا اطلاعات کامل کوشا وبا انگیزه مشارکت کنیم.

به امید پیروزی بزرگ عدالت بر تبعیض و بیعدالتی

:: برچسب‌ها: انتخابات نظام پرستاری,

:: برچسب‌ها: قانون شیردهی مادران",

از سال هفتاد که وارد جامعه ی شریف پرستاری شده ام هرگز این قدر به پرستار بودنم افتخار نکرده ام! گرچه سال قبل سالی استثنایی بود اما امسال آغازی بسیار خاص دارد!

روزی که در پایان مناظره آقای نجاتیان این جنبش را با جرقه های دوره های قبل مقایسه کرد و گفت:(این هم جنبش عمیدیسم است...)

در دلم خندیدم و به ایشان گفتم: اشتباه شما در پرستاری به قهقرا رفتن این صنف منجر شده و باز هم دارید اشتباه می کنید! این جنبش پرستاران عدالت خواه است ! اینها قابل خرید و فروش نیستند.....

امروز که حمایتهای بی دریغ همکاران را از دوستان نادیده و ناشناخته ی سوسنگردی میبینم واقعا به این حقیقت ایمان می اورم! پیغمبران این آیین نوین در پرستاری کل پرستاران هستند و نسبت دادنش به افرادی خاص  تلاش در راه متوقف کردن و از هم پاشاندن این اتحاد مبارک است.

در ابتدا به همراهترین سایت با حقایق سیستم درمان و بهداشت می پردازم. سلامت نیوز ضمن ارسال ماجرا از زبان پرستاران عدالتخواه، شرح کاملی از جریان راذکر کرده است در اخبار روز شنبه ی خود...

لینک خبر:

http://www.salamatnews.com/news/147125/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B9%D9%81%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2

 

به هر حال طبق تماسهای مختلفی که انجام گرفته فرماندار  آن شهرستان و نمایندگان محترم دیار غیرتمند جنوب ، قول داده اند که موضوع را بررسی و رسیدگی نمایند.

به هیچ عنوان افزایش التهابات به نفع جامعه ی پرستاری نیست ولی ما هرگز از حق خود کوتاه نمی اییم و باید مسئولین خود محور و زورگو این موضوع را باور کنند....

:: برچسب‌ها: استعفای پرستاران"استعفای پرستاران سوسنگرد"پرستاران سوسنگرد",

خاطرم هست که پیشتر ها جناب میرزابیگی یک بار  نام خود را از غضنفر که از القاب حضرت علی (ع) است به محمد تغییر داد و اینک گویا می خواهند نامی جدید برای خودشان دست و پا کنند.

گویا ایشان عادت دارند که بسته به موقعیت اسم انتخاب کنند چرا که بعد از ارتقا از بالین به ریاست نظام از حضرت علی به حضرت محمد رسیدند و عملا ارتقایشان را به جشن نشستند و ادیبانه و با یک استعاره ی شاعرانه اعلامش کردند.

گویا خیبر را فتح کرده اند ..یا نه!!1 به معراج رفته اند

ای دل غمین نباش که یک شب به یمن عشق                   پیغمبر تو نیز به معراج می رود....

اما اینک بعد از یک سال و چند ماه که از معاونتشان در وزارت می گذرد نامی جدید  را دنبال می کنند: آقای بخشنامه!!!!!

آخر برادر من! کسی به قانون مصوب مجلس که با اکثریت تمام نمایندگان محترم مصوب شده وقعی نمی نهد، آنگاه شما افتخارت صدور 15 بخشنامه در یک سال است؟

شما که بخشنامه صادر می کنید کاش هر روز صبح یک بخشنامه به تمام دانشگاهها بزنید و احوال دوستان را ججویا شوید و رکورد بخشنامه را در کتاب گینس به ثبت برسانید....

مگر کمبود نیروی انسانی با بخشنامه مرتفع می شود؟ خود وزیر می گوید مشکل کمبود نیرو با طرحها ی ما حل نشد و شما.... واویلااا!! کاسه ی داغتر از آش شده اید؟

در رابطه با نظام پرداخت چه کرده اید که به ایده آل برسید؟ البته اول باید بدانیم که ایده آل شما!!!(ببخشید شما نه ! شما که ارده ای ندارید) ایده آل وزارت پزشکان چیست؟ قطعا ایده آل آن است که سایر کارکنان در مراکز رایگان و برای آخرتشان کار کنند و همه ی دنیا و حب دنیا و مادیات را برای عده ای دیگر بگذارنذد. هرچه باشد آخرت مهمتر است و اینها فکر ما هستند. بگذارید عده ای در این دنیا با پول دیگران کیف کنند و میلیارد میلیارد در کرانه ها و کناره ی آبهای آرام و تند و در نمایشخانه های آنچنانی خرج کنند و هر روز بار گناهشان را زیاد کنند.

بگذارید در پاویونهای آراسته بخوابند و ما هم سر پا روی صنلی به خودمان عذاب دهیم! بالاخره آخرتمان باید که ساخته شود!

خوب در کنگره ی اخلاق هم قطعا چند بخشنامه صادر می کنید! و می فرمایید که اخلاق در پرستاری یعنی آخرت -مداری!!! بابا این دنیا چی دارد؟ بگذاریدش برای دنیا پرستان!

دوصد گفته چون نیم کردار نیست           به از نیکی اندر جهان کار نیست

مصرع اولش برای شما و دومش برای ما! که بچه های حرف گوش کنی باشیم و آخرتمان را بنا نهیم و ...

جالبترین بخش حرفهای جناب غضنفر/محمد/آقای بخشنامه هماهنگی کامل با وزارت بهداشت است. این را از جهت دوستانی می گویم که ایشان را رئیس سازرمان نظام پرستاری می دانند! حتی دوستانشان در هیاتهای مختلف نظام و شورای عالی هم بر همین روال و مسیرند. ببینید که وزیر به پرستاران توهین می کند و جیکشان هم در نمی آید. البته از کسانی که خودشان در جلساتشان که مثلا برای بررسی مشکلات پرستاران تشکیل می دهند به آنها توهین می کنند انتظار دفاع در مقابل دیگران از این قشر غیر واقع بینانه است!

من نیازی نمی بینم که جواب این حرفهای آشکارا خلاف واقع داده شود چون همه ی ما به چشم خود میبینیم که هیچ اتفاق مثبتی برای پرستاری نیافتاده و احتمالا بخشنامه های بعدی هم هر روز خواهد رسید. اما اینها را برای راحت شدن خودم از غم وجود آدمهایی چون ایشان و دوستانشان در جهانی به نام مسلمانی می نویسم!

اسلام که دین آخرین است           آیا همه ی مرامش این است؟

دوستان توجه کنند که خداوند متعال جز ریا و تزویر شرو و خجالت را نیز خلق کرده است! بد نیست آدم از نعمتهای خدا بهره ببرد ! وبرای این هم بخشنامه ای صادر کند که:

از این همه دروغ و نیرنگ و تزویر و .....(شرمم از کلمات می آید) شرم کنید.. شرم...

وزیر محترم بهداشت هر روز حرفهای تازه ای درباره ی پرستاری میزند که فقط در حد حرف است و به اجار نمی رسد. اما ما همین حرفها را مبنا قرار می دهیم.

ایشان در حرفهای اخیرشان چند نکته درباره ی پرستاری گفته اند که با شماره ذکر و تحلیل واره ای تقدیم می کنم:

1-تا مجلس پول ندهد تعرفه گذاری خدمات پرستاری را اجرا نمی کنم!!! اولا که جناب وزیر محترم! مگر مجلس برای تک تک برنامه ها بودجه می دهد؟ شما باید در بودجه ی پیشنهادی برای برنامه تان اگر واقعا مد نظر داشتید اجراییش کنید ردیف وپیشنهاد بودجه می دادید. اما اینکه ادعا می کنید 2000 میلیارد بودجه لازم دارد اینطور نیست.

اولا شما چطور به چنین رقمی رسیده اید؟ حتما یک سقفی برای دریافتی پرستار گذاشته اید که این را اعلام می کنید اما مگر در قانون نگفته که بر اساس تعرفه های پرستاری مبتنی بر عملکرد پرداخت شود؟

بنده در چندین نوشته گفتم که 250 خدمت پرستاران هم اینک تعرفه دارد گو اینکه وارد کتاب نشده باشد ولی برای اینها از بیماران پول دریافت می شود مانند انواع تزریقات و پانسمان و نوار قلب وحتی کنترل علائم حیاتی و ... که اینها گرانترین تعرفه های پرستاری هستند. اما برای برخی مانند پذیرش بیمار، شناسایی هویت بیمار و .... در هتلینگ دیده شده است.البته اینها حدود سیصد خدمت هستند که تعرفه های نیم کا و .. دارند.

یعنی شما از کارکرد خود پرستار در حدود 250 تعرفه به خودش در صدی خواهید داد واین بار مالی ندارد. چون از مردم یا بیمه ها دریافت می کنید وهمین الان هم بیمه ها پول این خدمات را دارند می دهند. یعنی این خدمات در سیستم ثبت و در هزینه ها دریافت می شود.

اما برای سایر تغعرفه ها هم باید بگویم که متوسط کارانه ی قبلی پرستاران 250 هزار تومان بود و الان طبق ادعای شما سه برابرش می شود 750 هزار تومان و اگر پرستارانم مراکز دولتی را 100 هزار نفر بدانیم(که در همین حدود هستند) همین الان ماهیانه 75 میلیارد در ماه و حدود 900 میلیارد در سال قرار است دریافت کنند و شما هم (اگر مجدد زیرش نزنید) قرار است از اول مهر ماه نود و سه پرداخت کنید.

پس میبینید که نیمی از آن مبلغ در کیسه تان موجود است و نیم دیگر را هم از مردم میگیرید. کلا زیر یک هزار میلیارد بودجه نیاز دارد این کار و شما هم می دانید و می خواهید از اعتراضات پرستاران به نفع خود بهره بگیرید و از مجلس پول بیشتری دریافت کنید که البته این کار شما ستودنی است وکاش اعضای نظام پرستاری هم از شما این موقعیت شناسی را یاد می گرفتند.

اما جناب وزیر از گفتن این جمله هدف دیگری هم دارند  و آن هم این است که می خواهند توپ را به زمین مجلس بیاندازند. ایشان چون حرفی برای گفتن ندارند و مطالبات پرستاران را کاملا حق می دانند حاضر به رویارویی با نمایندگان پرستاری در مجلس نشدنداما اینک می خواهند به پرستاران بگویند که تقصیر عد اجرای قوانین شما به گردن مجلس ات وبیمه ها است و ..

البته ایشان بارها اثبات کرده اند که زور شان از مجلس بیشتر است، چرا که هم به کمیسیون اصل نود قول داده بودند تعرفه گذاری را اجرا می کنند وهم اخیرا به کمیسیون بهداشت قول داده اند دو ماهه مشکل را حل کنند، اما هر بار زیر قولشان زده اند و کسی هم نتوانسته بگوید بالای چشمت ابروست....

2-درباره ی افزایشها هم قطعا یک فرافکنی کرده اند در حرفها گفته شد سیصد درصد افزایش داشته که خودتان هم همین را می گویید: 3 برابر شدن یعنی سیصد درصد افزایش...زایمان طبیعی را هم گفتند سیصد و شصت درصد افزایش داشته نه سیص برابر....که این هم همان گفته ی همینجای خودتان است. و اینکه می فرمایید در شهرستانها زیر میزی نداریم و در تهران هم کم شده سندی ندارد چون پایش زیر میزی گیری چگونه انجام می شود؟ مگر همه اطلاع می دهند؟ از این بگذریم چون بحث ما نیست..

3- متاسفانه خوشحالی مردم هم فقط در حرفهای شماست. مردم از چه چیزی بیاد خوشحال باشند؟ شما اینقدر در رسانه ها گفتید و می گویید و منتقدان را کوبیدید و قلع و قمع کردید که ....بگذریم این هم بحث ما نیست.

4-در پایان می خواهم بگویم که شما مدام می فرمایید این کارها سیاسی است، جناب وزیر باور کنید ما هیچ قصد و غرض سیاسی نداریم و فقط دنبال مطالباتمان هستیم. اما مشکل از شماست که حاضر به حرف زدن با ما نیستید رودر رو ، شاید شما از نزدیک می توانستید مارا هم روشن کنید که کجای کار چه کسانی اهداف غیر صنفی دارد؟ شاید هعم حق باشما بود؟ (مثلا) لااقل تلاش می کردید بقیه را روشن کنید و سره را از ناسره جدا می کردید ولی هرگاه با پرستاران مواجه می شوید تند برخورد می کنید و ....خاصیت مقام نقد است. عملکردها را نقد می کنند و جواب می خواهند. برآشفتن و پرخاش کردن دلیل بر نداشتن توجیه مناسب است.

بگذریم ولی خواستن اجرای یک قانون گردن کلفتی و زور گویی نیست بلکه اجرا نکردنش این طور است.

در مقابل مجلس و یک صنف که حقانیتش را حودتان هم جار می زنید ایساتدن زور گویی است...

حرف بسیار است اما شما که گوش شنوایی برای حرف حق که خلاف نظرتان باشد ندارید پس من هم زبان در کام میکشم. به امید باز شدن قفل این تردیدها با کلید تدبیر رئیس جمهور محترم...

:: برچسب‌ها: تعرفه های پرستاری"قانون تعرفه گذاری" خدمات پرستاری",

یادم می اید در سال هفتادو یک در بخش جراحی عمومی بیمارستان شفیعیه ی زنجان کار می کردم ، رئیس وقت بیمارستان جراحی بود به نام دکتر مقیمی اهل شهر ابهر بود و در بخش جراحی مریض بستری می کرد.

سرپرستار بخش آقای جوانی بود به نام ملکی (گمانم مجید)، که مرتب شکایت همکاران را مبنی بر عدم نظم در ویزیتهای پزشکان و جمع نشدن بخش در شیفت صبح می گرفت و نهایتا تصمیم گرفت برای ویزیت پزشکان ساعت تعیین کند وبرایشان ویزیت را قبل از ساعت 10 صبح تعیین کرد. همه را به نام و مشخصات می نویسم که نگویند دروغ نوشته ام. به خاطر دارم یک روز دکتر مقیمی رئیس بیمارستان به دلیلی دیر رسیده بود برای ویزیت، آقای ملکی زیر بار نرفت و گفت نمی توانیم ویزیتها را جمع کنیم و کار بیماران می ماند. نهایتا بعد از کش و قوس زیاد رئیس بیمارستان از خدمات بخش خواست پرونده های بیمارانش رابالای سر بیماران بگذارد و ... از ان به بعد کلا مشکل حل شد....

اما آیا امروزه سرپرستاری که نه! مترونی می تواند با یک رزیدنت (رئیس بیمارستان پیشکش) چنین رفتاری بیمار -محور داشته باشد؟

ولی گویا دیگ غیرت پرستاران هم از خوزستان جوشیده است و شرایط را بر نمی تابند وباید حق حاکمیتی پرستاران در شغل خودشان منبعد به رسمیت شناخته شود.

قضیه از این قرار است که مترون بیمارستان شهید چمران سوسنگرد تصمیم می گیرد سرپرستار (شاید هم سر ماما ی) بخش زایمان را بنا به عللی که خودش میداند و به رئیس بیمارستان توضیح داده قطعا، با هماهنگی رئیس بیمارستان با یک مامای دیگر جابجا کند، اما مسئول قبلی وقتی حکم جدید را دریافت می کند به رئیس شبکه ی بهداشت و درمان آن شهرستان پناه می برد که از بد حادثه از آشنایان ایشان بوده است و ماجرا را به بزرگتر خودش می کشاند.

رئیس شبکه در بیمارستان بدون به رسمیت شناختن اختیارات مدیریتی مترون و رئیس بیمارستان، در این مرکز حاضر و دستور می دهد که وی به سر کارش برگردد و ...... مترون اگر موافق نیست عوض شود.......

مترون هم زیر بار نمی رود و استعفا می کند و در حرکتی بسیار نایاب (نایابتر از اقدام مترون شجاع و قهرمان) تمام سرپرستاران و سوپروایرهای آن مرکز استعفا می دهند.....

اینک از کل پرسنل آن بیمارستان انتظار می رود که هیچ کس زیر بار این ننگ نرود و مسئولیت قبول نکند تا بدانند این گردن -کلفتها که پرستاری تغییر کرده و همبستگی پرستاری و همدلی در پرستاری شعار نیست.

متاسفانه این مورد که با شجاعت مثال زدنی  مترون و کادر مدیریتی پرستاری شاید برای اولین بار رخ داده ، بارها و بارها تکرار می شود  و اصلا می توان گفت که درد اصلی پرستاری همین فشار از بالاست.

نداشتن حق حاکمیتی در حوزه ی شغلی است . نداشتن امنیت شغلی به دلیل اعمال نفوذ عده ای خود محور و زورگو است.

من به نوبه ی خودم این حرکت را نقطه ی عطفی دئر تاریخ پرستاری میدانم و آن را در خاطرم ثبت می کنم و نام افرادی را که چنین اقدام غرور انگیزی را رقم زده اند در تاریخ پرستاری ثبت می کنیم تا بعدها همه بدانند که اعتلای پرستاری از کجاها به کجاها قد کشید و ...قطعا به درختی ستبر تبدیل خواهد شد.

زهی عشق ، زهی عشق ، که ماراست خدایا!                      چه خوب است و چه نغز است و چه زیباست خدایا!

:: برچسب‌ها: درگیری پرستارن در سوسنگرد"اعمال قدرت رئیس شبکه" اختاف در بیمارستان چمران سوسنگرد,

متن نامه ي سرگشاده دبيرکل خانه پرستار در ادامه آمده است:

"جناب آقاي دکتر قاضي‌زاده هاشمي وزير محترم بهداشت و درمان و آموزش پزشکي

با سلام واحترام

پيرو فرمايشات جنابعالي در مراسم روز ماما مبني بر سياسي کردن قضيه پرستاري و اينکه جامعه پرستاري را زورگو، تندرو و فاقد عقلانيت لازم معرفي نموده‌ايد، ضمن ابراز تاسف از اين نحوه گفتار، لازم مي‌دانم جهت تنوير افکار عمومي مردم عزيز و در دفاع از پرستاران مظلوم مطالبي را بشرح زير عرض نمايم:

پرستاري بعنوان گروهي که بيشترين خدمات بهداشتي درماني و مراقبتي را به مردم ارايه مي‌دهند وعلي رغم تلاش‌هاي بي‌شائبه و شبانه روزي، همواره مورد بي‌مهري و کم توجهي سيستم حاکم بر وزارت بهداشت قرار گرفته و با عنايت به نفش وتاثير گذاري عميق وگستردهدر سير درماني بيمار و فرآيند سلامتي مردم متعجبانه کمترين نقش را در تصميم گير‌ها، سياست گزاري‌ها و برنامه ريزي‌هاي در نظام سلامت را داشته‌اند در نتيجه اين بي‌توجهي باعث کاهش انگيزه‌هاي شغلي و بدنيال آن ترک شغل‌هاي فراوان و تغيير شغل‌هاي زياد، مهاجرت به خارج از کشور و حتي خانه نشين شدن پرستاران، فشار بي‌امان به پرستاران شاغل و مستهلک شدن زودرس پرستاران ناشي از شغلو نهايتاً آسيب و خسارات جبران ناپذير به بيماران و مردم شده است بطوريکه شاخص‌هاي پرستاري قبلا در حد کشورهاي پيشرفته بوده ولي بعد از 40سال تعداد تخت به پرستار تغييري ايجاد نشده و هم اکنون در حد کشورهاي عقب افتاده و منطقه هستيم!

آقاي وزير

جامعه پرستاري جزء مظلوم‌ترين گروهي هستند که علي رغم فشارهاي فراوان، ظلم‌ها زياد، تبعيض‌هاي بي‌امان و بي‌عدالتي‌هاي گسترده به شيوه‌اي بسيار نجيبانه مشکلاتشان را پي گيري نموده، بطوريکه پس

 از انتصاب جنابعالي به وزارت 6 ماه صبر کردند تا درجريان مشکلات پرستاري قرار گيريد. بعد از آنکه خبري نشد از طريق مذاکرات و مکاتبات با روساي بيمارستان‌ها دانشگاه‌ها و بعد با ارسال طومار سعي کردند مشکلاتشان رابه مسئولان منعکس نمايند.

پرستاري انتظار داشت حداقل در تهيه و تدوين و چگونگي اجراي طرح نظام سلامت نظر اتشان را مي‌گرفتيد چون پرستاران به عنوان صاحب نظر‌ترين گروه در مورد بيماران مي‌توانستند بسيار کمک کننده باشند و با توجه به تخصيص بي‌سابقه بودجه و افزايش تا 400 درصدي تعرفه‌هاي پزشکي فکر مي‌کردندحداقل قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري هم به موازات ان اجرايي مي‌شد، که نکرديد!

وعده داديد تعرفه گذاري را پايلوت کنيد که در حد وعده باقي ماند، قول داديد که 350خدمت و سپس 250 خدمت را در کنار حدود  7000خدمت بقيه گروه‌ها در کتاب ارزش نسبي اضافه کنيد که به اين وعده هم عمل نشد و...

اقاي وزير

جامعه پرستاري کشور نااميد از جنابعالي و مسئولين وزارت بهداشت مجبور به نگارش نامه سرگشاده به رئيس جمهور با بيش از 45 هزار امضاء الکترونيکي در خصوص اجراي قانون شد، با نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي در بسياري از مناطق کشور مشکلات پرستاري را مطرح نمودند. ولي متاسفانه جنابعالي و مسئولين وزارت به جاي تعامل و گفتگو سعي در خنثي و بي‌اثر کردن و قانع کردن ديگران پرداختيد.

آيا پرستاران چاره‌اي به جز اعتراض و تجمع داشتند من نمي‌دانم آيا اين روند پي گيري زورگيري، تند روي يا سياسي است؟!

 و علي ايحال نمونه‌هايي از عملکرد وزارت بهداشت درخصوص پرستاري وهم چنين رفتارهاي پرستاري راجهت مقايسه اعلام نموده و قضاوت را بر عهده وجدان‌هاي بيداروافکار عمومي واگذار خواهيم کرد:

 الف: مواضع و اقدامات سيستم حاکم بر وزارت بهداشت:

1-    تهيه و تدوين طرح‌هاي ملي تحول نظام سلامت توسط تعدادي از انجمن‌هاي پزشکي بدون مشارکت بقيه گروههاي پزشکي وپرستاري.

2-    تصاحب تمامي پست‌هاي رياستي ومديريتي وحساساز بيمارستانهاو دانشگاه‌هاي علوم پزشکي تا وزارت بهداشت.

3-    دريافتي‌هاي ده‌ها ميليون توماني در بخش دولتي و صد‌ها ميليون توماني در بخش خصوصي براي گروهي خاص و اختلاف بي‌سابقه در پرداخت‌ها در مقايسه با ساير کشور‌ها ومنطقه.

4دريافت حداقل 50% حق العمل حتي بدون حضور بر بالين بيمار توسط گروهي خاص-

5-    بازداشت غيرقانوني دو پرستار در بيمارستان امام خميني (ره) تهران توسط عوامل حراستي و معرفي به دادگاه که حکم برائت دال بر بي‌گناهي انان مي‌باشد.

6-    برخورد زشت ونامناسب عوامل حراستي با همکاران خانم پرستار و تفحص در موبايل و ورود به حريم خصوصي پرستاران

7-    کسر کردن اضافه کار و کارانه پرستاران که در تجمع صنفي مجتمع بيمارستان امام خميني شرکت کردند.

8-    صدور حکم دستوري و ناعادلانه هيات تجديد نظر دانشگاه علوم پزشکي تهران در تغيير محل جغرافيايي نماينده صنفي پرستاران به اتهام شرکت در تجمعي که توسط مقام قضايي صنفي تلقي شده است.

9-    عدم تمکين وزرات بهداشت به فرصت دو ماهه کميسيون اصل 90مجلس شوراي اسلامي در خصوص اجراي قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري

10-اعمال نفوذ در برنامه‌هاي در حوزه نظام سلامت در رسانه ملي و حذف منتقدين و القاء اينکه برنامه‌هاي در اين حوزه بايد مثبت باشد

 11-لغو يک طرفه جلسه جنابعالي با هيات رئيسه مجلس و نمايندگان پرستاري در اسفندماه گذشته.

12-عدم توجه به تذکرات مکرر نمايندگان محترم مجلس شواري اسلامي درخصوص اجراي قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري

 ب-اما رفتار جامعه پرستاري در مقابل با سيستم حاکم بر وزرات بهداشت:

الف-    مکاتبه و مذاکره با مسئولين بيمارستاني و دانشگاهي

1-    ارسال طومارهاي فراواني به مسئولين ذي ربط و انعکاس مشکلات پرستاري

2-    ارسال دو نامه سرگشاده به رئيس محترم جمهور با امضاء الکترونيکي حدود 45 هزار پرستار

3-    شکايت به ديوان عدالت اداري

4-    انجام چند هزار شکايت به کميسيون اصل 90 مجلس شوراي اسلامي مبني بر عدم تهيه آئين نامه قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري توسط وزرات بهداشت

5-    مکاتبه با دفتر مقام معظم رهبري و انعکاس مشکلات پرستاري

6-    مذاکره و مکاتبه با نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي درخصوص اجراي قانون

7-    برگزاري تجمعات آرام در جنب رياست جمهوري و مجلس شوراي اسلامي

8-    تسليم مستندانات درخصوص دريافتي‌هاي چندده ميليون توماني به مسئولين ذي ربط

حال افکار عمومي بايد قضاوت نمايد کدام گروه زورگو، تندرو، سياسي، قانون گريز و سلطه گر هستند!

جناب آقاي دکتر قاضي‌زاده هاشمي

خواسته پرستاري کشور رفع تبعيض بي‌حد و حصر، برقراري عدالت همه جانبه در نظام سلامت و کاهش اختلاف در پرداخت‌ها مثل ساير کشورهاي دنيا و منطقه از طريق اجراي بدون قيد و شرط قانون تعرفه گذاري خدمات پرستاري است و موارد فوق الذکر جزيي از سياست ابلاغي نظام ازسوي مقام معظم رهبري، وبر گرفته قوانين جاري و عرف بين الملل منطقه و خواسته کاملاً قانوني مي‌باشد.

اما حضرتعالي هرگز پرستاري را در حد واندازه واقعي‌اش نديديد، شايد اين ناشي از عدم شناخت نقش تاثير گذار پرستار باشد و يا احتمالاً منابع اطلاعاتي، اطلاعات را گزينشي به استحضارتان مي‌رساند وياتحت تاثير تفکرات‌‌ همان گروه اقليت ? درصدي قرار گرفته باشيد و اميدوارم هواي نفس، کينه ناشي از اعتراضات باعث اين بي‌توجهي نشده باشد. به هر صورت دليل هر چه باشد نتيجه اين بي‌توجهي‌ها به اين حرفه آسيب و خسارات به بيماران است ومردم گناهي ندارند که بايد تاوان سيات‌هاي حاکم بر وزارت بهداشت را پرداخت نمايند.

 

آقاي وزير

پرستاري امروز مي‌فهمد و آگاه شده وديگر زبان تحقير، تهديد، تنبيه و تبعيد را بر نمي‌تابد و تجربه يکسال گذشته حاکي از آن است که اينگونه سياست‌ها نخ نما شده وبر عکس باعث اتحاد و انسجام جامعه پرستاري و گستردگي دامنه اعتراضات در کشور شده است.

و در آخر اينکه:

آقاي وزير اگر کاري براي پرستار انجام نداديد و يا نمي‌خواهيد انجام دهيد حداقل نمک بر زخم‌هاي پرستاري نپاشيد، به هر صورت اين دوران سخت و تاريک و غبار آلود بر پرستاران خواهد گذشت و تاريخ بدور از هياهوهاي تبليغاتي از عملکردتان قضاوت خواهد کرد، اميدوارم در قضاوت تاريخي شرمنده مردم و جامعه پرستاري نباشيد.

والسلام

محمد شريفي مقدم

دبيرکل خانه پرستار

94/02/15

 

 

:: برچسب‌ها: نامه ی سرگشاده"نامه به وزیر بهداشت" نامه ی پرستاران به وزیر",

در پی اظهارات ناجوانمردانه ی وزیر محترم بهداشت ودرمان درباره ی پرستاران ، از عصر همان روز تا الان تمام صفحات سایت نظام پرستاری را زیرو رو کردم تا مگر اعتراضی به گفته های وزیر که توسط اعضای شورای عالی سازمان یا قائم مقام سازمان نظام پرستاری پیدا کنم اما اخباری از کنگره ی اخلاق پرستاری و سفر تبلیغاتی عده ای به خوزستان و ..... را دیدم و با خود گفتم: شاید اینها در سایت رسمی خود حرف نزده اند و با سایر رسانه ها صحبت کرده اند. سایتها را که جستجو کردم فقط به یک نفر رسیدم: آقای محمد شریفی مقدم...... کسی که این سالها به تنهایی بار این نوع اعتراضات و موضعگیریها را به دوش کشیده است و این اواخر با بیداری پرستاری تعداد بسیار پرستار که البته به زعم وزیر محترم زورگو و تندرو هستند از ایشان حمایت کرده اند.

دوباره یاد سریال در حاشیه افتادم که این روزها شواهد بیشتری دال بر درستی صحنه ها و دیالوگهای آنها از مراکز درمانی مختلف به رسانه ها میرسد افتادم. صد البته اگر ما پرستاران لب به سخن باز کنیم که این شواهد که یک از هزاران است به چند ده برابر افزایش می یابد اما باید اعتماد مردم به سیستم درمان حفظ شود!!!!

این سریال با دخالت نظام پزشکی و خود وزارت بهداشت تعطیل شد تا همگان بدانند که در این کشور می توان با زور پول هنر را هم کنترل کرد و شاید افکار را نیز...اما روی سخنم با اعضای نظام پرستاری است که حتی یک نفرشان هم به وزیر اعتراض نکردند.

البته از کسانی که یک روز به پرستاران داعشی و یک روز صهیونیست و یک روز  استحمار شدگان و ..... می گویند تا درجه ی خدمتگزاریشان را به وزارت بهداشت کامل نشان دهند، این انتظار بعیدی است و من خوش باورم که وقتم را در سایتها تلف کردم.....

اما حرفی با وزیر محترم:

شما از روز اول این حرکتهای کاملا صنفی را سیاسی نامیدید، و تلاش می کنید که با گفتن این کلمه( حرکت سیاسی ) پرستاران را ترسانده و مشارکتشان را کم کنید.

از قدیم الایام رسم بر این است که تیغ طرف مقابلت را به هر ترفندی بستانی. وقتی کسی سنگی به دستش گرفته و می گوید : میزنما!! می زنما!!! بهتر است بگویی بزن! تا حربه اش را خنثی کنی...

حالا جناب وزیر محترم!  اصلا به قول شما این حرکت سیاسی است... ما هم یک عده سیاست مدار نشسته ایم و داریم کار سیاسی می کنیم. اما این کار نه بر خلاف اصول انقلاب و اسلام است و نه بر علیه دولت،

دل عاشق ز بیم جان نترسد             گرش کار افتد از سلطان نترسد

همه آفاق دانند اینکه خشتی             که در آب افتد از باران نترسد

حالا این شده حربه ی شما! بفرمایید ! اصلا فرض کنید این حرکت سیاسی است! مگر کار سیاسی خلاف است یا جرم است؟ اگر جرم است که این همه سیاستمدار در کشور نداشتیم. شرکت در انتخابات ریاست جمهوری هم از نظر شما سیاسی تلقی می شود؟

هرچه که هست(سیاسی یا غیر سیاسی) خواسته مشخص است : درخواست اجرای قانون مصوب مجلس!

و اقدام شما عدم تمکین به قانون! قطعا وزیر نمی تواند به مجلس بعد هشت سال که هیچ! روز بعد تصویب هم بگوید که این قانون قابلیت اجرا ندارد!!!!!

وظایف کاملا تقسیم شده است و وظیفه ی مجلس قانون گذاری و وظیفه ی دولت اجرای قانون است.و اگر حرفی درباره ی قانونی باشد باید در زمان بحثهای جلسات مجلس درباره ی  آن گفته شود.

بگذریم از این حرفها! با هر ترفندی و ترساندنی و بگیر و ببندی ! قطعا پرستاری از مطالبه ی قانونی خود کوتاه نخواهد آمد! این را مطمئن باشید!

:: برچسب‌ها: مطالبات سیاسی"پرستاران سیاسی",

خدارا شکر می گویم که مشکل ماماها هم در رسانه ها حل شد و وزیر با ید بیضا که از آستین خارج کرد تمام مشکلات این قشر را هم حل کرد،  پرستاران را سیاسی خواند اما گویا وزیر محترم فراموش کرده اند که پرستاران را چه کسانی و چگونه به اینجا کشاندند؟

اگر به حرف بود که مشکلات ما پرستاران پارسال اردیبهشت ماه حل شد و چهل درصد به حقوقمان اضافه شد و بعد از آن کارانه ها اصلاح شد و عدالت در سیستم درمان موج زدو موج موجش کشتی بی عدالتی را غرق کرد....

در مطلبی از لجبازی غیر منطقی مقابل قانون نوشتم و باز تکرار می کنم که پرستاران نه تنها خود را با پزشکان مقایسه نمی کنند بلکه دریافتی بیشتر پزشکان را عین عدالت می دانند اما .....

ای بسا هندو و ترک همزبان           ای بسا دو ترک چون بیگانگان

هم زبانی خود بیانی دیگر است        همدلی از هم زبانی خوشتر است...

(با کمی دخل و تصرف با اجازه ی مولوی)

جناب وزیر! سید محترم! رزمنده ی دیروز! مالک اشتر انقلاب و جنگ! ما از شما انتظار نداریم با انگ زدن به افرادی که حقوق پایمال شده ی یک صنف بزرگ و تاثیر گذار در سلامت مردم رااز راهکارهای کاملا قانونی پی میگیرند به حاشیه بکشید.

ماز یاران چشم یاری داشتیم         خود غلط بود آنچه می پنداشتیم...

چرا مرتب انگ عقده ای بودن ، سیاسی بودن، دنبال منافع شخصی بودن و..... به افرادی می زنید که از روز اول فقط خواهان اجرای درست قانون مصوب مجلس بودند و امروز هم هیچ تغییر موضعی نداده اند وباز هم همان را می طلبند. واقعا افراد سیاسی روی مواضعشان می مانند یا هر روز علمی تازه به پا می کنند؟

کجای این افراد به سایست می خورد؟ فکر میکنم هیچ کدام از پرستاران ندانند سیاست چیست و چگونه نوشته می شود؟ بس که میان بیمارستانها در حال دور از جان .... دو زدن هستند و ....

کسی که ماهی 500 ساعت کار بالین می کند مگر فرصت فکر کردن به این چیزها را دارد، تازه اگر از خستگیهای به در نشده وخواسته های برآورد نشده ی خانواده و زنگهای گاه و بیگاه مسئولین واحدها و....وقتی دست و پا کند در سوگ کسانی به گریه می نشیند که به علت کمبود نیرو، کمبود امکانات، نبود تخت و ....هزاران دلیل مستند دیگر سلامتیشان را از دست داده اند، گرچه مقصر نیست ولی:

چه کنم؟ دلم از سنگ که نیست......

برادر دینی! شما در فرودگاه شیراز فرمودی اجرای قانون تعرفه های پرستاری 2000میلیارد بودجه نیاز دارد ، خوب چرا از 10000میلیاردی که اضافه بر بودجه گرفتید سال قبل این قانون را اجرا نکردید؟ یعنی 20 %  ان بودجه به هشتاد درصد تیم درمان نمی رسید؟ گرچه قطعا با هزار میلیارد هم قابل اجرا بود و بارها گفتیم و نشنیدید...

شما اینقدر می فرمایید سیاسی ، سیاسی که ما هم باورمان می شود و فکر می کنیم واقعا از سیاست چیزی میدانیم و می رویم یگباره برای ریاست جمهوری ثبت نام می کنیم!!!!!

جناب دکتر هاشمی عزیز! نمایندگان مجلس و سایر افرادی که از مطالبات پرستاران حمایت می کنند به دلیل سیاسی بودن خواسته نیست به دلیل حقانیت است، حقانیتی که اظهر ومن الشمس است و شما با عینک آفتابی گران قیمت نیمه شبش میبینید.

باور کنید اگر پزشکان را مثال می زنیم نمی خواهیم ایشان را تخریب کنیم! اولین کسی که اقدام به تخریب پزشکان کرد خود شما و معاونانتان بودید که اسنادش در ذهن رسانه ها ثبت شده است که زیرمیزی بگیری و بیر و ببند وو.... راه انداختید.

ما فقط می گوییم تبعیض و بی عدالتی رفع شود.آیا شما با تبعیض و بی عدالتی موافقید؟

ما نمی گوییم دریافتیمان برابر باشد می گوییم رفتار در سیستم یکسان با ضرایب مختلف باشد. واقعا این حرفها سیاسی است؟ من که سیاست را نمی شناسم افراد خبره بگویند اگر سیاسی است من هم بدانم....

جناب دکتر هاشمی! اگر در دست آدم خشمگینی شمشیری دیدی باید آن را از دستش بگیری! به فرض که مثا ما سیاسی!!!!! خوب با اجرای قانون با یک تیر دهها تیر بزن برادر!

قانون گریزی روال خوبی نیست که دولتمردان ما بنیه می گذارند.....باور کن سید اصلا مناسب نیست.

در پایان مجددا به همکاران ماما حل مشکلاتشان را که با ید بیضا و دم عیسی انجام شد تبریک می گویم.

:: برچسب‌ها: مطالبات سیاسی,

بر اساس هرم نیازهای مازلو نیازهای انسانها به پنج بخش تقسیم کی شود. از قاعده به راس هرم که نگاه کنیم به ترتیب از پایین به بالا 1-نیازهای فیزیولوژیکی 2-نیازهای امنیتی 3- نیازهای اجتماعی 4-نیازهای احترام 5- نیازهای خود شکوفایی را میبینیم. البته این هرم به شکلهای مختلف و هفت سطح هم دیده می شود اما کلا نیازها به دو بخش نیازهای اساسی و نیازهای متعالی تقسیم می شود. در هر سطح از این هرم موارد مختلفی قرار دارد اما بحث ما این است که این نیازها باید از قاعده به راس برآورده شود.یعنی ابتدا باید نیاز های فیزیولوژیک انسان تامین شود تا بتواند دنبال برآوردن نیازهای امنیتی خود و دیگران باشد و....

بر این اساس به نظر من مطالبات پرستاران را می توان به دو بخش مطالبات اساسی و مطالبات متعالی تقسیم کرد. درست است که اهمیت مطالبات متعالی بسیار زیاد است ولی بدون برآورده شدن مطالبات اساسی رسیدن به آن نقطه میسر نیست.

لذا میتوان این طور گفت که نیازهای اساسی فوریتی تر هستند. نیازهای اساسی پرستاری به دو بخش کوتاه مدت و بلند مدت از نظر نیاز به پیگیری و اجرا تقسیم می شود در این مطالبات گرچه هدف اصلی بهبود معیشت پرستاران نیست ولی بدون بهبود معیشت  رسیدن به سطوح بعدی عملا امکانپذیر نیست.

طبق نظر سنجی در چند گروه صد نفره و دویست نفره و نیز یک گروه نهصد نفره که با مشارکت کلی صد نفر به انتها رسانده شد (از ابتدای شروع این نظر سنجی بنا بر بررسی صد نظر ابتدایی بود گرچه کل نظرات در یک نوشته ی مجزا به طور کامل مورد نقدو بررسی قرار خواهد گرفت)اولویتها به این شکل از طرف پرستاران تعیین گردید:

1-پیگیری اجرای کامل تعرفه گذاری خدمات پرستاری

2-اجرای کامل قانون مشاغل سخت و زیان آور

3-اصلاح نحوه ی انتخاب مسئولان حوزه ی پرستاری از اعضای هیات علمی دانشکده ها تا مدیران پرستاری مراکز و سوپروایزرها و ...

4-کم کردن از کارهای نوشتاری غیر ضروری و غیر مرتبط با پرستاری .

5- تامین نیرو در حد استانداردها و کاهش فشار کار

6- ایجاد تغییر نگرش پرستاران و نیز مردم به پرستاری و معرفی پرستاری علمی

7-حذف اصطلاح دستورات (اوردر) و جایگزین کردن  تجویز

8- قراردادهای غیر رسمی و شرکتی از پرستاری

9-........ ادامه دارد و از ارادامه ی نظر سنجیها تا هزار نفر استخراج خواهد شد و با بررسی کامل ارائه می شود.

همانطور که دیده می شود اغلب مطالبات از دید خود پرستاران مطالبات مرتبط به معیشت است ، گرچه شاید  در دل این مطالبات بتوان گفت که خواسته های متعالیتر هم نهفته است اما اگر به جمله بندیهای همکاران که موجود است دقت کنیم بیشتر قصد معیشت بوده است. والبته این کگاملا طبیعی است که ابتدا هر کس دنبال برآورده کردن سطح اول نیازهایش و ساختن پله ی اول باشد.

بسیاری از پرستاران معتقدند که نباید تمام حقوقمان را یکجا مطالبه  کنیم و باید بر اساس اولویتها از دولت بخواهیم یکی یکی و به مرور زمان حقوق پامال شده مان را اجرایی کند!!!!!

این از نجابت و درک و فهم بسیار بالای پرستاران و سازگاری و از خودگذشتگیشان حکایت دارد. اینکه کار مردم را به بهترین حد توانشان انجام میدهند هم گواه این ادعاست. اما با این همه سازگاری پرستاران، وزارت حتی یک قدم هم نمی خواهد به سمت پرستاران بردارد و مرتب در حال گریز از ایشان است.

حتی در ماههای اخیر فشار بر پرستاران از چند جهت افزایش یافته تا آنها را به ناامیدی و پذیرش شرایط تبعیض و ظلم موجود برگرداند. کاش گوش شنوایی این حرف را بشنود که دیگر پرستاری در حال پوست اندازی است، پرستاری در حال خروج از پیله ی خود بافته است و دیدگاه پرستاران به حقوق ومادی و معنوی و نیز شغلشان از جنبه های مختلف بسیار تغییر کرده است و روز به روز این تغییرات و این آگاهی  دامنه ی وسیعتری به خود می گیرد. لذا پیشنهاد من به وزارت محترم بهداشت این است که نیت خیر خود را به پرستاران نشان دهد.

ایجاد تنش بیشتر، به ضرر مردم خواهد بود و قطعا در هر نزاعی هر دو طرف آسیب می بینند. لذا بابرگزاری بی تنش انتخابات ، بااین نوشته و با این فراخوان برای تعیین اولویتها تلاش داریم برای تیم جدید روی کار امده مسیری مشخص کنیم و مستمر و پیگیر خواهان پیگیری مطالباتمان با اولویتهای تعیین شده باشیم.

قطعا در این مسیر هر حمایتی که افراد منتخب بخواهند دریغ نمی کنیم ولی در قبالش کار می خواهیم ؛ کار درست در مسیر صحیح، لذا دوستان و همکاران محترم در بخش ارسال نظر یا نظرات ، اولویتهای خودشان را پای همین نوشته ارسال کنند تا مستندسازی شده وتحویل تیم منتخب جدیدی شود. از تمام ارسالها پرینت گرفته شده و مورد تجزیه و تحلیل دقیق آماری قرار گرفته و در دسترس همه ی دوستان قرار خواهد گرفت.

با امید به مشارکت فراگیر همکاران معظم و محترم و زحمت کش و......

:: برچسب‌ها: مطالبات پرستاران"اولویت بندی مطالبات" اولیوتهای پرستاران",

در سال روز ولادت مولای متقیان و روز مرد، نکته ایکه به خاطر خطور می کند داستان عقیل و علی (ع) و میله ی داغ است. و البته داستانهای بسیار که از ایشان و نحوه ی حکومتشان شده است و حتی برخوردشان با ضارب که اجازه نمی دهد بیش از یک ضربه به وی وارد کنند.

البته پر واضح است که چنین شخصیتی هرگز تکرار نخواهد شد اما ما می توانیم بدون در نظر گرفتن مذهبمان، از افرادی اینچنین الگوبرداری کنیم برای زندگی مان و رفتار و کردارمان، بویژه که در یک حکومت اسلامی صاحب منصب و دیوان هم باشیم با ادعای بسیار بر شیعه ی علوی بودن و در خط ولایت فقیه بود ن و.......

این مقدمه ی کوتاه را نوشتم تا به بررسی رفتارهای حکومتی وزیر محترم در زمان صدارتش بپردازم.

ایشان که از ابتدا همواره فرموده اند در حق پرستاران اجحاف شده است و هرگز به حق واقعیشان نرسیده اند ، کاری برای رفع ظلم موجود نکرده اند و اگر مدعیند که پرداخت مبتنی بر عملکرد ، بر قاون مصوب مجلس اولویت داشته و در اجرای عدالت کمک می کند سخت در اشتباهند و قطعا خودشان هم میدانند که این فقط یک ادعای غیر واقعی است به چند دلیل:

1- در پرداخت مبتنی بر عملکرد ، ابتدا باید سیستمی برای تعیین عملکرد واقعی افراد بدون اعمال سلیقه چندین نفر باشد که بدون اجرای تعرفه ها نیست.

