تا جاییکه به یاد دارم در پرستاری شرح وظایف معنا ندارد . از همان بدو ورودم به پرستاری به راحتی این موضوع را درک کردم و البته هیچ وقت هم زیر بار برخی کارها نرفتم و نمی روم ، اما جالب است که وقتی به نیروهای خدمات یا کمک بهیار و منشی و ... می گویی فلان کار را بکن ، می گوید وظیفه ی من نیست و برای اثبات اینکه وظیفه اش است باید از خدا و پیغمبر و .... کمک بگیری . بعضیها حتی شهادت خدا و گواه مکتوب اعتبار بخشی و ..... را هم نمی پذیرند .
دلیل این رفتار انجام همه ی کارها توسط پریتاران است که این شائبه را به وجود می آورد که حتما وظیفه ی پرستار است وظیفه ی ما نیست.
اما موضوع مهم در این راستا وجود چنین بینشی بین مسئولان پرستاری هم هست وانگار هیچ شرح وظایفی ندارند و تنها وظیفه شان خدمت کردن به یک عده ی خاص است . من نام نمی برم شما خودتان میدانید.
حتی در این راستا به بالادستی نمی گویند که زندگی شخصی و خارج از بیمارستان پرستاران به ما مربوط نیست، یا کارهای غیر درمانی که جز در بالین بیمار می کنند به ما مربوط نیست.
شاید هم نمی دانند که به ایشان مربوط نیست که من خارج از بیمارستان با چه کسانی مراوده دارم و چه می کنم و چه می خورم و چه می پوشم ....
اما اخیرا از این کارهای نامربوط بیشتر دیده می شود، مثلا سال قبل مترون بیمارستان امام به دروغ شهادت دادند که جناب شریفی مقدم آشوبگر است و ....
امسال هم که در بیمارستان امیر اعلم همه می دانیم چه اتفاقی افتاده است و جالب اینکه دفتر پرستاری به جای حمایت از پرستار بی گناه، که بی هیچ جرمی معلق شده، پرستاران را به دفتر خود می خوانند از ایشان تعهد میگیرند که دیگر هرگز از حق خود نباید دفاع کنند چون خود دفاتر پرستاری این دفاع نکردن را از هر کسی بهتر بلدند و اجازه نمی دهند کسی در کارشان فضولی کند.
اینکه پرستار کم است و سی بیمار را به یک پرستار می سپارند و پول کار پرستار به نام یکی دیگر ثبت می شود .... اینکه پرستار هم انسان است و مریض می شود اصلا به ایشان مربوط نیست ولی اینکه چطور فکر کنی و چه بخوری و چه بپوشی به ایشان مربوط است حتی اگر به کره ی ماه رفته باشی.....
واقعا آدم از این همه احساس مسئولیت کیف می کند و مفتخر است که در پرستاری هنوز هستند کسانی که وظایف محولو غیر محول را در راستای خوش خدمتی به خوبی انجام می دهند از هیچ حق و حقوق پرستاری دفاع نمی کنند .
باید هزاران آفرین گفت به مسیولان پرستاری دانشگاه تهران ، که به بهترین نحو دارند مشکلات و مسایل پرستاری را پیگیری نمی کنند و از همه هم تعهد می گیرند که حرفی نزنند که به گوشه ی جبه ی مبارک بر بخورد .....
ایام به کام
نظرات شما عزیزان: