سه گام تا انتخابات
با سلام خدمت تمامی همکاران محترم
اینک که گام به گام به انتخابات نظام پرستاری نزدیک می شویم بد نیست  مسیر گذشته ، حال و آینده نظام صنفی خویش که نه سرنوشت خویش را مرور کنیم
گام اول : ( گذشته )
با کندوکاوی کوتاه دراینترنت  وقایع و رخدادهائی که از انتخابات دوره قبل تا این زمان بر سرپرستاری گذشته است را می توان به راحتی مرور کرد .
ومن و شما به خوبی می توانیم قضاوت کنیم که سال گذشته و بخصوص 6 ماهه دوم آن فصلی طلائی در این سالها بوده است  به مدد شبکه های اجتماعی و درسایه توجهات خاص وزارت بهداشت تکثر گرائی که سالها موجبات درد و رنج جامعه پرستاری را فراهم نموده بود و در سایه آن گروهی خاص با استفاده از سیاست تفرقه بنداز و حکومت کن هر روز بر درد و رنج این گروه با قوانین خودنوشته که با هیچ یک از استانداردهای جهانی قابل قیاس نیست می افزودند و  شالوده امپراطوری خویش را بر وزارت بهداشت و درمان هر روز گسترده تر می ساختند کم رنگ شد
شما و من می دانیم که جامعه پرستاری بعنوان بزرگترین و تاثیرگذار ترین جامعه در نظام بهداشت و درمان ما همیشه اسیر قوانین و دستورالعملهایی بوده که خود هیچ نقشی در تدوین انها نداشته است.
جامعه پرستاری همیشه پایلوت اجرای قوانین نظارتی بوده و جاده صاف کن سایر گروهها،
جامعه پرستاری علیرغم کثرت در تعداد و پایه و اساس رکن درمان بودن همیشه مورد بی مهری و بی توجهی مسئولین وزارتی بوده است که خود و هم صنفیانشان هیچ گونه پایبندی به قوانین و مقررات ابلاغی ندارند .
درسایه همین امپراطوری قدرت وثروت  شکل گرفته در وزارت بهداشت پرستاران از کوچکترین امکانات رفاهی نیز در محیط کار محروم می گردند و در همین حال باز هم با استفاده از قوانین خود نوشته  پاویونها و اتاق های استراحت و پرداخت اجاره منزل برای گروهی خاص تحت عنوان متخصص شکل می گیرد.
درحالیکه جامعه پرستاری به خاطر دقیقه ای تاخیر و یا پاس مواخذه می گردد، گروهی در بیمارستانی آنکال و در بیمارستان دیگر دراتاق عمل بسر می برند و گروهی دیگر همزمان دو آنکالی را پوشش می دهند .
اینها و هزاران درد دیگر سیستم پرستاری که نه نظام بهداشت و درمان این کشور تنها ریشه در یک اصل دارد در این وزارتخانه قانون گذاران ، سیاست گذاران ، مجریان و ناظرین قوانین و دستورالعملها تنها یک قشر هستند بنام متخصص و فوق تخصص .و نتیجه اش این می شود که می توان به یدبیضائی و بفاصله خوابیدن یک شب تا صبح کتاب تعرفه خدمات پزشکی و استانداردی بنام کالیفرنیا را زیرو رو کرد و هزینه درمان را یک شبه تا 3 برابر افزایش داد و خود و هم صنفیانشان را از پول یارانه و مالیات مستضعفین سیراب کرد و البته نیازی به هیچ قانونی هم نداشت و آنرا در سایه خدمت به مردم قانونی کرد و طرحی را بیرون داد بعنوان طرح تحول نظام سلامت و با تقلب شاگرد اول دولتی شد که ندای تدبیر سر می دهد .
و در کنارش برای اجرای قانون مصوب این کشور 8 سال انتظار کشید ، هر بار وعده سر خرمن داد و در نهایت هم قانون گذار و ذینفعان قانون را بدهکار کرد .
کمی آن ورتر و در برابر دوربینی دیگر تمام حق خواهان از این سیستم بیمار پزشک محور را با چوب زیاده خواهی شماتت کردو  و نقد آنها را تخریب و بی اطلاعی جلوه داد .
اگرچه در سال گذشته فریاد اعتراضهای پرستاری را گویا همه شنیدند بجز آنها که باید می شنیدند ، اگرچه پول برای اجرای قانون نداشتند اما توانستند هزینه های صداو سیما را پرداخت کنند تا بتوانند ثریا را خاموش کنند .
اگرچه برای جمع نمودن 2هزار پرستار برای جشن فرمایشی خود و تکمیل شوی تبلیغاتیشان با مشکل روبرو شدند اما حضور 4 ، 5 هزار پرستار که سرما هم نتوانست مانع تجمع 3 اسفند انها باشد را ندیدند بگذریم که با تقلب وعده و وعید سکوت را بر جمع ما حاکم نمودند .
راستی دراین میان شما هرکجا مطلبی یافتید دیدید که سازمان صنفیمان در خلاف مسیرصنفمان حرکت می کند سازمانی که نمیدانم رئیس کلش را معاون وزیر کردند به نفع ما شد یا آن زمان که ما فقط رئیس کل داشتیم به نفعمان بود بگذریم که نقد عملکرد افراد مبحث کلام ما نیست .
در اوج اعتراضات و تجمعات صنفی آنچه اکثریت جامعه پرستاری را رنج می داد نامهربانی وزارت نشینان نبود که بی مهری مسئولین سازمانی بود که روزگاری به واسطه رای من و تو صندلی خدمت پیدا نموده بودند .
ناراحتی از گروهی بود که حق را می دیدند اما در سایه سیاست سکوت خواستند میوه بیداری و همدلی بر درخت اتحاد و یکپارچگی جامعه پرستاری بپوسد اما چرا حال بماند تا بعد ..........................................
گام دوم : ( حال )
مرور گذشته درسهائی را به ما خواهد آموخت :
به ما می آموزد تکثر گرائی و تفرقه و هر کسی را به بهانه ای ازجمع خویش راندن دردی از جامعه ما دوا نمی کند .
به ما می آموزد تغییر اگرچه سخت است اما میوه شیرین پیروزی به همراه دارد .
به ما آموزد که عدم اشراف ما به قوانین زمینه ساز شکست ما بوده است
به ما می آموزد که باید قوی باشیم
به ما می آموزد برای قوی شدن در این سیستم باید تغییر ایجاد کرد
به ما می آموزد برای ایجاد تغییر در امپراطوری قدرت در این وزارتخانه باید تغییر را از خود آغاز کنیم .

و...................
 اگر چه ما درس گرفتیم که وعده های شیرین دل خوش نکنیم .
اگرچه ما درس گرفتیم که در این سیستم ما تنها خود پشتیبان خود هستیم .
و درس آخر اینکه ما هرچه تاکنون در د و رنج دیده ایم از نقاق و جدائی بوده است ما همیشه پشت یکدیگر به بهانه پرستار و سرپرستار و سوپر وایزر و مترون بودن خالی کرده ایم پائینی ها پشت بالائی ها را به بهانه ما نردبان ترقی او شده ایم خالی کرده اند بالائی ها سرخورده از پشتوانه بودن پائینی ها ،دل به دیگران سپرده اند پس باید یک دل و یک رنگ پشتبان یکدیگر در هر پست و مقامی باشیم و ازتمام ظرفیتها هم صنفیانمان برای ایجاد تغییر استفاده کنیم  .
باید مراقب بود نقد عملکرد افراد به گونه ای نشود که اصل سازمان صنفی ما را به زیر سوال برد ، باید قدرت این سازمان برای ایجاد تغییر حفظ شود و هرگونه تضعیف آن خودداری کرد .
بیایم شعارمان این باشد ما عملکرد افراد را نقد می کنیم نه اینکه سازمان خود را تضعیف کنیم .
بیاییم عنوان کنیم که سازمان نظام پرستاری بعنوان یک NGO  ی قانونی اصلی ترین حامی ما در تمامی زمینه های صنفی است
اقتدار این سازمان اقتدار ما ست البته باید مراقب باشیم کلید این خانه را به که می سپاریم
گام آخر:آینده ( روز انتخابات )
انتخابات نظام پرستاری با توجه به حساسیتهای کنونی و سالی که انتخابات در آن برگزار می گردد باید به پر شورترین انتخابات این صنف تبدیل گردد . مطمئن باشید که حضور پررنگ ما در پای صندوقهای رای بیش از انکه خوشحالی انتخاب شوندگان را به همراه داشته باشد زمینه ساز مسیری خواهد بود که می تواند خواسته های پرستاری را به سر منزل تحقق برساند .
در انتهای این سال انتخاب نمایندگان مجلس را خواهیم داشت که هر کدام به رای من شما خانواده و دوستان ما نیاز دارند اگر نمایندگان به این نتیجه برسند که جامعه پرستاری وزنه تاثیر گذار در انتخاب مجدد آنها از حوزه های انتخابیه می باشد .آنها نیز در تکاپوی کسب نظرمن و  شما خواهند بود این می شود که بازوی نظارت و بازخواهی مجلس با ما همراهی می کند ومی تواندخواسته های بحق ما را به سرانجام برساند  . و مطمئن باشید کسی که به سرنوشت خود اهمیتی نمی دهد به سرنوشت دیگران نیز اهمیت نخواهد داد
باید آنچنان شوری در میان همکاران ایجاد نمود که هر همکار خود و سرنوشت خویش را به این انتخابات گره بزند تا بتوان تغییر ایجاد کرد .
شرکت در انتخابات قانونی ترین روش برای به رخ کشیدن قدرت جامعه پرستاری است که چشم پوشی از این قدرت خیانتی است که به خود و خانواده خویش می کنیم .
باید آگاه بود و هوشیار نگذاشت که لابی مخالفین اتحاد پرستاری آنها که سود و منفعشان با جدائی جامعه پرستاری گره خورده به اهدافشان برسند .
باید از هرگونه کلام و رفتاری که موجبات تشدد می شود دوری کرد هرچند مطابق میل ما نباشد .
نیازی نیست که عملکرد افراد را داد بزنیم و با فریاد حرفمان را به گوش دیگران برسانیم که جامعه پرستاری آگاه ، با فکر و شعور همراه است و خود صواب را از ناصواب تشخیص می دهد .
اما باید مراقب رای خویش هم باشیم مراقب باشیم اسیر موج سواری موج سواران نشویم
و می دانم من و شما خوب می دانیم که در هر مجموعه ای که هستیم چه کسی توان آنرا  دارد که اسب سرکش قدرت را به ارابه خدمت لگام زند و پاسدار حقوق من و تو شود

