بسیار نوشتیم و به چشم کسی نخورد،بسیار فریاد ردیم و به گوش کسی نرسید،البته چیزهایی که باب میل نباشد همی گونه است.
این بار می خواهم باب میل بنویسم.
ما با دوستان پزشکمان دوستیم. خیلی هم دوستیم. نه ایشان سیری پذیرند و نه ما ؛ که در ذات هر انسانی این سیری ناپذیری نهفته است، کاش این دوستان ما ماهی یک میلیارد
که نه البته دهها میلیارد بگیرند... تا کور شود هر آنکه نتواند دید
اما حرف ما چیز دیگری است(گوش کنید):
ما می گوییم که مقصر سیستم حاکم بر وزارت بهداشت است و نه پزشکان، اما متاسفانه سیستم در دست پزشکان محترم است پس ما اگر می گوییم پزشک، فقط منظورمان
کسانی است که تصمیم ساز یا تصمیم گیر هستند است ، وقتی می گوییم مرگ بر آمریکا مردمش را که نمی گوییم سیاستهایشان را منظور داریم....
اما موضوع بعدی این است که درآمدهای بیمارستان و مراکز در مانی حاصل تلاش پزشکان به تنهایی نیست. این را همه می دانند حتی گروه حاکم. پس کسی جیره خوار کسی
نیست ، اما مشکل اینجاست که پولهای حاصل از کار ما پیراپزشکان چه می شود؟ فرض کنید بیمارستان کشور باشد و پزشکان قوه ی مقننه، پیرا پزشکان هم قوه ی مجریه هستند
و اگر قانونی تصویب شود و اجرا نشود می شود همین قانون تعرفه گذاری خودمان که تاثیری بر بیمار ندارد، واگر بد اجرا بشود می شود همین قانون ارتقای بهره وری که فقط برای
شبکاران خوب است و اصلا هم بهره وری را ارتقا نداده چون درست اجرا نمی شود.بنابر این کار ما با هم در ارتباط است.و ما داریم یک نوع کار انجام می دهیم. ما نمی گوییم پرداختها
برابر باشد می گوییم نسبتها عادلانه باشد.اما عادلان پرداخت پنجاه برابر که حداقل اختلاف می باشد نیست.(بقیه ی پرداختها که ستم عظماست تا هفت صدبرابر هم داریم) هیچ
وجدان بیداری و هیچ عقل سلیمی این را نمی پذیرد ، حتی خود همکاران پزشک هم ....(که به گواه کنکور باهوشترین افرادند)
ما خواستار پرداخت مبتنی بر عملکرد هستیم و این نمیدانم چرا به مذاق وزیر محترم خوش نمی آید؟!!!!! و چرا ایشان لقمه را دور سرشان می چرخاند؟!!!!
دوستی می گفت ما کیفیت خدمات را پایین نیاورده ایم ولی منبعد می آوریم!!!! بنده می گویم با پاصد ساعت کار کردن یک پرستار و چند ده ساعتی در خدمت خانواده بودنش و
بدون استراحت کارکردنش ناخواسته کیفیت را می کاهد ، وای به روزی که وجدانهای مارا خواب خستگی و بی عدالتی فرا گیرد که دلیل برای توجیه کم کاریمان بسیار داریم..
آن وقت چه می شود؟ کاش وزیر محترم مریض شود و بیاید در بیمارستان ما بستری شود به صورت مریض معمولی تا بفهمد کیفیت خدمات چه اهمیتی دارد؟
یعنی ایشان که از کشورهای پیشرفته الگوبرداری می کند گمان دارد که آنها عقلشان نمی رسد که مزایایا پرستاری را هم سطح و اغلب بالاتر از متخصصین قرار می دهند؟ چطور
به آن عقلشان نمی رسد ولی به این تعرفه ها می رسد؟ عجبااااا!!!!
جناب وزیر بهداشت که به هیچ وجه جوابگوی کارهایشان نیستند، کاش بیایند و یک بیمارستان را به پرستاران بدهند از ریاست تا همه ی مسایل اجرایی را.....تا ببینند چه میشود
چه گلستانی می شود آن بیمارستان!؟!
اما نقش اصلی پرستاران در پیشگیری از بیماریهاست، پزشکی که حوصله ی ویزیت دقیق ندارد در کار آموزش مشارکت نمی کند، در فعالیتهای پیشگیرانه و بهداشتی مشارکت نمی کند...
البته این حرفها بیهوده است، چون گوشی برای شنیدن نیست باور کنید چاره ی کار ما فقط و فقط افزایش حقوق پزشکان است چون هر چه می خواهیم بگوییم می گویند چون حقوق پزشکان کم است (ماهی پنجاه میلیون) برج پیزا کج شده...
و البته راههای زیادی برای پرستاران وجود دارد ولی بهترینش همان تهیه ی یک میز است....
والسلام...
نظرات شما عزیزان:
آمنه 
ساعت22:57---11 آبان 1393
من یه پیشنهاد به وزیر محترم بهداشت دارم
شمایی که علاقه به پایلوت کردن هر امری فقط در پرستاری ونه پزشکی!! دارید، لطفا بیاین یک شب، فقط یک شب یک بیمارستان رو به صورت پایلوت در اختیار پرستارا بذارید، تو اون شب حق آنکالی به هیچ پزشکی ندین، فقط حق شیفت به اضافه مسیولیت به پرستاران حاضر و نه آنکال، بدین!!! اگر پرستاران خدمات واقعی بهتری از پزشکان آنکالی غیرواقعی شما ارایه نکردن!!!!!
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
