باز روز از نو روزی از نو...

25 بهمن ماه نودو چهار روز پرستار است ، روزی نمادین که برای دادن وعده های پوچ و تو خالی اختراع شده است و عملا هیچ خاصیت دیگری ندارد.

اما روز پرستار امسال مقارن با دو واقعه ی مهم است: دهه ی مبارکه ی فجر انقلاب اسلامی و انتخابات مجلس شورای اسلامی. وجالب است که این روز میان این دو واقعه قرار گرفته است .روزی که باید به روز شادری پرستاران تبدیل شود اما پرستاران ایران شاد نیستند!!!؟؟

چرا واقعا پرستاری و پرستاران شاداب نیستند؟ آیا این کسالت و این خمودگی به سلامت مردم آسیب نمی زند؟ آیا مسئولان امر نمی بایست دنبال دلایل این افسردگی و ناشادمانی باشند؟

از اوایل سال 93 وعده ها به پرستاران با اعلام افزایش حقوق 40 درصدی پرستاران از سوی قائم مقام محترم وزیر بهداشت در اوایل سال سرعت گرفت و پس از آن وعده ها یکی پس از دیگری در دهانها شکفت و بلافصله مانند گل کاغذی پژمرد. این وعده ها حتی شامل دادن قول به کمیسیون اصل نود در پی شکایت تعداد زیادی از پرستاران به آن کمیسیون بابت عدم اجرای قانون تعرفه گذاری هم رسید که قائم مقام وعده داد از اول اسفند همان سال تعرفه ها اجرایی شود ، اما زهی خیال باطل که : هزار وعده ی خوبان یکی وفا نکند....

در آستانه ی روز پرستار سال 94 اما فضا به گونه ای دیگر رقم خورده است. معونت پرستاری یک باره شده اند معاونت پرستاران ، و همه چیز را به سمتی می کشند که از سازمان صنفی جدا بیافتد و البته تمام تلاشها برای ایجاد نفاق در بین هیاتها نیز از هر طریق ممکن انجام می شود و میبینیم ایادی گاها حتی اعلام خود مختاری نیز می کنند.قطعا کسی که به فکر پرستار و پرستاری باشد در بین پرستاران چند دستگی را دامن نمی زند و حرف از اقلیت و اکثریت نمی زند بسا که در شورای عالی و در بحثها چنین دیدگاهی وجود ندارد و متاسفانه برخی نانشان را از این طریق پخت می کنند و البته پرستار را درگیر تعصبهای قومی -قبیله ای می نمایند. این حرکتها فقط و فقط در مسیر کم کردن از قدرت پرستاری و در نتیجه اثر بخشی اعتراضات شکل می گیرد. با برخی هیاتها که می دانند نفوذی در آنها دارند تماس میگیرند یا حضوری ملاقات می کنند و وعده های رنگارنگ می دهند و تلاش در ایجاد چند گانگی در پرستاری می کنند. و این میانه پرستار است که کلاهش بی سر می شود. اما نگته ی قابل تامل تقابل معاونت پرستاری با منافع پرستاران است که متاسفانه دفاتر پرستاری را نیز با توجه به ساختار اداری وزارت بهداشت و نفوذ این معاونت در مدیریتهای پرستاری  والبته جذابیتهای مدیریت در پرستاری نسبت به کار بالین با خود همراه می کنند. به مصوبات و نکات بررسی شده ی جلسه ی اخیر معاونت پرستاری (نه پرستاران ) با مدیران پرستاری (شاید ایشان هم نه پرستاران ) توجه بفرمایید:

1- برگزاری جشن میلاد زینب کبرا و هفته ی پرستار با شکوهتر از سنوات پیش طبق برنامه ی ارسالی وزارت بهداشت.

2-ارائه ی برنامه ی عملیاتی پرستاری 95

3-اعلام اهداف کلی معاونت پرستاری مبنی بر ارتقای دسترسی آحاد جامعه به مراقبت پرستاری ایمن و با کیفیت.

4- چگونگی صدور اعطائ پروانه ی صلاحیت حرفه ای

5- توسعه ی کمی و کیفی مراکز ارائه ی مراقبت در منزل

6-چگونگی آموزش و بکارگیری کمک پرستار1 ساله جهت انجام مراقبتهای اولیه

7-تدوین شاخصهای ملی پرستاری و اجرایی شدن آن در برنامه ی ششم توسعه

8-سامان دهی فعالیت نیروهای پرستاری موسسه ی آوا سلامت.

9- اعلام آخرین تغییرات طرح مبتنی بر عملکرد و ایجاد دسترسی مدیران پرستاری به برنامه ی قاصدک.

10- پایلوت شدن بیمارستان شهید صدوقی یزد جهت مراقبت پرستاری به روش موردی (case method).

موارد فوق را که بررسی میکنیم میبینیم به هیچ عنوان به خواسته های یک سال اخیر پرستاران توجه نشده است و البته پارسال جناب میرزابیگی اعلام کردند که معاونت پرستاران نیستند اما نمیدانم آیا مدیران پرستاری هم مدیران پرستاران نیستند؟ اگر نیستند چطور درباره شان تصمیم می گیرند و شرکتیشان می کنند و بر خلاف رایشان قاصدک اجرا می کنند. اگر ایشان مدیران پرستاری هستند چگونه است که از حقوق پرستاران دفاع نمی کنند و اگر دفاع می کنند (که من فکر می کنم دفاع می کنند ) چرا دفاعیاتشان را آشکار نمی کنند؟"

طبق اعلام وزرات بهداشت کرمانشاه در قاصدک اول شده و اما خبر رسیده که پرسنل دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به شدت از این طرح قاصدک ناراضیند و طومارها برای عدم اجرای آن جمع کرده اند. پس ببینید در بهترین استان که اوضاع این است بدترینها چطور است؟

چرا در تمام بررسیها به استانداردسازی نیروها، تعدیل پرداختها، اجرای شرح وظایف و ....اشاره ای نمی شود؟ چگونه در محلی جمع می شوند و برای پرستاری و پرستاران تصمیم می گیرند بدون اینکه از سازمان نظام پرستاری نماینده ای حضور داشته باشد؟

آیا این اقدامات (نفوذ در هیاتهای قابل نفوذ و مستعد، برگزاری جلسات تصمیم گیری برای پرستاری بدون حضور سازمان نظام پرستاری، دادن وعده های رنگین به برخی هیاتها ی مدیره و اصرا بر طرحهایی که پرستاران را آزرده و مکدر می کند مانند قاصدک و....) در راه تعامل با پرستاران است یا ...؟

این اقدامات در مسیر تعالی پرستاری و برخورداری مردم از عدالت در خدمات پرستاری هستند یا .....؟

امیدواریم دولت تدبیر و امید در سال همدلی ملت و دولت قانونمند بودن را به همه بیاموزد و با اهدای اجرای قوانین مصوب حوزه ی پرستاری (قانون مشاغل سخت و زیان آور و قانون تعرفه گذاری و قانون بهره وری و ...) التهابات را از این حرفه ی موثر دور کند تا این خادمان سلامت ملت بتوانند با فراغ خاطر به حفظ سلامتی مردم در سه رده ی پیشگیری سطح 1 و2و3 بپردازند و مردم بدانند که بهای خدمات ارائه شده توسط پرستاران کمتر و کیفیت آن برتر است .

این نوشته ادامه دارد.......