2-نظر به افزایش تعرفه های پزشکی ، قطعا و علیرغم ادعای وزیر محترم  درآمد مراکز افزایش می یباد و مبلغ ریالی 22/5% غیر پزشکان هم بیشتر می شود ضمن اینکه 65% پزشکان هم از نظر ریالی رشد بسیاری پیدا می کند و این اختلافهارا بیشتر می کند. فرض کنیم که دکتر حریرچی به درستی (فقط فرض کنیم چون واقعیت چیز دیگری است و اسنادش در حسابداریها ی تمام مراکز موجود) دریافتی پزشکان 12/5 میلیون و پرستاران 2400 باشد.

یعنی اختلاف چیزی حدود یعنی اختلاف 9/900 میشود. حالا هر دو را 250% افزایش دهید چون متوسط افزایش تعرفه های پزشکی و در نتیجه درآمد ایشان این مقدار در کتاب ارزشهای نسبی افزایش داشته است. 12/5 میلیون می شود 31/25میلیون تومان و 2/4میلیون می شود شش میلیون تومان یعنی اختلاف می شود 25/25میلیون تومان.البته که این ارقام واقعی نیستند و دریافتی پرستاران به نام کارانه بیش از 500 هزار تومان نیست و دریافتی پزشکان متخصص کمتر از بیست میلیون به طور متوسط،ولی دیگر حرف خودشان را که قبول دارند.

3- طرح مبتنی بر عملکرد که فقط نامی زیباست به اعمال سلیقه های بسیاری منجر شده است؛ مثلا در یک مرکز فرموده اند که پرستاران باید 36 شیفت کار کنند تا کارانه به ایشان تعلق بگیرد!!! یا در برخی مراکز  فرموده اند که باید حضور فیزکی 195 ساعت در ماه باشد!!!!

البته این اعمال سلیقه ها به پیچیدگیهای بیش از حد این طرح مربوط است که هنوز هم باوجدیکه فرمودند از دیماه اجرایی میشود ، اجرایی نشده و هنوز پرداختها علی الحساب است به پرستاران.

مطلب در یان باب بسیار است و من به همین بسنده می کنم و واضح است که نباید طرحی خود ساخته جایگزین قانون مصوب مجلس شود.

میبینید که عملا نه تنها گامی در رفع تبعیضها و بی عدالتیها برداشته نشده است بلکه حرکت در جهت عکس هم بوده .

در اسلام می فرمایند: المومن اذا وعد وفا... مومن وقتی وعده دهد انجامش میده، اما در وزارت دکتر هاشمی چنین چیزی دیده نشده است. ایشان و معاونانشان بارها وبارها وعده هایی دادند که در ذهن رسانه ها قطعا ضبط شده است و هیچ کدام عملی نشده است که در صورت نیاز با ذکر منبع سند می آورم.

آقای نجاتیان در جلسه ای که مناظره ی جناح حاکم نظام پرستاری و جناح منتقدین ایشان به نام پرستاران عدالت خواه بود فرمودند وزیر پاور پوینت و .. آورده بود تا اعلام کند که تعرفه ها را اجرا می کند ولی به دلیل اعتراضات برخی افراد از این کار منصرف شد و ....

گرچه این حرف پذیرفته نیست ولی رفتارهای مشابه و لجبازانه ی وزیر احتمال چنین چیزی را تقویت می کند ، اما مگر باید حق دویست هزار نفر را (که نه بلکه حق کل مردم را ) می شود با لجبازی به یکی دونفر که حق می گویند و حق می خواهندنادیده گرفت؟

آخرین برخورد جناب وزیر هم با نماینده ی پرستاران در شیراز در سفر اخیرشان به این استان بود که با عصبانیت ، برخوردی بسیار نامناسب با این نماینده که بانوی بسیار محترمی بودند کرده است.

این لجبازیها می تواند به بدنه ی دولت هم آسیب بزند چرا که از روز اول این دادخواهی همه ی مسئولان و حتی خود وزیر و معاونانش بر پایمال شدن حقوق پرستاران بارها اذعان داشته اند.

این حقانیت به همراهی بسیاری از صاحب منصبان کشوری با پرستاران رسیده و نامه ی اخیر 6 اقتصاد دان مجلس به رئیس جمهور و تذکرهای کتبی و شفاهی نمایندگان محترم به وزیر بهداشت و حتی شخص رئیس جمهور و .... موید این حرف است. قطعا با پیشتر رفتن این لجبازی غیر اصولی و عدم تمکین به قانون، موضوع گستره ی بیشتری خواهد یافت و افراد بیشتری را درگیر این موضوع خواهد کرد.

به قول قدما: گره ای که به دست باز می شود به دندان باز نمی کنند! لذا اجرای قانون مصوب مجلس که قطعا این مقدار بودجه هم نمی خواهد و مبالغ کمتری مورد نیاز است، هم به قانون -محور بودن دولت گواهی می دهد و هم این تنشها را از بدنه ی سیستم بهداشت و درمان حذف می کند که بی گمان زیان این تنشها به سلامتی مردم می رسد.

به امید محوریت قانون در تمام شئونات زندگی مردم عادی و دولت مردان

 

روز میلاد مرد مردان، مولای متقیان وروز مرد مبارک باد

محمود عمیدی -پرستار

:: برچسب‌ها: مبتنی بر عملکرد"پرداخت در سیستم درمان"کارانه ی پرستاران",

گویا داستانهایی که در تاریخ اسلام رخ داده فقط برای خواندن و تحسین کردن کسانی است که این قصه را رقم زده اند!!! و اصولا نباید آنهارا چراغی فراراه کردارو رفتارمان قرار بدهیم.

داستان مردی که به حج نرفت یکی از حاجیان که اتفاقا فردی معتبر بود خواب دید که وی حاجی واقعی است معروف است که در بحارالانوار هم ذکر شده است، اخیرا یکی از همکاران که به سفر حج مشرف می شد را با ذکر آن داستان که پولش را به بانویی می دهد که مرغ مرده برای فرزندانش میبره، تشویق کردم به اینکه:

تو می خواهی بیش از بیست میلیون هزینه کنی ، کاش این پول را بدهی و برای جوانی که تازه زندگی تشکیل داده به نام خودت یک منزل رهن کنی!!!1 یا بروی در قصابیها و سوپرمارکتیهای بخشهای خاصی از شهر ببینی چه کسانی بدهکارند و تسویه کنی......

لبخندی زد و گفت: پیشنهاد خوبی است. خیلی غالیست...

هفته ی پیش دعوت بودم به ولیمه اش........

امروز روز ولادت حضرت علی (ع) بزرگمرد انسانیت و اسوه ی مسلم زندگی سالم و مردم -نهاد است، اما ماجراهای بسیاری از زندگی ایشان در سالهای مختلف و از زوایای مختلف ذکر شده است که معروفترینش رفتارشان با عقیل برادر نابینایشان است. داستان را چون شهرت کافی دارد ذکر نمی کنم اما از وزیر محترم بهداشت که خود را فردی مومن و مسلمان شیعه و پایبند به ولایت فقیه و....(ادعا بسیار است) می داند تعجب می کنم چگونه این سیره را چراغ زندگی اش که نه، چون زندگی اشرافی ایشان هیچ شباهتی به زندگی آن حضرت نمی تواند داشته باشد ، لااقل چراغ شیوه ی حکومتشان نمی کند.

ایشان که اتفاقا بر اساس شجره نامه به خانواده نبوی رسول الله می رسد، چگونه می تواند پاسخگوی رفتاری چنین باشد، در سیستمی که ایشان وزیرو رئیس هستند کسانی بسیار می دوند و به هیچ نمی رسند و کسانی میخوابند و از دویدن دیگران به همه چیز می رسند.ضمن اینکه تکذیب حقایق هم از گناهان در اسلام شمرده می شود. اینکه ادعا می کنند چنین چیزه9ایی صحت ندارد و ما داریم با تمام ناتوانیهایمان لمس می کنیم.

ایشان قطعا از برخوردهای منتقدین با حضرت علی بسیار داستانها دارند و از برخورد آن حضرت در مقابلشان هم... البته زمانه عوض شده، اما اصول اسلام و حلال و حرامش تغییری نکرده است.

ایشان در سفری که به شیراز داشتند در مقابله با نماینده ی پرستاران که بانویی بوده است چنان پرخاشگرانه به سخن برمیخیزد که انگار تمام مشکلات دولتها از این قشر برمی خیزد. ایشان در پاسخ گویی مسایلی غیر واقعی را متذکر می شود که بسیار واضح است.

 

ایشان فرموده اند که با وجود افزایش درآمد پزشکان در آمد بیمارستان زیاد نمی شود؟؟؟  چطور می شود که 65% پزشک از نظر ریالی از سی میلیون به هفتاد میلیون برسد ولی 35% مانده همان مبلغ باقی بماند؟!!!!!

ایشان در جواب رویت تعرفه های اقدامات پرستاری وارد شده در کتاب ارزشهای نسبی که به نام پزشکان ثبت شده ، می فرمایند این تعرفه ها مال مراکز خصوصی است؟!!! یعنی ایشان از حوزه ی وزارتشان اطلاع ندارند و نمی دانند که در مراکز خصوصی تعرفه های پرستاری به پرستارن پرداخت نمی شود؟ مگر در بیمارستان نور از درآمدهای پرستاری چیزی به پرستاران می دهید آقای وزیر؟

در جواب اینکه پرستاران هم زیر مجموعه ی وزارتند و باید ببینیدشان با عصبانیت می گویند: شما زخم زبان می زنید!!!!!!!

شما زخم زبان زیاد می زنید!!!!!1

ما همینجا از مسئولان دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکر میکنیم که بارها ابرادریشان را ثابت کردند و بسیار بهتر از منتخبین مان برایمان قدم برداشتند اما ....

اما نکته ی اساسیتر در این است که این لجبازیهای جناب وزیر به کجا ختم خواهد شد؟

با توجه به حقانیت مطالبات پرستاران عدالت خواه، که در هر جا و هر جلسه به آن توسط مسئو.لان صحه گذاشته شده(حتی خود وزیر هم بارها اذعان کرده و معاونینشان هم)، روز به روز شاهد حمایت افراد ذی -نفوذ بیشتری از این قشر زحمت کش هستیم که این اواخر با نامه ی شش اقتصاد دان مجلس و تذکرهای کتبی و شفاهی نمایندگان محترم مجلس به وزیر و حتی رئیس جمهور  نمود بیشتری داشته است.

تا کی رئیس جمهور محترم می خواهد این وضع را ندیده بگیرد؟ جناب آقای روحانی و نیز حتی خود وزیر محترم با اطلاعات غلطی که به ایشان از طرف نا-پرستاران پرستار نما داده می شود از اول انتظار چنین مقاومتی را از پرستاران نداشتند و حتی تعویق چهار ماهه ی انتخابات نظام پرستاری هم با امید به  از آسیاب افتادن آبها انجام گرفت ولی ما بارها گفتیم که حتی بعد انتخابات نظام هم این جو حفظ خواهد شد.

این جو برای انتخابات راه نیافتاده بود که با انجام آن به اتمام برسد. در یک سال اخیر آگاهی پرستاران بسیار بالا رفته و کم کم دارند به سطحی از آگاهی می رسند که بتوانند حرفه ی خود را خودشان در دست بگیرند و خودشان برای خودشان تصمیم سازی کنند .

در این گیرو دار مطمئن باشید با کشتن زمان چیزی عوض نمی شود ، فقط روز به روز دارد بر تعداد پرستاران آگاه و عدالت خواه افزوده می شود.

گرچه می دانم که پول بد چیزی است و آدمها را اسیر خود می کند اا آیا دادن حق به حقدار برای شما اینقدر مشکل است؟

حق ما چیزی از شما کم نمیکند، مطمئن باشید. شاید صدمیلیونتان بشود نود میلیون.....تازه قطعا چون ریش و قیچی دست خودتان است راهی برای حذف آن هم پیدا می کنید و شاید از سهم بیمارستان ها کاستید..

اما ما از حقمان نمی گذریم و محکم ایستاده ایم. این ماجرا شامل گذر زمان نخواهد شد. مطمئن باشید....

:: برچسب‌ها: وزیر بهداشتدر شیراز"حرفهای وزیر بهداشت در شیراز",

با نزدیک شدن به زمان انتخابات، تغییر مواضع هم بیشتر شده و باز هم سرعت بیشتری به خود خواهد گرفت. اما اخیرا برخی از اعضای قبلی که اتفاقا منافعشان را در خطر میبینند سعی در القای خطی ویژه برای انتخابات پیش رو هستند اما آنچه اهمیت دارد آگاهی پرستاران و مشارکت آگاهنه است .

افراد می آیند و می روند و نظام سر جای خودش هست. اما اخیرا برای مهندسی بهتر انتخابات در فضاهای مجازی که قبلا وایبر مایبرش می خواندند مدیر روابط عمومی که البته از ورز اول هم به اتفاق تعدادی از دوستان حضور داشتند وبا نامهای مختلف مطلب می نگاشتند، این بار به نام خود سعی در تحریف نظرگاه پرستاران از واقعیتها به خیالات خودشان دارد.

ایشان در متنی با عنوان آفتهای انتخابات نظام پرستاری با وجودی که در مقدمه به درستی به مشارکت بالا به عنوان نشان بالندگی صنفی اشاره کرده اما در ادامه به بیرهه می رود.

1- از اول جریان جنبش عدالت خواهی که بسیاری از فعالان آن حتی یک لحظه هم هوای انتخابات در سر نداشتند و بسیاری از افراد اصلا شرایط کاندیداتوری را تا روز آخر نداشتند، وفقط برای اعتلای صنف خود تلاش می کردند و می کنند از طرف وزیر متهم به سیاسی کاری شدند و امروز میبینیم که جناب لک که مدیر روابط عمومی نظام پرستاری است در راستای سخنان مکرر وزیر محترم به سیاسی خواندن این تلاشها که همه از صنفی بودنش اطمینان دارند، اشاره می کند.

این جملات در راستای این گمان که پرستاران از کلمه ی سیاسی می ترسند با روانشناسی ویژه ای بیان می شود اما هرگز انتخابات صنفی پرستاری سیاسی نبوده و نخواهد بود.

2- اما درباب غلبه ی احساس بر برنامه باید بگویم که کاندیدهای جدید را به شعارها و برنامه هایشان می سنجند ولی افراد منتخب قبلی را به عملکردشان، چرا که اگر برنامه ای داشتند اجرایی می کردند اما مشکلات را که همه می دانند ، مهم برنامه ی کاندیداها برای رفع مشکلات پرستاری است.

این هم که نظام پرستاری قدرت اجرایی ندارد درست نیست و هر تشکلی قدرتش را  از برنامه ها و توانمندیهای هیات مدیره و مدیرانش در سایه ی حمایتهای بی دریغ اعضایش می گیرد. وقتی مدیران ضعف داشته و برنامه ای برای پیشبرد وتعالی صنف نداشته باشند اعضا کم کم منفعل شده و به تشکل صنفیشان بی میل می شوند. چیزی که هم اینک در پرستاری قابل رویت است و مشارکت موجود کنونی مرهون جنبش عدالت خواهانه و خود جوش پرستاران است.و گرنه در بسیاری از شهرهای بزرگ تعداد کاندیداها به هیجده نفر نمی رسیودو اغلب هیاتها می بایست تعطیل می شد.

3-در تمام انتخابات که به صورت گزینش چند نفره برگزار می شود یعنی باید چند نفر انتخاب شوند همواره دیده شده است که لیستهای گروهی  داده می شود.این رویه در انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات صنفهای مختلف به وضوح دیده می شود و این روش به حذف شایسته ها منجر نمی شود بلکه به انتخاب تیمی هماهنگ و قدرتمند می انجامد. گرچه در این دوره هنوز رسما از جایی لیستی ارائه نشده است ولی ارائه ی لیست کاملا به برنامه -محور بودن کمک می کند و اینکه تیمی بتواند برنامه هایش را پیاده کند و تیمهای بیرون مانده باید مدام منتخبین را تحت نظر داشته ، ضمن حمایت از ایشان اشتباهاتشان را ذکر کرده و در صورت خروج از مسیر به استیضاح و ... اقدام کنند. این رویه یک روش متعالی و پیش رفته است و کسی نمی تواند آن را که در همه جای دنیا اجرا می شود زیر سوال ببرد. تا کنون انتخابات نظام پرستاریبا پراکندگی اهداف و نظرات و جغرافیا و ... بوده ، و متاسفانه روز به روز شاهد پس رفت پرستاری در زمینه های اداری و شغلی (نه علمی) بوده ایم و هستیم.

قطعا پراکندگی جغرافیایی کمک شایانی به فرگیر بودن تصمیمات و...... می کند ولی انتخاب افراد از طیفهای مختلف می تواند به شدت بر اثرگذاری تشکل صدمه بزند. با تمام این تفاسیر تصمیم نهایی را رای دهنده ها که در این مورد همه تحصیل کرده و آگاهند می گیرند و همه باید بر این انتخاب احترام بگذارند. 

سیستم حاکم فعلی بر نظام هم باید اجازه دهد که انتخابات در کمال آرامش خیال و در کمال آزادی اندیشه و رای برگزار شود تا برخورداری از مزایای داشتن یک تشکل صنفی به دندان پرستاران نیز مززه کند.

اختلافات موجود بین رئیس سازمان و برخی اعضای شورای عالی که از حد اختلاف نظر گذشته و به استعفا و ... انجامید گواه این گفته هاست.

4-قطعا کسی نمی تواند خورشید را کتمان کند، همانطور که دوستان نمی توانند مواضع قبلیشان را که در حافظه ی رسانه ها ثبت و ضبط شده کتمان کنند(باور کنید اینطور نبود زیر همه می زدند)، کسی هم نمی تواند دستاوردهای گذشته را که قطعا ثبت شده انکار کند اما نقد این دستاوردها می تواند درباره ی توانمندی افراد حاکم قضاوت را راحت کند.

تجمیع آرا بین اغلب پرستاران درباره ی به بیراهه رفتن منتخبین دور سوم نظام پرستاری  وحتی به گواه بسیاری از اعضای شورای عالی نیاز به اثبات ندارد و بیشتر اعضا معتقد به بی دستاورد بودن ور سوم نظام هستند و اغلب انتقادها هم بر همین دوره است.

گرچه اگر کسی حاضر باشد حضوری درباره ی سایر دستاوردها هم می توان کلی مطلب گفت و نوشت ولی عمده دستاورد 12 سال نظام پرستاری همان یک بند قانون بهره وری کارکنان بالین بوده است و البته تصویب قانون کاملا اجرا نشده ی  تعرفه گذاری خدمات پرستاری....

قطعا کسی که به خودش ایمان دارد از نقد نمی ترسد و ذات مسئولیت بر نقد پذیری و جوابدهی استوار است. اگر پاسخی به نقدها داشتید بفرمایید: این گوی و این میدان ،

اما درباره ی برنامه ها: الان وقت اعلام برنامه نیست گرچه لابلای همین نقدها و حرفها تا حدودی برنامه ها را می توان دید ولی ارائه و تفسیر برنامه ها برای کاندید ها بعد از شروع زمان قانونی تبلیغات امکان پذیر است. مگر اینکه در قالب یک مناظره یا نشست  و...تعدادی از گروههای درگیر به اظهار نظر و برنامه بپردازند.

امیداوارم بیش از این پا روی پای هم ننهیم و بپذیریم که همه حق انتخاب، حق نقد(حتی غیر منصفانه)،حق انتخاب شدن و انتخاب کردن و... دارند. پس به صرف اینکه ما قبلا بارها انتخاب شده ایم نباید حقوق دیگران را ندیده بگیریم. برای آرای داده شده که احترامی قایل نبودیم و مقابل موکلینمان ایستادیم. لااقل برای آرای نداده احترام قایل باشیم..............

:: برچسب‌ها: انتخابات پرستاری" انتخابات نظام پرستاری" نظام پرستاری",

همیشه نمی تو.ان گفت که افرادی که در یک سیستم پیشرفت می کنند افرادی صاحب اندیشه و توان کاری بالا هستند کما اینکه این موضوع بسیار در حوزه های مدیریتی ما نمود دارد ولی قطعا این افراد موقعیت شناسان خوبی هستند و به راحتی می توانند از آب کره بگیرند.

مادرم همیشه می گوید: قدیمیها هیچ مثلی را همینطوری نگفته اند و هر مثلی دلیلی دارد.

واقعا این حرف به جانم مینشیند. این از آب کره گرفتن دوستان هم از آن مثلهاست. دقت کنید که چطور بدون اینکه خجالت بکشند یکباره از موضع قبلی که سخت مدافعش بودند بر میگردند و .....

یا حرفهایشان را فراموش میکنند یا اینکه ..... بالاخره رسانه ها که فراموشکار نیستند و حرفها ثبت شده است.

به همین مصاحبه ی اخیر جناب قائم مقام نظام پرستاری توجه بفرمایید. خود این مصاحبه ی مطبوعاتی را ترتیب دادن در یک ماه مانده به انتخابات و در حالی که ایشان جزو کاندیداها هستند به نوعی سوئ استفاده از امکانات عمومی پرستاران برای منافع شخصی است ، گو اینکه برخی این کار را همیشه انججام داده اند اما در سکوت و پنهانی بوده و این بار آشکارا این کار صورت می پذیرد.البته در این مقال حرف من این نیست و بیشتر به نقد محتوایی گفته های قائم مقام  محترم می پردازم:

چطور است که این جناب محترم از سال 88 یکباره امروز فیلشان یاد هندوستان می افتد که: ای دل غافل! بهره وری در مراکز خصوصی و نظامی اجرا نشده!

مگر در سایر مراکز اجرا شده است؟ فقط یک بند ان اجرا شده که البته به غلط هم بوده است و این هم بحث ما نیست که در جاییی دیگر پرداخته شده و باز هم خواهد شد.

آیا قانون بهره وری فقط اضافه کردن موظفس از 36 ساعت در هفته به چهل و چهار ساعت در هفته و سپس مجددا کم کردن مقداری از آن زمان اضافه شده  با منت نهادن بر سر پرستاران است؟چرا تاکنون کسی پیگیر اجرای صحیح این قانون که اتفاقا به اجرای کامل قانون تعرفه گذاری هم تصریح دارد نبوده والان در یک ماه مانده به 29 خرداد روز انتخابات به تاخیر افتاده یادشان می افتد؟

با اجرای این قانون چطور 15% از موظفی پرستاران کم شده است؟ اگر طبق قوانین مصوب گذشته و بند دو همین قانون بهره وری پرستاری جزمو مشاغل سخت است که ساعت کار شاغلینش 36 ساعت در هفته باید باشد، آیا  واقعا همین قدر هست؟

گذشته از این نظر به عدم وجود نظارت بر اجرای آن اعمال سلیقه بسیار بوده و هست. ودر بسیاری از مراکز نه تنهال این قانون باعث کاهش ساعت کار نشده، بلکه برای صبحکاران اضافه هم گردیده است.

