تقریبا یک سال پیش بود که جناب دکتر حریرچی در سخنانی تاریخی وعده ی افزایش 40% پرستاران و اجرای آن از اول تیرماه خبر دادند که همه ی پرستاران در ججریان ماندن این وعده در حد حرف هستند گرچه مردم هنوز هم فکر می کنند حقوق پرستاران زیاد شده است.

بعد از این وعده که اجراییی نشد و اتفاقی نیا فتاد و نظام پرستاری در سکوت کامل بود، سریال وعده های رسانه ای مسئولان مختلف وزارت بهداشت از معاونت در مان گرفته تا معاونت پرستاری و خود وزیر گسترش یافت که قطعا ذکر این وعده ها از حوصله ی همه و خود من هم خارج است.

بعد از شکایات فراوان پرستاران به کمیسیون اصل نود مجلس در تابستان و پاییز 93 وزییر در حضور نمایندگان پرستاری قول داد(وگویا کتبا یه گفته ی قائم مقام نظام پرستاری) از اول اسفند تعرفه های پرستاری اجرایی شود که باز هم نشد و گویا زور مجلس به وزیر نرسید یا نخواست که برسد!!!!

اما با شروع سال جدید مجددا نظر به مساعدت مجلس در پیگیری مطالبات پرستاران و علیرغم اینکه از قول ده روزه ی رئیس مجلس به پرستاران در روز سوم اسفند چند ده روز می گذرد، مجددا وزیر در محضر همکارانش که در کسوت کمیسیون بهداشت مجلس تشریف دارند وعده داده تا دو ماه مسئله را حل کند  .

البته از این وعده ها از وزارت دکتر هاشمی بسیار شنیده ایم و ..... چیزی ندیده

اما حرف من چیز دیگری است و آن هم اینکه چرا خواست اصلی پرستاران نادیده گرفته می شود و مدام به اختلاف پرداختها اشاره می شود.ما حرفمان این نیست که کسی زیاد می گیرد، حرف ما در نحوه ی بازتوزیع درآمدهاست که قانون مجصوب مجلس در تابستان هشتادو شش برای این موضوع، راهکاری به نام تعرفه گذاری خدمات پرستاری اندیشیده است. روشی که برای سیستم درمان یکسانسازی در عمل و عدالت در پرداختها را می تواند با اجرای صحیح به دنبال داشته باشد.

اینک برخی مدعی هستند که (پرداخت در ازای هر خدمت) روش مناسبی نیست، اما چطور این روش برای کسانی که خودشان می برند و خودشان می دوزند و می توانند پروسیجرهای غیر لازم را تجویز کنند مناسب است ولی برای پرستاران که مجریان این پروسیجرها هستند و خودشان عملا نمی توانند پروسیجری غیر لازم را به بیمار تحمیل کنند نا مناسب است؟

از این بحث که بگذریم من مطمئنم وزیر دو ماه دیگر می آید و می گوید پرستاران ماهی پنج میلیون دریافتی دارند و پزشکان ماهی دو میلیون!!!! و رئیس دانشگاه تهران هم به تایید این حرفها دستمالی به دست گرفته و اشک ریزان می فرمایند که : پزشکان ما 500 هزار تومان هم نمی گیرند و به نان شبشان محتاجند......

باشد ماهم قبول می کنیم یا بهتر است بگویم که مجلس هم می پذیرد و می فرماید: بفرمایید ما بررسی کردیم تازه پرستاران بیشتر هم می گیرند!!!!!!!!

الوا که جناب دکتر حریرچی! با کدام منبع و سند می فرمایند که دریافتی پزشکان ما دوازده میلیون و پرستاران 2/4 میلیون تومان است.خوب اینکه کاری ندارد بیایید یک روز برویم البته سرزده ی سرزده! اسناد پرداختی به این دوقشر را در حسابداریهای چند بیمارستان بررسی کنیم!!!!!1

اما باز هم حرف ما این نیست و ما فقط یک چیز می خواهیم و آن اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است. یعنی یک کاسه کردن روش پرداخت به اعضای تیم درمان! حالا مبلغ دریافتی پزشک بیشتر شد کسی حرفی ندارد اما الان کادر درمان مانند کادر اداری دیده می شوند و البته با آنها هم تفاوتهایی دارند مانند اعمال سلیقه در کارانه ی پرستاران، محاسبه ی ثانیه به ثانیه ی حضور پرستاران و بخشیدن چند ده ساعت چند ده ساعت به کادر اداری،و محاسبه ی امتیاز آن اضافه کاری غیر حضوری در  پرداخت کارانه و ....که بماند.

واقعا من متوجه نمی شوم چرا برای اجرای یک قانون مصوب این همه مقاومت می شود؟ مگر اجرای قانون مجلس که از شورای نگهبان هم رای اعتماد گرفته این همه اما و اگر می خواهد.

در ضمن به کسانی که دنبال تعرفه گذاری خدمات پرستاری هستند می گویم که بیش از نیمی از این خدمات که اتفاقا خدمات گرانتر هم هستند هم اکنون تعرفه دارندد و بیمه ها هم دارند پول آنها را پرداخت می کنند. حالا به بیمه چه ربطی دارد که این پول واریزی به حساب مراکز درمانی چگونه هزینه می شود. بیمه برای کارهایی که توسط پرستاران انجام می شود در حال حاضر پول پرداخت می کند

برای بار چند هزارم می گویم که اصلا ما خودمان را با هیچ صنفی مقایسه نمی کنیم ولی خواستار عدالت در رفتارها و برخوردهای اداری وسازمانی در سیستم حاکم بر بهداشت و درمان هستیم.

قطعا کسی نمی تواند بگوید که عدالت چیز خوبی نیست. اما اینکه عدالت را چگونه تعریف کنی مهم است ولی راه درست و عادلان قطعا فقط یکی است و آن هم یکسان دیده شدن افراد در یک سیستم و در جایگاه خودشان است.

مثل این است که بگویید پرستاران را بابت خطاهای رانندگی جریمه نکنند!! خوب این نوعی رانت است. چیزی که در سیستم بهداشت و در مان جریان دارد این است که 65% از کارکرد پزشکان به خودشان تعلق می گیرد ولی برای بقیه ی کادر درمان و غیر درمان که اتفاقا تعدادشان هم چند برابر پزشکان است 22/5% درآمد خالص محاسبه می شود که با سیستمهای سلیقه ای بین کارکنان تقسیم میشود و هر که عزیزتر باشد بیشتر سهم می گیرد که البته مبالغ قابل دفاع و ذکر نیست.

باز هم در پایان عرایضم با اصرار می گویم که خواست ما اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است به نحوی که سیستم بازتوزیع درآمدها در تیم درمان یک کاسه شود....

این یک کاسه شدن اگر درست اجرا شود قطعا به کاهش اختلاف دریافتها خواهد انجامید و عدالت اجرا خواهد شد و البته پرداختها مبتنی بر عملکرد واقعی افراد خواهد شد .

پرستاران کارکردهای مشترکشان با پزشکان بسیار است که تعرفه دارد . مانند شوک دادن به بیمار و ویزت روزانه ی بیماران بستری و ...

مثلا برای ویزیت روزانه ی بیماران بستری قطعا عملکرد پرستاری بسیار مهم است و در صورت عدم انجام این دستورات درمان عملیاتی نخواهد شد لذا به جای تعریف کد مجزا برای وارد کردن دستورات پزشک در کاردکس بهتر است که کد تعرفه ی چنین  اقداماتی به چند بخش تقسیم شود وسهم نیروی انسانی در آن تفکیک گردد. همانطور که در کتاب کالیفرنیا دقیقا به همین نحو عمل شده است.

برای کارهایی که انجامش مشترک نیست هر کس کد تعرفه ی خود را داشته باشد مانند ویزیت بیمار در درمانگاهتوسط پزشک، یا گرفتن نوار قلب توسط پرستار و ...

البته به زودی یک مطلب درباره ی تعرفه های پرستاری و پیشنهادهایی برای اجرایی کردن آنها نگاشته خواهد شد...

به امید اعتلای عدالت واقعی در سیستم اداری کشور و بویژه سیستم بهداشت و درمان....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: