سلام خدمت ملت شریف و بزرگوار ایران!
در اینکه شما لایق بهترینها هستید هیچ شکی وجود ندارد و ماهم خود را از شما می دانیم و می بینیم و تافته ی جدا بافته نیستیم. واین بهترینها را در سیستم درمان بیشتر و بهتر از هر جای دیگر باید دریافت کنید.
اگر شما در مراجعه به مراکز درمانی پرستاران را بی حوصله، خسته، عصبانی یا بداخلاق می بینید و از همان بدو ورود برایش شمشیر را از رو می بندید و معتقدید باید سر پرستار بی گناه فریاد بزنید تا کارتان انجام شود،(که البته این دیدگاه درستی نیست) دلایلی دارد.ما این دلایل را با ساده ترین زبان ذکر میکنیم امیدواریم که سوئ تفاهمات رفع شود و خودتان قضاوت کنید:
1-ما پرستاران اغلب در چند مرکز در مانی به علت حقوق پایینمان مشغول به کار هستیم. از 720 ساعت یک ماه بیش از پانصد ساعت در حال کار فیزیکی مستقیم با بیماران وبیش از سی ساعت در مسیرهای بین مراکزیم. گمان نکنید که حدود کمتر از 170 ساعت مانده را می خوابیم . نه! نصف آن را هم در خدمت خانواده و حدود کمتر از 90 ساعت فرصت استراحت داریم. این کم خوابی خود باعث بروز مشکلات رفتاری می شود که نا خواسته است.
2-در یافتی ما پرستاران با یک شیفت کاری با سابقه ی ده سال کار سخت حدود یک میلیون وپانصدهزار تومان است که البته از آن بیمه و مالیات هم کسر می شود و می شود حدود یک میلیون و دویست تا سیصد. اما در همین سیستم درمان دریافتی پزشکان محترم بالای سی میلیون می شود. که البته با کد تعرفه های جدید به بالای صد میلیون می رسد.کارهای ما در تیم درمان مکمل هم است وبدون یک گروه کار ناقص می شود.شاید همکاران مسیول بفرمایند که جز حکم کارانه هم دارید. بله به طور متوسط دویست هزار تومان.. که نه به موقع پرداخت می شود و نه حساب و کتابی دارد.به هر بهانه ی واهی کسر می شود و قطع می شود و..کلا در اختیار مدیران است ولی کارانه ی همکاران محترم پزشک هرگز نمی تواند دست بخورد حتی کل یک روز را بر سر کارش حاضر نشود فقط بیماران ندیده اش را از دست می دهد. خحتی اگر خطاهای محرزش باعث فوت یا نقص عضو بیمار یا به خطر افتادن سلامت وی باشد باز هم احدی توان دست بردن به کارانه و دریافتی وی را ندارد.
3-شما ملت شریف و بزرگوار ما پرستاران را بابت کم کاریهای دیگران بازخواست می کنید چون دم دستتان هستیم مثلا نبودن ویلچیر و سایر امکانات، دیر حاضر شدن جواب آزمایشات، عدم حضور پزشک در محل کار خود، دیر ویزیت شدن بیمارتان،و....که مسئولیت تهیه ی و ارایه ی هیچ کدام با پرستار نیست.
4- تعداد مراجعان یا گیرندگان خدمت چندین برابر ظرفیت تعداد استاندارد پرستارارن است. گاهی خودتان هم شاهدید که همزمان چند نفر از یک پرستار کار می خواهید . خوب واضح است که توان هر کسی هم محدودیتی دارد.
5- شما همه تان هنگام مراجعه خودتان را محق می دانید و با این دید که ما نمی خواهیم کار شما را انجام دهیم وارد می شوید و از قبل گارد گرفته اید حال آنکه از نظر ما چنین نیست و ما باید کار شما را به بهترین و سریعترین شکل ممکن انجام دهیم اما ما با با سه برابر توانمان کار میکنیم و دیگر بیش از این توانی نداریم.
6- هرگزبه کمبودها از کانال اصلیش اعتراض نمی کنید.واین دردآورتر است.
7-بیمارستان درجه ی یک بیمارستانی است که کلیه ی استانداردها در آن رعایت شود. اما در مراکز ما اصلی ترین و مهمترین آیتم یعنی نیروی انسانی بسیار کمتر از استاندارد است. شما حاضر می شوید عزیزانتان را به پرستاران خسته بسپارید و هزینه های درجه ی یک می دهید اما پیگیر این نیستید که اینجا چگونه درجه ی یک است که چهل بیمار (دقت کنید )به دو پرستار سپرده می شود؟ چرا امکانات سخت افزاری نیست؟ چرا همراه بیمار با وجود پرداخت هزینه های بالا هیچ امکاناتی نمی گیرد؟ چرا....البته دق دلی همه ی اینها را سر پرستار خالی می کنید و انگار که فتح الفتوح کرده باشید برای دوستان و آشنایانتاتن هم تعریف می کنید!!!!!!
8-تیعیض و بی عدالتی در سیستم درمان غوغا می کند وبا این طرح تحول نظام سلامت به اوج می رسد. این بی عدالتی و پول محوری برای بیماران هم هست شاید خودشان متوجه نباشند. مشکل اصلی مراجعان مراکز دولتی و غیر دولتی مبلغ پرداختی نبوده ، بلکه کیفیت و کمیت خدمات ارجحتر است. که متاسفانه کسی به این بخش توجه ندارد و مردم نیز بی توجهند.چند صباحی از محل یارانه و ... شاید پرداختی مستقیم بیمه شدگان خدمات درمانی(توجه کنید که فقط خدمات درمانی) کمی تغییر کرده باشد اما از چند وقت دیگر هزینه ها روی دوش خودتان خواهد بود. ونیز مطمینا شرکتهای بیمه حق بیمه ها را افزایش خواهند داد. یارنه هارا از جیب مردم کسر وبه جیب خودشان واریز می کنند و منتی هم بر سر شما که صاحبان اصلی این مبالغ ریالی هستید می گذارند.
9-اشتباه به عرضتان نرسانند: ما خواهان حقوقی عادلانه هستیم نه برابر؛ با یک نگاه اجمالی به کشورهای دیگر در بسیاری از کشورهای پشرفته مٍل آمریکا که کتاب تعرفه های پزشکی ما از ایالت کالیفرنیای آن بلاد کفر گرفته شده است، متوجه می شویم که دریافتی پرستاران از متخصصین هم بیشتر است! تعجب ندارد این به دلیل اهمیت شغل پرستاری در مواجهه با مردم است. اینها باعث اقبال عمومی مردم به این شغل و افزایش کیفیت و کمیت خدمات می شود و پرستران اغلب در بخشهای آموزش و پیشگیری در حال فعالیتند نه فقط درمان، که پیشگیری بر درمان ارجح است....ما بیشتر نمی خواهیم ولی لااقل آمریکا نیستیم افغانستان باشیم...عراق باشیم. مردم ما بسیار باارشترند از این خدمات بی کیفیت گرفتن.
مردم شریف و بزرگوار! ما پرستاران باور داریم که شما لایق بهترینها هستید.پاسخگوی کمکاریهای خودمان هم هستیم.(که کمتر رخ می دهد) اما یاد بگیریم هر چیزی را از مسیول همان کار بخواهیم. هیچ قانونی اجازه نداده بیمار به پرستار توهین کند . بیماری شما گناه مانیست. کمبود پرستار و امکانات گناه ما نیست. باور کنید ما وظایف اصلیمان را در قبال بیمار شما در اسرع وقت انجام می دهیم اما به قدری مارا درگیر مسایل جانبی غیر مرتبط کرده اند و می کنند که تقسیم نیرو می شود.
وقتی پرستار باید کار منشی، کمک بهیار،نگهبان و... را انجام دهد. جوابگوی کوتاهی دیگر همکاران و ریاست و مدیریت باشد، به جای ارایه ی خدمت به تعداد مشخصی به چند برابر خدمت کند....وتازه با این همه هشتش گرو نهش باشد و مرتب در مظان اتهام مراجعان و مدیران و .... چگونه می تواند به درستی خدمتی ارائه دهد؟
کلاهتان را قاضی کنید...
ببینید...
خودتان را جای ما...نه نه! دشمنتان هم به روز ما دچار نباشد...
دیگر کوتاه می کنم قصه ی غصه را... می ترسم سیل همه را ببرد....
به امید اصلاح واقعی و کیفی خدمات و نه فقط شعار تحول و.....
نظرات شما عزیزان:
رویا فلاح 
ساعت0:42---16 آبان 1393
همکار محترم متن بسیار زیبایی بود ای کاش توو هر داستانی چند تایید از این پرستارهای دلسوزوبا جرأت بودند .
samane
ساعت10:21---8 آبان 1393
با سلام، بسیار متن کامل و ملموسی بود آقای عمید
سبا
ساعت10:21---8 آبان 1393
سلام متن خیلی عالی و کامل است ولی بهتر است جمله (انگار فتح الفتوح کرده اید و برای دیگران هم تعریف میکنید ) حذف شود . به نظر من جمله بار منفی دارد و شاید خواننده را از خواندن ادامه متن باز دارد.
پرستار دلشکسته
ساعت9:36---8 آبان 1393
همکار محترم ودلسوز بسیار ممنونم.وبلاگ بسیار خوب وجامعی است .تا افراد بیداروعدالت خواهی مثل شما دراین حرفه باشند ما می توانیم امیدواربه احقاق حقمان باشیم .ولی بزرگترین ضعف ما بی اطلاعی است.درتجمع دیروز که حضورداشتم اکثر همکارانمان ازعدم اطلاع رسانی دوستان می گفتند.امیداست همه ما پرستاران خودرامکلف به پیگیری های خواسته هایمان بنماییم .ازصمیم قلب ازشما واقای شریفی مقدم وهرکس که دراین راستا قدم برمیدارد تشکر میکنم وبدانیدما حامی شما هستیم
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
.gif){kind=small}