در حالی که صاحب اصلی منصب می فرماید که به کارگیری پرستاران شرکتی روش مناسبی برای رفع نیازهای مبرم به پرستاران است جناب قائم مقام در چرخشی 360 درجه ای (چون هدف همان قبلی است و فقط لقمه را دور سر چرخانده اند) به این امر اعتراض می کنند، کاری که تا دیروز سابقه نداشته است.

اما نکته ی جالبی که ایشان اشاره کرده اند و در جلسه ی مناظره هم گفتند برگزاری دوره های آموزشی کمک بهیاری و ... است و تربیت کمک بهیاران.

جناب نجایتان باید بدانند که این آموزشها در راستای همان فعالیتهای اقتصادی سازمان بوده و هیچ سودی برای پرستاری نداشته است. البته برای اعضای نظام پرستاری منبع تامین  حقوق و ... بوده است.

شما ببینید چند نفر از این آموزش دیده ها به کار گمارده شده اند؟

اما آمار بیکاری پرستاری صفر نیست ، بسیاری از پرستاران به دلیل عدم اجرای قوانین این حوزه ترجیه می دهند در کارهایی غیر مرتبط با دریافتیهاییی پایینتر مشغول کار شوند.

درباره ی مهاجرت هم کم شدن مهاجرت پرستاران به دلیل تدابیر وزارت و نظام نبوده و فقط به دلیل اعمال سختگیریهای اخیر دولتهای پذیرنده است و گرنه اغلب پرستاران تمایل به مهاجرت دارند....

دیده نشدن پرستاران در طرح تمول پزشکان را ما از سال قبل فرسیاد میزنیم و زدیم و گفتیم و ..... اما کو گوش شنوا....

مگر بار اول بود که به پرستاران وعده می دهند و اعلام می کنند و اعلام می کنید و تبعاتش دامن پرستاران را می گیرد و بعد مدتی خلف وعده می کنند؟

در مناظره از شما پرسیدیم: چرا تازمانی که افزایش دریفتیها اجرایی نشده اغلام کردید و می کنید که تبعاتش دامنگیرمان شود؟

فرمودند: وقتی وزیر کتبا به مجلس می نویسد از یک اسفند تعرفه گذاری را اجرا می کند ما چه کیم؟

اما جالب است بالاخره ایشان که در تامین اجتماعی کار میکنند و میداینم که در این سازمان اختلاف پرداخت کارنه ها کمتر از دانشگاهها بوده ، اذعان کردند که در بیمارستان محل خدمتشان پزشکی 800 میلیون کارانه می گیرد  و من یک میلیون و همکاران بسیاری از مراکز ششصد هفتصد تومان و ... حساب کنید ببینید چند صد برابر است این دریافتی؟

در حالیکه ایشان در برنامه ی گفتگوی ویژه ی خبری در تاریخ 4 اسفند 93 فرمودند اختلاف بیش از بیست و پنج برابر نیست!!!!!

حرف ما اختلاف دریافت کارانه از مراکز دولتی است، حساب کنید ببیند چقدر می شود؟

البته از این چند صد میلیونها زیاد داریم و موضوع قابل تفکر  تعداد انجام کار در قبال این دریافت است. مگر یک پزشک چقدر می تواند در یک ماه در یک بیمارستان فقط (حالا فرض محال که جای دیگری نمی روند) بیمار درمان یا تجویز درمان کند؟

پس استانداردهای  این حوزه  چه می شوند؟

البته این موضوع هم به ما ربطی ندارد چون تاوان این کمکاریها را مردم میدهند....

موضوعی که به ما مربوط است تغییر مواضع ناگهانی افراد است که بستگی دارد از کدام دنده بلند شوند صبح، و تابع همان سمتند.

درد بسیار است و.... باید درمان جست و نباید درد را شاخص کرد

به امید پیروزی

تقریبا یک سال پیش بود که جناب دکتر حریرچی در سخنانی تاریخی وعده ی افزایش 40% پرستاران و اجرای آن از اول تیرماه خبر دادند که همه ی پرستاران در ججریان ماندن این وعده در حد حرف هستند گرچه مردم هنوز هم فکر می کنند حقوق پرستاران زیاد شده است.

بعد از این وعده که اجراییی نشد و اتفاقی نیا فتاد و نظام پرستاری در سکوت کامل بود، سریال وعده های رسانه ای مسئولان مختلف وزارت بهداشت از معاونت در مان گرفته تا معاونت پرستاری و خود وزیر گسترش یافت که قطعا ذکر این وعده ها از حوصله ی همه و خود من هم خارج است.

بعد از شکایات فراوان پرستاران به کمیسیون اصل نود مجلس در تابستان و پاییز 93 وزییر در حضور نمایندگان پرستاری قول داد(وگویا کتبا یه گفته ی قائم مقام نظام پرستاری) از اول اسفند تعرفه های پرستاری اجرایی شود که باز هم نشد و گویا زور مجلس به وزیر نرسید یا نخواست که برسد!!!!

اما با شروع سال جدید مجددا نظر به مساعدت مجلس در پیگیری مطالبات پرستاران و علیرغم اینکه از قول ده روزه ی رئیس مجلس به پرستاران در روز سوم اسفند چند ده روز می گذرد، مجددا وزیر در محضر همکارانش که در کسوت کمیسیون بهداشت مجلس تشریف دارند وعده داده تا دو ماه مسئله را حل کند  .

البته از این وعده ها از وزارت دکتر هاشمی بسیار شنیده ایم و ..... چیزی ندیده

اما حرف من چیز دیگری است و آن هم اینکه چرا خواست اصلی پرستاران نادیده گرفته می شود و مدام به اختلاف پرداختها اشاره می شود.ما حرفمان این نیست که کسی زیاد می گیرد، حرف ما در نحوه ی بازتوزیع درآمدهاست که قانون مجصوب مجلس در تابستان هشتادو شش برای این موضوع، راهکاری به نام تعرفه گذاری خدمات پرستاری اندیشیده است. روشی که برای سیستم درمان یکسانسازی در عمل و عدالت در پرداختها را می تواند با اجرای صحیح به دنبال داشته باشد.

اینک برخی مدعی هستند که (پرداخت در ازای هر خدمت) روش مناسبی نیست، اما چطور این روش برای کسانی که خودشان می برند و خودشان می دوزند و می توانند پروسیجرهای غیر لازم را تجویز کنند مناسب است ولی برای پرستاران که مجریان این پروسیجرها هستند و خودشان عملا نمی توانند پروسیجری غیر لازم را به بیمار تحمیل کنند نا مناسب است؟

از این بحث که بگذریم من مطمئنم وزیر دو ماه دیگر می آید و می گوید پرستاران ماهی پنج میلیون دریافتی دارند و پزشکان ماهی دو میلیون!!!! و رئیس دانشگاه تهران هم به تایید این حرفها دستمالی به دست گرفته و اشک ریزان می فرمایند که : پزشکان ما 500 هزار تومان هم نمی گیرند و به نان شبشان محتاجند......

باشد ماهم قبول می کنیم یا بهتر است بگویم که مجلس هم می پذیرد و می فرماید: بفرمایید ما بررسی کردیم تازه پرستاران بیشتر هم می گیرند!!!!!!!!

الوا که جناب دکتر حریرچی! با کدام منبع و سند می فرمایند که دریافتی پزشکان ما دوازده میلیون و پرستاران 2/4 میلیون تومان است.خوب اینکه کاری ندارد بیایید یک روز برویم البته سرزده ی سرزده! اسناد پرداختی به این دوقشر را در حسابداریهای چند بیمارستان بررسی کنیم!!!!!1

اما باز هم حرف ما این نیست و ما فقط یک چیز می خواهیم و آن اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است. یعنی یک کاسه کردن روش پرداخت به اعضای تیم درمان! حالا مبلغ دریافتی پزشک بیشتر شد کسی حرفی ندارد اما الان کادر درمان مانند کادر اداری دیده می شوند و البته با آنها هم تفاوتهایی دارند مانند اعمال سلیقه در کارانه ی پرستاران، محاسبه ی ثانیه به ثانیه ی حضور پرستاران و بخشیدن چند ده ساعت چند ده ساعت به کادر اداری،و محاسبه ی امتیاز آن اضافه کاری غیر حضوری در  پرداخت کارانه و ....که بماند.

واقعا من متوجه نمی شوم چرا برای اجرای یک قانون مصوب این همه مقاومت می شود؟ مگر اجرای قانون مجلس که از شورای نگهبان هم رای اعتماد گرفته این همه اما و اگر می خواهد.

در ضمن به کسانی که دنبال تعرفه گذاری خدمات پرستاری هستند می گویم که بیش از نیمی از این خدمات که اتفاقا خدمات گرانتر هم هستند هم اکنون تعرفه دارندد و بیمه ها هم دارند پول آنها را پرداخت می کنند. حالا به بیمه چه ربطی دارد که این پول واریزی به حساب مراکز درمانی چگونه هزینه می شود. بیمه برای کارهایی که توسط پرستاران انجام می شود در حال حاضر پول پرداخت می کند

برای بار چند هزارم می گویم که اصلا ما خودمان را با هیچ صنفی مقایسه نمی کنیم ولی خواستار عدالت در رفتارها و برخوردهای اداری وسازمانی در سیستم حاکم بر بهداشت و درمان هستیم.

قطعا کسی نمی تواند بگوید که عدالت چیز خوبی نیست. اما اینکه عدالت را چگونه تعریف کنی مهم است ولی راه درست و عادلان قطعا فقط یکی است و آن هم یکسان دیده شدن افراد در یک سیستم و در جایگاه خودشان است.

مثل این است که بگویید پرستاران را بابت خطاهای رانندگی جریمه نکنند!! خوب این نوعی رانت است. چیزی که در سیستم بهداشت و در مان جریان دارد این است که 65% از کارکرد پزشکان به خودشان تعلق می گیرد ولی برای بقیه ی کادر درمان و غیر درمان که اتفاقا تعدادشان هم چند برابر پزشکان است 22/5% درآمد خالص محاسبه می شود که با سیستمهای سلیقه ای بین کارکنان تقسیم میشود و هر که عزیزتر باشد بیشتر سهم می گیرد که البته مبالغ قابل دفاع و ذکر نیست.

باز هم در پایان عرایضم با اصرار می گویم که خواست ما اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است به نحوی که سیستم بازتوزیع درآمدها در تیم درمان یک کاسه شود....

این یک کاسه شدن اگر درست اجرا شود قطعا به کاهش اختلاف دریافتها خواهد انجامید و عدالت اجرا خواهد شد و البته پرداختها مبتنی بر عملکرد واقعی افراد خواهد شد .

پرستاران کارکردهای مشترکشان با پزشکان بسیار است که تعرفه دارد . مانند شوک دادن به بیمار و ویزت روزانه ی بیماران بستری و ...

مثلا برای ویزیت روزانه ی بیماران بستری قطعا عملکرد پرستاری بسیار مهم است و در صورت عدم انجام این دستورات درمان عملیاتی نخواهد شد لذا به جای تعریف کد مجزا برای وارد کردن دستورات پزشک در کاردکس بهتر است که کد تعرفه ی چنین  اقداماتی به چند بخش تقسیم شود وسهم نیروی انسانی در آن تفکیک گردد. همانطور که در کتاب کالیفرنیا دقیقا به همین نحو عمل شده است.

