از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست
و نیز عید به شنبه افتاد.....
امسال هم در پرستاری بهارمان با انتخابات نظام پرستاری آغاز می شود و عید هم که به شنبه افتاده است.
عده ای از همکاران مدام می گویند : چیزی عوض نمی شود!!!
بسیار خوب! شما با شرکت در انتخابات چیزی از دست نمی دهید، با رای ندادن شما هم افرادی انتخاب می شوند همانطور که دوره های قبل هم شده اند و کاری نکرده اند، اما با مشارکت شما احتمال ایجاد تغییرات در صنف ایجاد می شود و اگر مشارکت آگاهانه باشد قطعا منجر به تغییراتی بنیادین خواهد شد.
وقتی شما پیچی را با مهره ای می سنجید و به هم نمی خورند مدام اصرار نمی کنید و پیچ یا مهره را تعویض می کنید.
وقتی به مغازه ای می روید و کالایی مطالبه می کنید نداشت یا کالا را تعویض می کنید یا مغازه را...................
اما نمیدانم چرا وقتی افرادی را انتخاب می کنیم که سالهای سال بر مسند نشسته و هیچ اقدام مثبتی برای صنف نمیکنند را عوض نمیکنیم؟
دوازده سال نظام هیچ بازدهی مثبتی نداشته است و کسانی که تاسیس نظام را دست آورد می دانند باید بدانند که نظام وسیله است و هدف نیست.
حالا اگر عده ای این وسیله را ابزار معاش خود و نه صنف کرده اند مقصر خود ماییم.
تا پای صندوق رفتن هزینه ای ندارد(چه مالی و چه غیر مالی)، اما نرفتن می تواند منجر به تکرار مکررات شود و قطعا بی تفاوتی به انتخابات تمام دستاوردها و رنجها و سختیهای سالهای قبل را به باد خواهد داد.
چندی پیش بود که در بیمارستان شهدای تجریش پزشکی با لگد به شکم پرستاری کوبید، پزشکی پرستاری را به سینه ی دیوار در بیمارستان قلب رجایی چسباند، همراهان بیماری در ساوه جلوی چشم رییس بیمارستان پرستاری را با چاقو زخمی کردند و همه ی پرسنل اورژانس را کتک زدند(همین فروردین ماه)، همکارما را به دلیل ندادن استعلاجی توسط پزشک عمومی اورژانس که مدعی بود پرستار فیلم بازی میکند به کام مرگ کشید و خدا را شکر که احیای موفق بود.
این صحنه ها هر روز برای ما تکرار می شود. بارها شخصا به رئیس بیمارستان و حراست بیمارستانی که کار می کردم گفتم تا کسی را نکشته اند فکری برای امنیت پرستاران که جوابگوی کوتاهیهای شماها هستند بکنید، اما دریغ از یک نیم نگاه!
در تبریز سوپر وایزر را کتک ردند و با خونریزی داخلی فوت کرد، همکارانمان در داخل آمبولانسها سوختند و ....
نمونه ها بسیار است اما دریغ از یک حمایت ساده، وقتی من مورد حمله ی همراه بیمار به دلیل عدم حضور پزشک قرار گرفتم رئیس حراست گفت: برو شکایت کن!!!! گفتم مگر سرخیابان به من حمله شده؟
طبق قانون حمایت و دفاع از پرسنل وظیفه ی سازمان و اداره ی متبوع است اما کدام قانون در پرستاری اجرا می شود؟
بیایید یک بار برای همیشه خودمان امور صنفمان را در اختیار بگیریم و در انتخابات آگاهانه شرکت کنیم ، و بعد از انتخابات فکر نکنیم کار تمام است، هر کسی پتانسیل میرزابیگی شدن را دارد، باید مدام پایش کنیم و نگذاریم بیراهه بروند.
بیایید خواسته هایمان را شفاف تعیین کنیم و با اولویت بخواهیم منتخبین پیگیر مطالبات قانونی ما باشند.
بیایید تعصبات را کنار بگذاریم و در انتخاب افراد فقط صلاحیتشان را مد نظر داشته باشیم، نگوییم فلانی همزبان من ، همشهری من ، هم بیمارستانی من، هم دانشگاهی هم، هم اداره ای من ..... است، نگذاریم عده ای سوار احساسات ما شوند و مجددا اوضاع را مانند قبل و بدتر از قبل کنند.
قبل از ایجاد نظام پرستاری قوانین مهمی در این حوزه تصویب شده است مانند قرار دادن پرستاری جزو مشاغل سخت و زیان آور که در سال شصت و هشت رخ داده است. مثال باز هم هست، لذا افتخار به تصویب قانونی که به نفع پرستاری بودن یا نبودنش هم زیر سوال است ناتوانی افراد را می رساند.
بیایید این بار با آگاهی و شناخت قدم برداریم و در چاله ها و چاه های مسیر نیافتیم. بیایید برای ایجاد یک نظام پرستاری هماهنگ و مستق و قدرتمند در سراسر کشور دست دوستی به هم بدهیم و در انتخابات نظام فعالانه و آگاهانه شرکت کنیم.
پرستاران جز عدالت چیزی نمی خواهند، تبعیض را بر نمی تابند. پرستاران عدالت خواه از خواسته های بر حقشان کوتاه نمی آیند و قطعا این بار صندوقهای رای گویای این خواهد بود که پرستاری در حال گذر از دوره ی رخوت و خواب زدگی و ورود به دنیای آگاهی است.
به امید پیروزی با مشارکت حد اکثری پرستاران سراسر کشور
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
