در سالهای متمادی مرتب پیگیر مسائل پرستاری بوده ام و در یک سال اخیر با قطع امید از نظام پرستاری لباس رزم پوشیده و وارد کارزار شدم. البته این لباس رزم برای جنگ نبود بلکه برای دفع ترکشهای حاصل از موشک های افرادی بود که منافعشان به خطر می افتاد.
تاکنون جو پرستاری را اینقدر صمیمی و آگاه ندیده بودم و شاهدم که هر روز پیشرفتها ی زیادی در این راستا حاصل می شود.گر چه برخی با به سخره گرفتن حرکتهاو اقدامات یک سال اخیر، سعی در ناامید کردن پرستاران به روشهای مختلف و بهره برداری مجدد از این جو نفاق دارند، اما اقدامات اخیر پرستاران در دفاع از حقوق همکاران، نقد و بررسی تصمیمات وزارت بهداشت و خود نظام پرستاری،مشارکت در مطالبه ی خواسته های قانونی بر زمین مانده و...... حکایت از تغیییراتی اساسی در بینش پرستاران دارد که البته هنوز تا رسیدن به مرز مطلوب و پس از آن ایده آل فاصله بسیار است؛اما بنایی که در سالهای متمادی در اعماق وجود پرستاران ایجاد شده که برای تخریبش و پاک کردن آثارش سالهای متمادی زمان لازم است:
سعدی به روزگاران، مهری نشسته بر دل بیرون نمی توان کرد، الا به روزگاران....
اما در این یک سال اخیر اعتراضات و کنشها و واکنشها نمود بیشتری داشته است، که در این نوشته به تعدادی از تصمیمات وزارت بهداشت و مواضع نظام پرستاری اشاره می کنم:
1- اجرای طرح تحول نظام سلامت بدون لحاظ کردن پرستاری ، نیازهی مردم به خدمات پرستاری و نیازهای سیستم درمان به خدمات پرستاری.
تا گام سوم این طرح که همه چیز از نظر نظام پرستاری گل و بلبل بود و در گام سوم فقط یک بار آقای شمس در یک برنامه ی تلویزیونی زنده در برنامه ی نبض حرفهایی زدند که موجب گسترش موجی از امید حمایت نظام پرستاری از حقوق پرستاران که در واقع منافع مردم است، و حق مردم بهره بری از خدمات پرستاری ارزنده تر و باکیفیت تر است ایجاد شد اما بعد از آن عملا موضعی اعلام نشد.
2- افزایش یک باره ی تعرفه های پزشکی، ریختن چند هزار میلیارد پول بی زبان به حسابهای دانشگاهها برای اجرای این طرح (گام سوم طرح تحول سلامت) که با اعتراضات شدید و خود جوش پرستاران همراه بود اما نظام پرستاری در مقابل پرستاران قد کشید و حتی علت نارضایتی ایشان را جویا نشد.
در این چند ماه احخیر که اعتراضات شدت گرفت حتی یک نفر هم از شورای عالی یا از هیاتها از پرستاران نپرسیده که مشکل شما چیست و برای چه فریاد می زنید.
3- طراحی یک طرح ظالمانه و غیر کارشناسی بر خلاف اهداف قانون بهره وری و مزین کردنش به نام فریبکارانه ی (طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد) به جای اجرای قانون.
در این راستا نظام پرستاری بدون تفکر مرتب از این طرح دفاع کرده و حتی اعضای شورای عالی برای تبلیغ آن به استانهای مختلف به عنوان نمایندگان وزارت بهداشت(دقت کردید که نمایندگان وزارت) با بودجه و هزینه ی نظام پرستاری سفر کردند.
حتی یک مرتبه هم سوال نکردند که عملکردها را چگونه می خواهید ارزیابی کنید؟
وقتی مردم عادی و غیر پرستاران این اسم را بشنوند می گویند : خوب! پرداخت بر اساس عملکرد که عادلانه ترین روش است!!!! اما نمیدانند که این عملکرد چگونه و با چه پارامترهایی سنجیده می شود؟
4- طرح قرارداد شرکتی پرستاران: که نظام پرستاری از این طرح نیز که بر خلاف منافع و امنیت شغلی پرستاران است حمایت کرده است.
گرچه با توجه به آگاهیهای پرستاران مشارکت بسیار کم بوده، اما در برخی شهرها هیچ حقوقی به پرستاران شرکتی داده نمی شود و حتی ساعت کار و ... مشخص ندارند. حتی پول بیمه ی این افراد هم در برخی شهرها واریز نشده است.
5-طرح احیای پرستاری شش ماهه با نام آموزش بهیاری یک ساله:
در این راستا هیچ موضع رسمی از طرف اعضای شورای عالی در رسانه ها مطرح نشده و نظر به مثل(سکوت علامت رضاست) گویا رضایت ضمنی ایشان برای این طرح نابخردانه که تیر خلاصی بر سلامت مردم است انگاشته شده است.
گرچه اخیرا در جلسه ی شورای عالی نظام پرستاری ، با نام این طرح مخالفت شد ولی بازی با نامها فقط فریب جامعه ی پرستاری است و این مخالفت خود در اثر فشار افکار عمومی جامعه ی بیدار و عدات خواه پرستاری ایجاد شد.
اما نهادن نام کمک پرستار عملا ادامه ی همان راه است که گویا اعضای شورای عالی سهوا و ندانسته و با دیدن دست موافق بالارفته ی جناب میرزابیگی در جامه ی معاونت پرستاری ، دستهای موافق را بالا برده اند. به هر حال این دوستان اغلبشان در دانشگاهها مناصبی دارند که می تواند با بالا نرفتن دست به خطر بیافتد!!
عقل حکم می کند که وقتی با یک دست بالا بردن می شود دفع خطر کرد چرا ...(سری که درد نمی کند دستمال نمی بندند...)
6- عدم اجرای کامل بهره وری و عدم اجرای بهره وری در مراکز خصوصی و ...:
در این راستا نیز نظام پرستاری اقدامی نکرده است. البته ایشان معتقدند که خود پرستاران باید دنبال منافع و قوانینشان باشند .بالاخره حضرات کارهای مهمتری در ساخت و سازهای مختلف دارند ونمی توانند مسائل رفاهی پرستاران را فدای خواسته های بیهوده ی پرستاران کنند. اخذ پول به بهانه های مختلف مانند پروژه ی یافت آباد و ارومیه و رشت و .... که برخی هنوز حتی زمینش هم خریداری نشده و برخی زمین خالیش سالهاست باران می خورد و .....
7- عدم اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری:
در این راستا البته کارهای بسیاری انجام شده است.تلاش در سرکوب پرستاران معترض، تبلیغ طرح کذایی پرداخت مبتنی بر عملکرد، و مهمتر از همه درخواست اینکه وقتی به دولت قبلی شش سال فرصت داده ایم باید به این دولت هم فرصت بدهیم (البته عمر دولت چهار سال است و دوسالش را بیاد نقدی بازپرداخت کنیم که نمی توانیم برایش صبر کنیم)...
دادن ووعده های دروغین در اجرایی شدن تعرفه ها و عدم موضع گیری دربرابر وعده های دروغین که حتی این آخری را وزیر محترم بهداشت در مجلس با بیان ابلاغ اجرای 250 تعرفه ی پرستاری به مراکز خصوصی اعلام کرد
7- عدم اجرای مزایای مشاغل سخت و زیان آور : هیچ!
ازاین دست عدم کارکرد مناسب وزارت بهداشت و طرحهای یک شبه ساخته شده و ... بسیار است که نظام پرستاری یا سکوت کرده و یا حمایت....
خوب با این عملکرد درخشان آقایان انتظار دارند ما با ایشان متحد باشیم و از ایشان دفاع و حمایت کنیم و مجددا در انتخابات پیش رو به ایشان رای مثبت بدهیم.
البته ما بس که مهربان و دلسوزیم ، بعید نیست که از سر دلسوزی این خواسته را برآورده کنیم، باید منتظر بمانیم تا ببینیم روز 29 خرداد اگر انتخابات برکزار شودچه رخ می دهد....
اندکی صبر سحر نزدیک است......
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