برای کارهایی که انجامش مشترک نیست هر کس کد تعرفه ی خود را داشته باشد مانند ویزیت بیمار در درمانگاهتوسط پزشک، یا گرفتن نوار قلب توسط پرستار و ...

البته به زودی یک مطلب درباره ی تعرفه های پرستاری و پیشنهادهایی برای اجرایی کردن آنها نگاشته خواهد شد...

به امید اعتلای عدالت واقعی در سیستم اداری کشور و بویژه سیستم بهداشت و درمان....

:: برچسب‌ها: حقوق پرستاران"دریافتی پرستاران"اختلاف پرداخت پرستارو پزشک" خواسته های پرستاران",

می گویند نباید به ترکیب تیم برنده دست زد و البته درست هم می گویند.

روشهایی که یک بار در یک مورد ججواب موفقی داشته را هم نباید کنار گذاشتو این سیاست اخیر وزارت بهداشت در انتخابات پیش رو است.

روی که جناب آقای محمد میرزابیگی به معونت پرستاری وزارت بهداشت گماشته شدند آقای شریفی مقدم به ایشان گفت: این موقعیت می تواند هم امتیاز و هم ریسک باشد برای پرستاری و متاسفانه دیدیم که به ضرر پرستاری تمام شد.

متاسفانه رئیس سازمان نظام پرستاری از همان روز اول وظایف صنفیشان را فراموش کردند و جو گیر میز معاونت شدند و باقی ماجراها که از طراحی لباس گرفته تا به تبلیغ به  درد نخور بودن تعرفه گذاری خدمات پرستاری و اجرای یک طرح از پیش شکست خورده  به نام پرداخت مبتنی بر عملکرد  را همه ی پرستاران می دانند.

اما نقش این تجربه در انتخابات بسیار ظریف  و مهم است. گویا وقتی وزارت از هیات مدیره های قبلی که اتفاقا اغلب در سکوت به سر می بردند به دو دلیل نا امید شد:

1-به دلیل عملکرد ضعیف هیاتها و عدم اعتماد پرستاران

2- عدم همراهی برخی هیاتها با وزارت و همراهی مخفیانه و گاه آشکارشان با جریان عدالت خواه (گو اینکه خیلی اندک بوده)

رو به سیاست موفق پرستار علیه پرستار که قبلا در قامت معاونت پرستاری جواب داده بود آورد.

این بار وزارت از طرق مختلف به مدیران پرستاری در سطوح مختلف (روسای دانشکده ها ، مترونها و...) دستور غیر رسمی رسیده است که کاندید شوند و با توجه به موقعیتهای اداریشان در بین پرستاران که قدرت اعمال فشار دارند، هیات مدیره های نظام پرستاری را در اختیار بگیرند. به ضعم وزارت نشینان حتی اگر این افراد محبوب نباشند باز هم موقعیت برتر اداریشان در مراکز می تواند باعث ایجاد جوی به نفع ایشان کند تا بتوانند از این طریق هیاتهای مدیره و به تبع آن شورای عالی و .... را در اختیار بگیرند.

اما موضوعی که حضرات فراموش کرده اند تغییر جو آگاهی در بین اقشار مختلف پرستاری است. پرستاران دیگر آن جمع سر به زیر حرف شنوی قبلی نیستند و تا حدود بسیاری با قوالنین و حقوقشان آشنایی پیدا کرده اند و البته سیاست:  مرگ یک بار ، شیون یک بار را هم در بوته ی آزمایش دارند.

لذا نظر به تجربه ی تلخ پرستاری در موضوع معاونت پرستاری و رئیس سازمان به تمام مدیران و افراد سمت دار در وزارت بهداشت و دانشگاهها که با نیت خدمت به جامعه ی پرستاری وارد گود شده اند توصیه می کنیم اگر به منافع حرفه ای پرستاری اهمیت می دهند از شرکت در انتخابات به عنوان نامزد انتخاباتی بر حذر باشند که با این کارشان از چند جهت به پرستاری کمک کرده اند، طوری که هیچ انتخابی و هیچ هیات مدیره ای نمی تواند چنین خدمتی به پرستاری بکند.

اولین خدمت نشان دادن صداقتشان به ججامعه ی پرستاری و همراه بودنشان با مطالبات پرستاران عدالت خواه است. دومین مورد شاخص شدن افراد غیر همراه با مطالبات  به حق پرستاران و افراد مطیع وزارت بهداشت است.

سومین مورد شکست طرح پرستار علیه پرستار وزارت بهداشت است که تاکنون با استفاده از نفوذ آقای میرزابیگی روی شورای عالی و نیز گماردن دوست عزیزی چون آقای نجاتیان به عنوان قائم مقام که حرف شنوی کامل از معاون محترم دارند اجرایی شده و با این طرح جدید سعی در گسترشش دارند.

به هر حال افراد وابسته به وزارت بهداشت می بایست منافع کارفرمایشان را در نظر بیگرند.

در این راستا افرادی بوده اند که قبلا هم عضو شورای عالی بودند ولی تا سمتی در دانشگاه گرفتند از نظام پرستاری استعفا دادند و فرمودند : این دو شغل در تقابل همدیگر است.

البته این فقط یک پیشنهاد صنف -محور است و افراد در انتخاب روشها و منشها و ... آزادند.

به امید موفقیت پرستاران عدالت خواه کشو.ر و حصول به تمام آرزوها که منافع مردم را مد نظر دارد

:: برچسب‌ها: انتخابات پرستاری" انتخابات نظام پرستاری" نظام پرستاری",

سلام دوستان!

در گفتمان رو در روی دو طیف انتخاب شده توسط بسیج جامعه ی پزشکی حقایق بسیاری روشن شد.

جناح حاکم بر نظام پرستاری از استخدام 23 هزار نفر پرستار در سال 89 به عنوان دستاوردی بزرگ یاد کرد حال آنکه در همان سالها همه اطلاع دارند که رئیس جمهور وقت چقدر مقابل همه ایستاد و استخدامهایی بسیار در تمام ارگانها و ادارات (به غلط یا درست) انجام داد.

ایشان فرمودند که ما در روشها اختلاف داریم و بنده همانجا گفتم که ما نه تنها روشهای نظام را نمی پسندیم بلکه میبینیم که مسیر حرکتی این روشها به سمت منافع پرستاران و مردم نیست و این را می توان از اوضاع کنونی جامعه ی پرستاری و خدماتی که مردم دریافت می کنند به سادگی برداشت کرد.

در توجیه قبول معاونت پرستاری توسط رئیس سازمان نظام پرستاری توجیهاتی داشتند که شاید اول با این فکر که می توان از این موقعیت بهره برداری کرد و نیز اعضای شورای عالی موافق بودند قابل پذیرش باشد اما از هر ججای ضرر برگردی منفعت است، وقتی دیدند که این چنین نیست باید از یکی از سمتها استعفا می دادند و حتی اعضای شورای عالی هم متوجه این اشتباه شدند.

جناب نجاتیان در توجیه عدم استعفا از معاونت فرمودند که اگر استعفا داده می شد معاونت پرستاری حذف می گردید!!!!!! البته همین حرف قطعا قابل پذیرش نیست و مگر معاونت پرستاری برای جناب میرزابیگی نوشته شده است؟

از طرفی ایشان اگر واقعا این دغدغه را داشتند می توانستند از ریاست سازمان نظام پرستاری استعفا دهند، که البته توججیه این حرف بیشتر به جوک (نه طنز) می ماند، توججه بفرمایید:

کسی نبود رئیس سازمان شود!!!!!!!!! این عین جمله ی آقای نجاتیان است!!!!!

کسی نبود رئیس سازمان شود!!!!!!!

یعنی در پرستاری قحط الرجال است و تنها پرستار قابل این کشور جناب میرزابیگی است!!! از طرفی چرا باید قائم مقام شخصی از شهر مشهد و از دوستان نزدیک رئیس باشد؟ مگر جناب قدسیان، شریفی مقدم  وشمس و .... نبودند؟

البته ایشان اشاره کردند که به آقای جعفری و آقای شمس پیشنهاد شد ولی قبول نکردند!! خوب گویا جناب نجاتیان اطلاعه ندارند که شورای عالی و رئیس شورای عالی از رئیس سازمان مقامی بالاتر است، چطور از رئیس شورای عالی می توان خواست که قائم مقام پست پایین تر شود؟

از طرفی حرف ما انتخاب قائم مقام نبود و استعفا گفتیم. قطعا شورای عالی می توانست فردی را از بین خود انتخاب کند اما ترس معاون وزیر این بود که نکند رئیس نظام انتخابی همراه و همصدای پرستاران باشد که در این صورت کار وزارت بیخ پیدا می کند.

اما با انتخاب جناب نجاتیان هیچ تغییری در سازمان رخ نداد. چرا که ایشان کاملا از معاون وزیر و بالتبع از وزارت حرف شنوی کامل دارند. در برنامه گفنگوی ویژه ی خبری به وضوح هماهنگی این عزیزان به اثبات همه رسید.

ضمنا در سال اخیر و از روزی که رئیس سازمان معاون وزیر شد (24 دیماه 92)تمام مواضع سازمان هم راستا با وزارت بهداشت شد.اگر به حرفهای زده شده ی  وزارت نشینان و سپس جناب میرزابیگی و نجاتیان و ... دقت کنید همه در یک راستا بودند و حتی مدتها سایت نظام پرستاری را که باز می کردی گمان می بردی در سایت وزارت بهداشت هستی!!!!!

قدمها کاملا هوشمندانه برداشته می شود و ما خواب تشریف داریم. ابتدا به بهانه ی کمبود پرستار ، پرستار شرکتی راه می اندازند، حال انکه بیشترین نیاز در همه جا نیاز به پرستاران است و اولویت هم با سلامتی مردم است. چرا سایر ادارات را شرکتی نمی کنند و پرستاری شرکتی میش ود؟

بعد باز هم به بهانه ی کمبود نیرو تربیت بهیار را احیا می کنند!!! و البته مجددا قراراداد شرکتی به جای استخدامی تمدید می کنند. این قدمها در راستای هیات امنایی کردن بیمارستانها و سپردن امکانات دولتی به پزشکان است چرا که اعضای هیات امنای بیمارستانها مانند تمام رده های مدیریتی از پایین تا بالا در اختیار ایشان است.

میبینید که قدمها در کدام مسیر برداشته می شود و نظام پرستاری سکوت اختیار کرده!!

کنار رودخانه هیاهویی است

انگار کسی را از آب گرفته باشند

          -که خود را به امواجج رود سپرده-

و من سکوت کرده ام

تا ماهی قرمز کوچک

سر قلاب تورا گاز بگیرد.......

در این وانفسای اوضاع پرستاری متاسفانه پرستاران هم آگاهی خوبی نداند و بیشتر مشغول آمد و شد بین بیمارستانهای مختلفند تا شرمسار بانکها و ضامنین و در نهایت و آخر سر خانواده و اهل و عیال نباشند.

اگر انتخابی درست انجام پذیرد و بعد نظارت بر انتخاب شده ها توسط یک تیم مجزا مدام باشد قطعا نیاز نیست پرستار در بیمارستان خصوصی با یک میلیون تومان کار کند1

قطعا لازم نیست پرستار در مراکز دولتی با صد هزار تومان کارانه یا پرکیس کار کند!!

مطمئن باشید که حق پرستاری از درآمد مراکز خصوصی و دولتی بیش از اینهاست.

چشمها را باید شست

 جور دیگر باید دید....