در سالهای مختلفی که مشغول کار پرستاری هستم و از همان اولئل ورودم به سیستم درمان همواره نگاهم به اطرافم عمیق بوده و در این سالها تجربیات بسیاری و آموزه های گرانبهایی داشته ام.
اما سختترین و دردناکترین چیزی که آموخته ام عادت بد تمامی کسانی است که در سیستم پرستاری کار می کنند. اصولا این افراد به سختی و با تمام توان کار می کنند و اغلب معتقدم بهترین زنان دنیا و صبورترین شان والبته بهترین همسران دنیا پرستاران هستند.
هر گز اعتراض کردن را یاد نگرفته اند و ندیده ام به چیزی اعتراض کنند. در این سالها شاهد بوده ام که در بخشها همکاران واحد خدمات، منشیهای گرامی ، کمک بهیاران و .... همه و همه به امور خارج از وظیفه شان اعتراض می کنند و ...... همان امور را هم اغلب پرستاران بدون اعتراض می پذیرند و انجام می دهند.
کتمان نمی کنم که در برخی برهه ها و در زمان فوریتها اشکال ندارد که کار ها را نگذاریم بر زمین بماند اما .....
بدتر از این عادت به انجام هر کاری که گفته می شود ، عادت بد ما این است که یاد گرفته ایم برای هر چیزی که به نفعمان است هلمان بدهند.
می بینیم که حقمان خورده می شود، کارهای اضافه بر دوش مان می گذارند و ... می بینیم که برخی همکاران انجام نمی دهند ولی ما بیشترمان انجامش می دهیم.
حتی برای گرفتن حقمان بدون اینکه قبلا کاری کرده باشیم مدام می گوییم نمی شود! چیزی درست نمی شود!1
قطعا تا زمانیکه ما بدون هیچ چشمداشت و اعتراضی هر کاری که در بخشها و واحدها بر زمین می ماند انجام می دهیم چیزی درست نمی شود.
نمی دانم چرا ما اینقدر از مسایلی که به حقوقمان مرتبط است گریزانیم.
در سایتها و وبلاگها و فیس بوک و توئیتر و .... ساعتها قدم میزنیم و با دوستان گپ می زنیم و ....
اما حاضر نیستیم در سایتهای صنفی حضور داشته باشیم. حاضر نیستیم به جای اشتراک گذاشتن جوک و ... مطالب صنفی و حق و حقوقمان را به اشتراک بگذاریم.
آگاهی زمینه ساز احقاق حقوق است،اما آیا برای آگاه شدن هم باید هلمان بدهند؟ در گروههای مجازی صنفی بیش از پنج هزرا نفر عهضو هستند ولی همین پنج هزار نفر هم حاضر نیستند در سایتهای صنفی حضور داشته باشند.
در این سایتها قطعا نکاتی گفته می شود که در محیط کار به کار می آید. از نکات صنفی تا نکات علمی....
باید بکوشیم و آگاه باشیم و با آگاهی حرکت کنیم.
بیایید تغییر رویه بدهیم / به جای اینکه منتظر باشیم مارا هل بدهند ، خودمان دیگران را روشن کنیم.
بیایید از امروز تصمیم بگیریم که یک پرستار باشیم. تصمیم بگیریم که به همکارانمان احترام بگذاریم. با همکارمان با لبخند مواجه شویم.
بیایید از امروز همدیگر را پرستار.......... صدا کنیم. با بیماران و مراجعین به عنوان یک پرستار برخورد کنیم.
از علم و دانشمان برای معرفی شغل خودمان استفاده کنیم. به کسانی که برای خطاب مان از لفظ آقا/خانم دکتر استفاده می کنند بگوییم: من پرستارم.
آموزش به بیمار و همراهش را با عنوان شغلی خودمان (پرستار) انجام دهیم. به مرردم بفهمانیم که ما هستیم که هوای عزیزشان را داریم. ما هستیم که مدافع حقوق عزیزانشان هستیم.
جوابگوی کوتاهیهای دیگران نباشیم. درست اطلاع رسانی کنیم و کوتاهیهای انجام شده را سرپوش نگذاریم.
در یک سیستم از خدمات گرفته تا پزشک همکاران ما هستند اما همکارترین همکارمان همان پرستار است.
وقتی بیمار شویم فقط اوست که هوایمان را دارد ومی تواند شیفتهایمان را پوشش دهد. وقتی سفر می رویم و... هم همینطور.
باور کنیم که با احترام به خودمان و همکارمان و شغلمان است که می توانیم احترام دیگران را نیز جلب کنیم .
بیایید کمی هم به فکر خودمان باشیم .
نظرات شما عزیزان:
صوفیا رشیدی 
ساعت23:34---19 تير 1394
عرض سلام وادب و آرزوی قبولی طاعات و عبادات برای همه سروران
ملاحضه کردم که بعضیها خواسته یا ناخواسته در گروه در حال تلقین انرژی منفی هستند !!!و مرتب از عدم اتحاد پرستاران و غیره حرف می زنند !!!
بنده می خواهم به این عزیزان یک مطلب عرض کنم وآن هم یادآوری سخنان آقای شریفی مقدم در قبل از انتخابات است که فرمودند :
آگاهی افراد از حقوق واقعی خود آغاز گر مطالبه گری است .
وبنده می خواهم یک مطلب را که مکمل این سخن رهبر نهضت عدالتخواهی پرستاری است به آن اضافه کنم :
خود مطالبه گری در یک صنف با منافع مشترک صنفی نیز عامل و باعث اتحاد افراد آن صنف است
پس بدانید و آگاه باشید که تنها راه تحقق اهداف عالی نهضت بیداری پرستاری افزایش آگاهی تک تک پرستاران از شرایط موجودشان است که در پی فراگیر شدن این آگاهی قطعا اتحاد هم حاصل می شود چرا که همه ما پرستاریم و مشترک المنافع
پس تمام تلاش ما باید بر این اساس باشد که آگاهی همکاران خود را بالا ببریم که اگر اینگونه باشد آنوقت است که رسالت خود را نسبت به حرفه خود انجام داده ایم و خودبخود باعث اتحاد جامعه پرستاری در راستای تحقق اهداف مقدسش هم شده ایم پس بیاید به جای آیه یاس خواندن هر کدام از ما یک رسانه باشیم و در بیدار کردن و آگاه کردن همکاران خود که در خواب غفلت هستند بکوشیم که این رمز به اتحاد رسیدن و ذر پی آن تحقق همه خواسته های قانونی ماست ....
Copy--------like-------
مهدی
ساعت22:32---18 تير 1394
با سلام وشب بخیر جناب آقای عمیدی در سایت نظام پرستاری دکتر آقاجانی در 13 تیر گفته که طرح مبتنی بر عملکرد فقط برای کارانه ست واضافه کار وحقوق جداست من از مسئولین بیمارستان مان پرسیدم گفتند نه چنین چیزی نیست به نظر شما این هم یک دروغ دیگه برا خاموش کردن اعتراضات پرستاری است ؟؟
پاسخ:سلام، ممنون از حضور تان، بله متاسفانه این حضرات یاد گرفته اند به دادن وعده ای تو خالی و از بی اطلاعی ما پرستاران سو استفاده می کنند...
مهدی
ساعت10:21---18 تير 1394
با سلام ودرود بر پرستار مبارز ما همگی قدر دان زحمات شما و اعضای خانه پرستار هستیم وبسیار متشکریم از اطلاع رسانی حق و حقوقمان
شما می فرمایید" جوابگوی کوتاهی دیگران نباشم " در بیمارستان ما در مورد یک بیمار اورژانسی همراهان سراسیمه از پرستار می پرسند دکتر کجاست و کی می آد ؟در جواب پرستار می گه نمی دونم وهر وقت دلش بخواد می آد این موضوع به یک جنجال کشیده شد ما مجبوریم برای اینکه جنجال ایجاد نشه و دفتر پرستاری ما را زیر سوال نبره در حد المپیک دروغ بگوییم و این کاملا به نفع پزشکان است ولی کاش قدرمان را بدانند .
پاسخ:سلام ضمن تشکر از حسن نظر شما؛
اتفاقا این ها از اشتباهات ما پرستاران است. ما به جای پوشش دادن کمکاریهای دیگران اصل ماجرا را با زبانی مناسب به همراه توضیح دهیم همه چیز درست می شود. مثلا اگر وظیفه ی ما تماس با پزشک است با صدا زدن همراه بیمار و گفتن اینکه گرچه من وظیفه ندارم به پزشک زنگ بزنم ولی محض مریض شما تماس می گیرم و اگر ایشان تشریف نیاوردند یا دیر تشریف آوردند با خودشان است! مجبور به دروغ و ... نمی شویم. ضمنا بیمار و همراهانشان هم ما را مسیول کوتاهی نمی دانند.
باید همه ی مسایئل را به همراهان و بیمار توضیح دهیم تا بدهکار نشویم
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
