خاطرم هست وقتی آرا اعلام شد که با وجود تمام تلاشهای برخی ، حکایت از پیروزی قاطع گفتمان عدالت خواهی داشت ، بالافاصله در سایت نظام نوشته ای ارسال شد که هفتاد درصد آرا به میانه روها تعلق گرفت!!!
پیش خودم گفتم که چه برداشتی؟ میانه رو و تندرو نداریم ، همه ی ما پرستاریم و جویای عدالت و رفع تبعیض ، اما همان روز متوجه نشدم که چرا چنین تیتیری زدند. وقتی این روزها به انتخابات شورای عالی نزدیک می شویم تازه معنی این حرکت را خوب درک می کنم؛ آن حرکت پیش بینی و ایجاد راهی برای ورود مجدد به کرسیهای شورای عالی و کسوت ریاستها بود.
طول ندهم، این روزها عده ای پرچم افتاده ی نظام قبلی را برداشته اند و با نقاب میانه روی تاخت و تاز می کنند و البته نمی گویند که تندرو و کند رو که بوده که میانه رو شما باشی؟
تا جاییکه ما میبینیم و میدانیم یک گروه عدالت خواهان بود که در مقابل تیم میرزابیگی ایستاد و بلند شد. حالا اینها شدند تندرو؟ یعنی اگر کسی عدالت و رفع تبعیض بخواهد تندرو است؟
ما از همان بدو راه از تمام مسیرها استفاده کردیم ؛ چانه زنی ، نامه نگاری ، خواهش و..... اما نشد، نهایتا تجمع کردیم و دیدید که تجمع اخیر را هم به تعویق انداختیم (گرچه تمام اینها خود جوش بود و ما فقط برای پیشگیری از سوئ استفاده ها مدیریت کردیم).
حالا هم با صدای نارسا اعلام می کنیم که در پرستاری ایجاد شاخه و شعبه خیانت است و واضح است که نقاب میانه رو بودن و ... همه در راستای فریب پرستاران و بازگشت مجدد درگذشتگان به صحنه ی ریاست است .
البته هر کسی حق دارد برای انتخاب شدن تلاش کند اما وظیفه ی ماست که نقابها را برداریم تا به روی باز کسان و به مواضع واقعیشان رای داده شود نه به نقابها!
به امید بیداری و پیروزی
نظرات شما عزیزان: