در مدتی که وارد فعالیت مطالبه گری صنفی شدم ، هر روز نکته های جدیدی به آموخته هایم اضافه می شود. همواره فکر می کردم و می کنم که مثل (بازی در زمین حریف یا توپ را به زمین حریف انداختن) همیشه هم به نفع نیست چرا که تیم مقابل می تواند با یک توپ بلند پاتک بزند و به گل برسد.
اخیرا و بعد از اعتراضات بسیار پرستاران (آشکار) و سایر غیر پزشکان (نیمه آشکار) به طرحهای وزارت بهداشت، وزیر محترم در اقدامی عجیب اعلام کردند که مراکز مختار به انتخاب هر کدام از دو روش توزیع کارانه هستند .
در این باب نگرانی وجود داشت که نکند منابع با هم تفاوت داشته باشد که اعلام شد منابع یکسان است ...
اما اتفاقی که بعد این اعلام رخ داد سردرگمی پرستاران بین این دو گزینه است و متاسفانه پرستاران دریافتی قاصدک را با روش پرداخت گارانه ی قبلی از نظر ریالی مورد مقایسه قرار می دهند درست نیست.
اول اینکه کارانه به روش قبل از شهریور سال قبل منسوخ شده و منابع مالی کارانه نیز افزایش داشته و از طرفی درآمد بیمارستانها هم با توجه به افزایش تعرفه های و... بیشتر شده است.
قطعا اگر همان روش قبل که البته بدون نظارت و سلیقه ای اجرا می شد و حتی برخی مراکز درصد اعلام شده (22/5درصد) را پرداخت نمی کردند، هنوز هم اجرا می گردید قطعا از نظر ریالی دریافتی همکاران چند برابر شش ماهه ی اول سال نود وسه می شد.
در ضمن همکارن برای مقایسه ابتدا باید دریافتی علی الحساب را با دریافتی قطعی جمع کرده و مبلغ اضافه کاریشان را از آن کم نموده و بر تعداد ماههای پرداخت شده تقسیم کنند تا مقدار کارنه ی هر ماه به دست آید.و آن عدد را نباید با عدد و رقم دریافتی سال قبل مقایسه کنند بلکه باید آن را با شش برابر مبلغ سال قبل مقایسه کنند چرا که طبق آمار خود وزارت مراجعه به مراکز 2 برابر شده و با توجه به حدود 2/8 برابر شدن (به طور متوسط) تعرفه های پزشکی ونیز 15 در صد افزایش مجدد آن در سال 94 ، درآمد مراکز نسبت به سال قبل حدودا 6 برابر شده و کارانه ها هم همینقر افزایش می داشت .
حرف بعدی با پرستارانی است که به دلیل دریافتی بیشتر نسبت به بقیه با طرح موافقت می کنند!!!!!
همکاران محترم باید به طول زمان خدمتشان بیاندیشند و نه به دو سالی که الان هستند و مجردند و ... مشکل ندارند. دیری نمی گذرد که همین همکاران جوانتر جای همکاران معترض را می گیرند و تازه متوجه قضیه می شوند و آن وقت دیگر دیر است.
عیش مدام را به عیش چند روزه دادن از منطق و عقل به دور است. ضمنا کسانی که این منافع اندک را در نظر می گیرند چطور می توانند از برخی افراد که پرستاری را به مبالغی بالاتر فروخته اند ایراد بگیرند؟
پشت این اختیاری کردن روشها چند نکته وجود دارد
1- اعتراضات را زیر سوال می برند و می گویند اگر اعتراضی بوده پس این اعلام رضایت چیست؟(در حالیکه خود پرستاران در اقصا نقاط کشور به اعتراض برخواستند )
2-حق اعتراض بعدی را از خود سلب می کنیم و با اولین اعتراض اعلامن می کنند که خودتان این روش را انتخاب کردید.
3-اجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری را به بهانه ی رضایت پرستاران از طرح مبتنی بر عملکرد ، بهت اخیر یا تعویق یا ... می اندازند.
خواسته ی ما پرستاران از وزارت محترم بهداشت واضح است:
1- اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری به طوری که عدالت را در سیستم درمان تامین کند (از هر جهت)
2- تا زمان اجرای تعرفه ها، طبق قانون بهره وری توزیع کارانه با همان روش قبلی ادامه داشته باشد.
3- اضافه کاری از کارانه جدا محاسبه و پرداخت گردد.
4-انتخاب روش توزیع تا اجرای تعرفه ها هر روشی که می خواهد باشد متضمن عدالت بوده و از ایجاد اختلاف و ... بپرهیزد.
همکاران محترم باید بدانند که جهت انتخاب روش توزیع ابتدا باید با هر دو روش آشنا شوند و سپس انتخاب نمایند.
مثلا واحد حسابداری اعلام کند که مبلغ قابل توزیع در این ماه این مبلغ است. (که مبلغ کل قطعا در هر دو روش یکسان است)
بعد بر اساس هر دو روش میزان پرداختی ها را مشخص نمایند.
قطعا در هردو روش تعدادی نسبت به روش دیگر متضرر و تعدادی منتفع می گردند اما اینها موقت است و عادلانه بودن پرداخت بین گروه غیر پزشکان هم اهمیت دارد و نباید روشی اتخاذ گردد که بین گروهها اختلاف ایجاد نماید.چنانچه محاسبه ی عملکرد بر اساس تعرفه ها انجام شود آنگاه پرداخت مبتنی بر عملکرد عادلان و واقعی خواهد گردید.
نظرات شما عزیزان: