سلام بر همگی!
خیلی با خودم کلنجار رفتم و بر رسی کردم این بسته های تشویقی را!!!!! که البته بیشتر شبیه صدقه بود تا تشویق..
می پرسید چرا؟
خوب واضح است : چون اگر تشویق است نمی شود که همه در خور تشویق باشند؛اگر حق است چرا اسمش تشویقی است؟ شاید هم دریچه ای باز کرده اند برای سندسازی از باب هزینه کرد ده هزار میلیارد تومان که از جیب مردم برداشته اند. هر چه که هست خوب نیست. زیبا نیست. ما پرستاران با شرف کار میکنیم دو و گاهی سه جا کار میکنیم اما زیر بار این خفتها نمی رویم، ولی این مثل به زور ریختن سم در گلوست , و امکان تف کردن نیست.با توجه به چنین شاهکارهایی که از آقایان اساتید برتر برنامه ریزی یک سال اخیر دولت محترم دیده شد بد ندیدم که لا اقل پیش خودم چرتکه ای بیاندازم وببینم واقعا ما چرا زیاده خواهیم؟ پس بیایید باهم به بی نیازیهایمان نگاهی بیاندازیم:
1-پرداخت یک کاسه ی کارانه ها: یعنی هر کس در جای درستش دیده شود، پزشک،پرستار،ماما،و.... کل تیم درمان به یک شکل (نه به یک اندازه)و به نسبتهای مختلف از درآمدها منتفع شوند. فرض کنید بیماری به پزشکی در یک بیمارستان مراجعه کرده است و با یک نسخه ی دارویی مرخص گردیده ، پس پر کیسش مال پزشک است.حالا فرض کنید پزشک برای این بیمار نوار قلب نوشته است و نوار قلبش را پرستار می گیرد، پس باید از نوار قلب هم به پرستار مبلغی به عنوان کارانه یا پرکیس یا هر عنوانی پرداخت شود. وسایر اقدامات و درمانها نیز...
اما در رابطه با بیماران بستری همانطور که پزشک هر روز مهر ویزیت می زند، پرستاران نیز چنین امکانی داشته باشند و الی آخر..
یا اینکه کار دیگری بکنند و درآمد بیمارستان را کلا یک جا و یک کاسه کنند و به هر کسی به نسبتی مشخص کارانه پرداخت نمایند چون همانطور که ما در استخدام دانشگاه یا اداره ی متبوع هستیم، دوستان پزشک هم همین گونه اند. ما پیشنهادمان اجرای یک شکل و نه یک نسبت کارانه یا پرکیس است که البته نسبتها باید منطقی بوده و این همه اختلاف ایجاد نکند.
2-اجرای قوانین تصویب شده ی حوزه ی پرستاری: در حوزه ی پرستاری قوانینی توسط دوره های مختلف مجلس محترم تصویب شده است که یا مستقیم (مثل قانون ارتقای بهره وری کارکنان بالین ) یا غیر مستقیم (مثل بازنشستگی با استفاده از قانون بازنشستگی جانبازان و ....و شاغلین مشاغل سخت) به این شغل مرتبطند و متاسفانه یا اجرا نمی شوند و یا سلیقه ای اجرا می شوند.ما انتظار داریم که نظام محترم پرستاری اولا کلیه ی قوانین مرتبط را جمع آوری و اطلاع رسانی نموده و در سایت نظام برای اطلاع کلیه ی پرستاران قرار دهد و دوما هم پیگیر اجرای صحیح این قوانین باشد.مثلا قانون باز نشستگی جاهایی اجرا می شود و جاهایی نمی شود...
3-مسایل رفاهی:در حوزه ی رفاهی سازمان نظام پرستاری نباید دنبال انتفاع باشد، بلکه باید در صدد ارتقای رفاه پرستاران برآید. تبدیل صندوق امام جواد به بانک و دریافت وامهای باکارمزد و بدون سود از راههای مختلف از بانکهای بزرگتر راهکار ساده ایست.و یا مثلا تهیه ی مسکن به قیمت تمام شده ی ساخت چندان مشکل نمی نماید. اما در چند پروژه که بنده پیگیر شدم دیدم تعاونی مسکن محترم به گرانترین قیمت حال حاضر منطقه پیش فروش میکند ....
4-شرح وظایف: تهیه ی لیست روشن شرح وظایف پرستاران و اطلاع رسانی به کلیه ی پرستاران ، تا در مراکز درمانی نتوانند از این قشر مظلوم و زحمتکش سوئ استفاده نمایندو هر کاری را بر دوش آنها بیاندازند.
5-باز تعریف جایگاه شغل پرستاری: جایگاه پرستاری نه برای مردم و نه برای خود پرستاران مشخص نیست.چرا که پرستار در لغت نامه های فارسی به معنی تیمار دار و مراقب است، لذا همه ی آگهی های نشریات پرستار برای سالمند می خواهند، حال آنکه نیت آنها مراقب و خدمه است.لذا این کار با دو روش میسر است که یکی فرهنگ سارزی است که بسیار دشوار است.و دومی تغییر نام پرستاران تحصیل کرده به عنوان دیگری است مثل بالین پزشک یا هر اصطلاحی جز پرستاری ،تا تفکیک تحصیلکرده ها و خدمات مراقب مشخص شود.
6-برگزاری المپیادهای ورزشی: گمان نمیکنم نیازی به توضیح باشد که چقدر این المپیادها در روحیه و سلامتی افراد و در نتیجه مراجعانشان اهمیت دارد.
7-امنیت: ارایه ی برنامه هایی جهت حفظ شان پرستاران و پیگیری هر گونه توهین به این قشر توسط هر شخصی که باشد.
8-اصلاح سیستم انتخاب مسئولین پرستاری:
مسولین پرستاری مثل مترون و ... نباید توسط پزشکها انتخاب شوند چون شایسته سالاری از بین رفته و سطح بله قربان گویی ملاک انتخاب می شودو ناخواسته والبته یقینا خواسته سیستم را به سمت بله قربان گویی می برد و پرسنل را در یک رقابت بله قربان و لاپوشان می گذارد.
9-نظام پرستاری باید و باید و باید در همه حال مدافع حقوق پرستاران باشد واعضای نظام پرستاری نباید منافع شخصیشان را بر منافع حرفه ای ارجح بدانند که این خیانت نابخشودنی است.
به امید پیروزی پرستاری در جنگ با بی عدالتی که منجر به حفظ سلامت جامعه می شود.
نظرات شما عزیزان:
مجید 
ساعت7:59---13 مهر 1393
گل گفتی ،خیلی از چیزا باید شفاف سازی بشه خیلی چیزا ،این نظام منگل ما چرا کاری نمیکنه? نمیگم اقا کار شاخی کنه ،اصلا جرات نداره کار شاخی کنه ،حداقل قوانین و مسولیت های پرستاری رو مشخص کنه ،خیلی میبخشید ولی خاک تو سرش
ساغر
ساعت16:33---18 شهريور 1393
مثل همیشه جامع و کامل بود جناب عمید.gif)
سلام واقعا به دلگرمی دوستان و همکاران می نویسم.
ameneh
ساعت4:50---18 شهريور 1393
با عرض سلام و تشکر
راجع به این بع اصلاح پاداش یه نکته ای خیلی برام جالب بود اونم اینه که چجوریه که مثلا تو بیمارستان روزبه با سختی کار 100% اینمبلغ 140 هزارتومان در سینا 500هزار تومان و در امام خمینی 400هزار تومان درحالیکه هرسه بیمارستان زیر نظر یک دانشگاه هستند؟ چجوریه که با طی مسافتهای شهری و فیزیکی بین این بیمارستانها بین پاداشهاشون هم اینهمه تفاوت اایجاد میشه؟! چرا از طرف مسولین وزارتخونه و دانشگاهها شفاف سازی نمیشه که چه مبلغی برای این موضوع درنظر گرفته شده و به هرشخص حداقل و حداکثر چه مبلغی تعلق میگید؟!؟!مثل همیشه در حاله ای از ابهام با کلی سوال بیجواب میمونیمو چاره ای جز محو شدن در افق نداریم............
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