وعده ما 29 خرداد 1394 پای صندوق های رای......

نوشته ی نرس 123

امروز سی و یکم فروردین ماه نود و سه، به ابتکار و دعوت بسیج جامعه ی پزشکی جلسه ی هم اندیشی (ظاهرا)  پرستاران معترض به نظام پرستاری به نمایندگی چناب آقای شریفی مقدم و آقای عمیدی  در مقابل نمایندگان نظام پرستاری  جناب اقای نجاتیان و آقای ثقفی  از ساعت سه و سی دقیقه عصر انجام شد.

در این جلسه که با حضور تعدادی از پرستاران بسیجی مراکز تهران به دعوت بسیج جامعه ی پزشکی برگزار شد ابتدا رییس مرکز  بسیج جامعه ی پزشکی سخنرانی کوتاهی کردند و پرستاری را ستون فقرات و رکن درمان نامیدند و اظهار داشتند که پرستاران باید مدیر تیم درمان باشند.

در ابتدای جلسه آقای شریفی مقدم به تشریح مواضع پرستاران عدالت خواه به رهبری خانه ی پرستار پرداختند. ایشان اشاره داشتند که: نظام پرستاری هویت اصلی پرستاران است و بر همه واجب است که در تقویت آن کوشا باشیم.

سپس با اشاره به برخی برنامه های وزارت بهداشت مانند طرح تحول سلامت، به دیده نشدن پرستاران در تیم درمان و بهداشت اشاره کردند.

آقای نجاتیان در بیانات خود بعد از ایشان گفتند که هدفها یکی است ولی روشها باهم متفاوت است،  و با بیان اینکه تجمعات و .. بی نتیجه بوده و باید با ریازنی مشکلات حل شود اقدامات انجام شده را زیر سوال بردند.

در نوبت بعد آقای عمیدی ضمن تشکر از بانیان این برنامه ی مناظره، از مسئولین نظام پرستاری که بالاخره افتخار رو در رو شدن به پرستاران را دادند تشکر کرده و اشاره کردند که: متاسفانه روشهای انتخابی نظام پرستاری در مقابل اقدامات یک سویه ی وزارت بهداشت مورد نقد ماست. این اقدامات که در راستای تایید و تقویت وزارت بهداشت انجام می شود، نظام پرستاری را به یک تشکل دولتی و زیر شاخه ی وزارت بهداشت تبدیل کرده است....

جناب شریفی مقدم با ارائه ی آماری از گذشته تا امروز اشاره کردند که با وجود پیشرفتهای بسیار در زمینه ی دانش پزشکی و پرستاری و افزایش نیاز مردم به خدمات پرستاری بیشتر که نیاز به مراقبت از 4 ساعت در روز به 12 ساعت رسیده در حالیکه آمار پرستار به تخت  از یک به 8/ تقلیل یافته است. ضمن اینکه قدرت مدیران پرستاری بسیار کاهش یافته است و مانند گذشته مدافع حقوق پرستاران نیستند.

آقای ثقفی با بیان مشکلات جهانی در کمبود نیروی پرستاری، افرادئ را به داشتن انصاف دعوت کردند.

البته در پاسخ به ایشان گفته شد که مردم ما از حداقلها محرومند در حالیکه در کشورهای ی که شما مثال می زند آمار پرستار به بیمار چند برابر  ایران است.

ضمنا در این تبادل نظر به اختلاف پرداختها، تبعیضهای متعدد در سیستم درمان، عدم اجرای قوانین در حوزه ی پرستاری و... اشاره گردید.

همچنین آقاقی عمیدی با ارائه ی پرینت صحبتهای مختلف اعضای شورای عالی و بویژه آقای میرزابیگی و آقای نجاتیان به همسویی گفته ها و مواضع اعضای شورای عالی با وزارت بهداشت اشاره کرده، و تغییرات متناوب  در مواضع در چند ماه اخیر توسط اعضای شورای عالی و نیز تبلیغ طرح مبتنی بر عملکرد که به گفته ی ایشان با قانون بهره وری منافات دارد  انتقاد کرده و از عدم تحلیل درست مسائل روز توسط سردمداران نظام پرستاری و نیز اینکه بارها سعی در منحرف کردن مسیر مطالبات با انگ سیاسی زدن (که اتفاقا در همین جلسه هم توسط آقاقی نجاتیان مجددا تکرار شد) ابراز نارضایتی توسط پرستاران و ایجاد بی اعتمادی  اشاره کرد.

جلسه برای دقایقی با اعتراضات حاضرین به مواضع مختلف نظام پرستاری و نیز صحبتهای مطرح شده توسط نمایندگان آن بهچالش کشیده شد.

در نهایت آقای نجاتیان در پاسخ به اینکه چرا شما و آقای میرزابیگی بارها اعلام کردید که تعرفه ها اجرا می شود و نشد یا افزایش حقوق پرستاران انجام شده است و خبری نبوده گفتند:

چون در جشن روز پرستار یکی از پرستاران اعلام اعتراض کرد وزیر هم اجرای تعرفه ها را کنسل نمود!!!!!

در پایان به علت ضیق وقت بنا شد جلسه ای در سالنی بزرگتروبا حضور ناظران پرستاری بیشتر جهت ارائه ی برنامه ها وراهکارهای مد نظر دو جناح در صورت پیروزی در انتخابات برگزار شود.

در نهایت جلسه با الفاظی دوستانه به پایان رسید.

همکاران محترم

لطفا در تحقیق زیر مشارکت فرمایید:

در یک سال اخیر معلمها و پرستاران از جهت اعتراض به سیاستهای دولت در صنف خود اعتراضاتی داشته اند و دارند. گرچه خواسته های این دوصنف کاملا غیر سیاسی است ولی باهم بسیار متفاوت است. در این مقال نمی خواهم به علته، درستی یا نادرستی حرکتها و ... بپردازم. فقط از نظر تشکیلاتی نگاهی اجمالی به برخورد تشکلهای صنفی دو قشر در مواجهه با اعتراضات خودجوش می پردازم و قضاوت را به خواننده ها وا می گذارم:

قبل از تجمعات پرستاران که اتفاقا مسبب اصلی اینها عدم کارآمدی نظام پرستاری و عدم پیگیری مطالبات پرستاران از کانالهای قانونی بود، در دو نوبت نظام پرستاری روز قبل از تجمع با ارسال پیامک از پرستاران خواست که در تجمعات شرکت نکنند.

قبل از تجمعات اعضای شورای عالی نظام پرستاری شرع به تهدید و ارعاب پرستاران کردند و از طرق مختلف و از جمله مدیران پرستاری مراکز درمانی و ....تلاشی گسترده در جلوگیری از این اعتراضات کردند. این در حالی بود که هیچ توجیهی هم برای صبر کردن نداشتند. یکی از مهمترین دستاوردهای اعتراضات پرستاران ، مشخص شدن عیار سردمداران تشکلهای پرستاری بود.

جز خانه ی پرستار که همراه بود و جز نظام پرستاری که مقابل این اعتراضات قد کشید، تشکلهای دیگر ساحل امن برگزیدند و به کسب و کار خود ادامه دادند.

بعد از تجمعات نیز سردمداران نظام پرستاری با روشهای مختلف اقدام به توهین به پرستاران معترض کرده و دستاوردهای اعتراضات و تجمعات را زیر سوال بردند گو اینکه عدم اعتراض و سازش خودشان هم در هفت سال گذشته نتایجی نداشت و در نهایت هم وزارت بهداشت اثبات کرد که قابل اعتماد نیست و فقط منافع یک تیم خاص را محافظت می کند. وسایر کارکنان درمان در عمل اهمیتی برایشان ندارد.

دلیل برخورد دو گانه ی صدا و سیما ههم با تجمعات معلمها و پرستاران، امروز با  حذف سریال (در حاشیه) کاملا نمود پیدا کرد و مشخص شد که وزیر بهداشت چه نفوذی بر این رسانه ی ظاهرا ملی دارد، که حتی از خندیدن مردم هم می تواند جلوگیری کند.

قطعا مردم تمام صحنه های به دوربین کشیده شده توسط مدیری را بارها دیده اند و همه اینهارا از حفظند اما چاره ای جز مراجعه به همان مراکز ندارند.

اما در باب تجمعات معلمها که با مشارکت گسترده تری همراه بود ، هم صدا و سیما همراه بو.د و هست و هم وزیر و معاونانش بعد از تجمع اسفند ماه از ایشان دفاع کردند و هم اینکه تشکلهای معلمها برخوردی متفاوت از نظام پرستاری داشتند.

بیانیه شورای مرکزی تشکل های صنفی معلمان کشور/ بهمن 1393

به نام خداوند جان و خرد

اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم «رعد-11»

تشکل های صنفی فرهنگیان کشور از نیمه ی دوم دهه 70 پا به عرصه ی وجود گذاشتند و در مدت حیات خود، سیاست ها­ی پنج دولت و مجلس را در قبال آموزش و پرورش تجربه نمودند. این دولت ها و مجالس، علیرغم سردادن شعار های زیبا و دادن وعده­ ی برآمدن روزگار خوش برای فرهنگیان، درعمل اراده ­ای برای اعتلای سیستم تعلیم و تربیت نداشته­ و ندارند.

هدف قوانینی چون قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت و قانون مدیریت خدمات کشوری، ترقی و کارآمدی سیستم اداری کشور و رفع تبعیض و برقراری عدالت در پرداخت حقوق کارکنان دولت بوده است. ولی تدوین و تصویب این قوانین به اذعان دولتمردان و نمایندگان محترم نتوانسته است هدف مورد نظر را محقق نماید. به باور جامعه ی فرهنگیان کشور علت این امر، نبودِ اراده ی جدیِ مسئولان به رفع تبعیض و برقراری عدالت است.

حرکت های صنفی فرهنگیان، در این سال ها، حرکتی اصیل و برآمده از اراده ی جمعی معلمان کشور و در چهار چوب قوانین جمهوری اسلامی بوده است. فرهنگیان معتقدند قوانین و مقررات موجود، امکان دستیابی به حقوق مادی و معنوی آن ها را فراهم می کند، زیرا فلسفه وجودی جمهوری اسلامی برقراری عدالت و رفع ستم بوده است. ولی دریغ که در هر دوره ای، آن ها که بر اریکه قدرت تکیه زده اند، علاوه بر این که نشان داده اند هیچ برنامه ی عملی و مؤثری در دستور کارشان نیست، بلکه هریک به سهم خود نقشی به­سزا در فرو کاستنِ قدر و منزلت فرهنگ و فرهنگی ایفا نموده اند.

دولتمردان و مجلسیان، برای پاسخ گو نبودن به خواسته ی اصلیِ فرهنگیان – مبنی بر حقوقی که حداقل های لازم را برای یک زندگی شرافتمندانه تأمین نماید- ساده ترین و در عین حال زشت ترین شیوه ی برخورد را برگزیدند که آن، زدنِ اتهام سیاسی و وابستگی به جریان سیاسی مقابل و… بود. در حالی که می دانستند خواسته ی آنان کاملاً صنفی، غیر سیاسی و معطوف به تأمین نیاز های اولیه شان است. براساس همین رویکرد نادرستِ دولتمران و مجلس نشینان در دوره های مختلف، بودجه ای که برای آموزش و پرورش تدوین و تصویب می کردند، بودجه ای حداقلی و نشأت گرفته از افکاری جهان سومی بود که آموزش و پرورش را یک نهاد مصرفی و هزینه ­ای می­دانست. همین نگاه نازل به امر تعلیم و تربیت کشور، موجب گردیده است که فرهنگیان کشور اعم از شاغل و بازنشسته، عموماً در زیر خط فقر به سر برند و شرایط زندگی برای آنان غیر قابل تحمل گردد. مشکل معیشتی فرهنگیان صرفاً یک مشکل صنفیِ مربوط به یک گروه خاص نیست، این مشکل یک « مسأله ی ملّی » است . بر عقلای قوم پوشیده نیست که چنین چشم اندازی از آموزش و پرورش، نشانه های خوبی برای آینده ی کشور نیست، زیرا خروجی های یک نظام آموزشی ناکارامد به همه ی حوزه های مملکتی آسیب خواهد زد.

همین بیانیه گویای همه چیز هست. ضمن اینکه سردمداران تشکلهای مختلف هرگز در برابر این حرکت ظاهرا خودجوش معلمها نا یستادند و اگر به خاطر رخی ماحظات آشکارا حاضر به همراهی نبودند، به طور خفی و غیر مستقیم از این حرکت حمایت کردند.

دیگر سرتان را درد نمی آورم . اما نکته ی جالب دیگر حمایت هم جانبه ی معلمها از همدیگر و سردمداران این اعتراضات خاموش است که هم به صورت عملی و هم به صورت غیر عملی (به قول خودشان کتبی و شفاهی) حمایت کردند و حتی ضررهای مالی افرادی را که مشکلاتی برایشان از بابت این اعتراضات رخ داده بود را جبران کردند.

مشارکت عملی معلمها هم بسیار گسترده تر از پرستاران بود و فقط در مقابل مجلس یک طومار سیزده متری را امضا و تحویل مجلس دادند.

البته امیدوارم کشور ما هم به زودی به بلوغی برسد کهع برای اجرای قوانین دنبال راهکارهای سخت قانونی و غیر قانونی نرویم و هر کس در حیطه ی وظایف خحودش کار بکند و مثلا وزیر یا معاونش نیایند و بگویند فلان قانون مصوب محلس قابلیت اجرا ندارد....

به امید حق

موضوعی که بسیار توسط همکاران مختلف شاغل در مراکز خصوصی پرسیده می شود این است که چرا قانون بهره وری در این مراکز اجرا نمی شود و چرا مبلغ پرداختی به این پرستاران بسیار کم است؟

این مراکز تحت قانون کار جمهوری اسلامی قرار دارند و با قانون کارگر- کارفرما و با حداقل دریافتی با قراردادی که دوطرف امضا می کنند با هم ارتباط دارند.

این مراکز سال به سال سنوات کلیه ی کارکنانشان را پرداخت می کنند و برای همین است که سابقه برایشان صفر حساب می شود و همیشه همان حداقلپرداختی کار می کنند که دریافتی این عزیزان از 900 هزرا تومان تا نهایت یک میلیون تومان است که با اضافه کاری و کارانه ی پرداختی که مبلغ ناچیزی حدود صد هزار تومان است دریافتیشان متفاوت بوده و افزایش می یابد.

نکته ی قابل توجه این است که اضافه کاری در اصل در سیستمهای دولتی و خصوصی بیگاری است و برای یک پرستار مبلغ 4تا 5 هزار تومان عملا از هر کارگر و ... کمتر محاسبه می شود.

اما بحث اصلی این است که وقتی پرستاری جزو مشاغل سخت و زیان آور اعلام شده است هیچ کس پیگیر اجرایی کردن مزایای مشاغل سخت در این شغل نشده و با وجودیکه بر اساس بند 4 اصل 43 و بند 6 اصل دوم و اصل 19و 20و 28 قانون اساسی بهره کشی از افراد ممنوع اعلام شده است، عدم پرداخت حداقل حقوق قانونی افراد نوعی بهره کشی به حساب می آید.

از مزایای مشاغل سخت و زیان آور طبق ماده ی 52 قانون کار روزی 6 ساعت کار موظفی و فهته ای حداکثر 36 ساعت  می بایست باشد،

طبق ماده ی 65 قانون کار مرخصی این افراد 5 هفته در سال محاسبه می شود. طبق مادی 61 ارجاع کار اضافه به شاغلین مشاغل سخت و زیان آور ممنوع است(و کارگزانی که به کار شبانه اشتغال دارند)

طبق ماده ی 56 قانون کار اگر کسی در نوبتهای کاری صبح و عصر کار می کند 10% و اگر در نوبت کاری صبح وشب یا عصرو شب قرار گیرد 22/5% به عنوان نوبت کاری دریافت میکند

طبق ماده ی 58 همین قانون برای کار در شیفت شب باید 35% بیشتراز مزد ساعت کاری پرداخت شود.

طبق ماده ی 59 انججام اضافه کاری با دوشرط میسر است که اولا کارگر رضایت داشته باشد(اجباری نباشد) و دوما 40% مزد بیشتر نسبت به ساعت کار عادی پرداخت شود.

طبق ماده ی 78 قانون کار کارفرما باید به ماردان شیرده تا دو سالگی فرزندشان هر سه ساعت نیم ساعت فرصت شیر دادن بدهد.این فرصت جزو ساعت کار وی به حساب می آید . همینطور کارفرما مکلف است برای کودکان مادران کارگر متناسب با سن کودکان محل نگهداری مناسب (مهد کودک) ایجاد کند.

البته تمام این موارد به مشاغل سخت و زیان اور مربوط نیست و برخی فقط به مشاغل سخت مربوط است ولی چون تمام این قوانین در پرستاری لازم الاجراست اینجا ذکر کردم.

قوانین ساری دیگری نیز در پرستاری وجود دارد، که متاسفانه نه در مراکز دولتی و نه خصوصی اجرا نمی شود. در مراکز دولتی بهانه ای که برای عدم اجرای مزایای  مشاغل سخت می آورند  این است که پرستاران این ارگانها و ادارات و بیمارستانها مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری هستند. صد البته که این حرف درست است ولی قانون مشاغل سخت شامل تمام ادارات و ... می شود و یک شغل وقتی سخت اعلام می شود در همه جا سخت است و قاونین آن قابل اجرا! ضمن اینکه قانون غالبا حداقل مزد و مزایا و حداکثر مسئولیتها را تعیین می کند، تا از بهره کشی افراد جلوگیری به عمل بیاید.

همکاران محترم شاغل در مراکز خصوصی خودشان ببینند که چقدر از این قوانین برایشان اجرا می شود و چقدر نمی شود؟

در صورت عدم اجرای قانون می توانند به ادارات کار شکایت کرده و از بدو اولین قراردادشان نشبت به اخذ مبلغ مانده ی حقوق اجرا نشده و لحاظ آن برای بعد از این اقدام نمایند.

امیدوارم همکاران محترم پرستاری به راحتی زیر بار هر قراردادی نروند و با آگاهی کامل اقدام به اشتغال در مراکز خصوصی کنند. ضمنا قراردادهایی که قوانین را نقض می کند حتی اگر به امضای کارفرما و کارگر رسیده بشاد نیز قابل پیگیری و شکایت و احقاق حقوق می باشد.

البته سازمان نظام پرستاری راسا می تواند وارد این قضایا شده و مراکز خصوصی و دولتی و ... را از راهکارهای قانونی به رعایت حقوق اعضای نظام پرستاری وادار کند که متاسفانه تاکنون حتی درباره ی قوانین مورد افتخار خودشان مثل بهره وری هم اقدامی نشده است.

به امید آگاهی تمام پرستاران از حقوق و مزایا و توانمندیهای خود

به امید پیروزی

بر خلاف آنچه که وزیر و معاونانش می فرمایند، اجرای تعرفه های پرستاری یک ریال هم بودجه نمی خواهد، در این طرح درست است که دریافتی پرستاران به احتمال زیادی بیشتر خواهد شدف اما این به معنی پرداخت پول بیشتر از طرف دولت یا مردم نیست.
در حال حاضر مردم بابت چند نوع خدمت پول پرداخت می کنند :
1-خدمات پزشکی
2- خدمات پرستاری
3-خدمات پاراکلینیکی مانند آزمایشات و رادیولوژی و....
در حال حاضر هزینه ی تمام این خدمات از مردم یا بیمه ها دریافت می شود که البته در طرح تحول سلامت یک پرداختی دیگر هم افزوده شده است که همان مابه التفاوت پرداخت بیمه ها و مردم است. یعنی قبلا ان در صد را بیمه ها وبقیه را مردم میدادند ولی با کاهش سعم درصدی مردم(نه سهم ریالی)مثلا از سی درصد به شش درصد 24 درصد را از جیب سوم یعنی غیر مستقیم از مردم پرداخت می کنند.
بگذریم که بحث ما اینها نیست و فقط خواستم بگویم که پول کلیه ی خدمات از مردم دریافت می شود و خدمت رایگتان نداریم.ضمنا تمام خدمات تعرفه دارند و خدمت بی تعرفه در بیمارستانها نداریم.این تعرفه ها ممکن است گاها در هتلینگ بیمارستانها محاسبه شده باشند ولی اغعلب مستقیما تعرفه دارند.
در بحث پرستاری، پرستاران از چند جهت برای مراکز درآمد زایی می کنند.:یا خدمات مشترک با پزشکان و یا خدمات مستقل .
در خدمات مشترک مثلا در عمل جراحی، احیا، ویزیت بیماران بستری و... پزشک و پرستار یک کار را بهام انجام می دهند که در کتاب کالیفرنیا  که اساس محاسبات تعرفه هایرد ایران است برای این نوع فعالیتها هر کا سه بخش دارد حق فنی که متعلق به مسیول فنی تیم (یعنی پزشک) نیروی انسانی(کسی که کار را انجام می دهد) و تجهیزات است.
 بنابر این طبق همان کتاب که البته قدرالسهمها کاملا در هر کا (تعرفه)مشخص شده است مبالغ دریافت می شود .
در خدمات مستقیم، خدماتی است که پزشک دستور داده و پرستار بدون دخالت پزشک انجامشان می دهد که این خدمات طبق محاسبات سال 89 نظام پرستاری حدود 550 خدمت است مانند گرفتن نوار قلب و پذیرش بیمار و ....
عملا در سیستم درمان پول این خدمات هم بی کم و کسری از بیماران طبق روالهای طراحی شده دریافت می شود.
با این حساب باید گفت که مشکل اصلی در بازپخش این درآمدهاست.
در هر بیمارستان تعداد پزشکان الز تعداد پرستاران خیلی کمتر است، با این وجود قدرالسهم کادر غیر پزشک(اداری و پزشک عمومی و درمانی غعیر پزشک متخصصص)یک سوم پزشکان متخصص است.یعنی 22 در صد در مقابل 65 درصد.
ضمن اینکه نحوه ی پرداخت در غیر پزشکان کاملا سلیقه ای و به صلاحدید افراد مختلف از جمله سرپرستار، مترون و رئیس بیمارستان است.
با این مختصر توضیح، واضح می توان فهمید که علت مخالفت تصمیم گیران در حوزه ی سلامت که از یک قشر خاص هستند چیست.
بنابر این حساب دو دوتا چهار تاست یعنی بیایند و در آمد پرستاری را در بیمارستان مجزا حساب کنند و (کل درآمدهای خدمات مستقل و غیر مستقل )ودرصدی از ان را بین پرستاران تقسیم کنند. منظور از درصد حداقل 65%است که بین پزشکان تقسیم می شود ، البته برای پرستاران بیشتر از این باید باشد چرا که نعداد پرستاران بسیار بیشتر از پزشکان است.
پس از محاسبه ی این در آمد و تعیین مبلغ ریالی درآمد پرستاری در هر ماه، باید این مبالغ طبق بند 4 قانون بهرهوری کارکنان بالینی، به صورت عملکردی و بدون اعمل سلیقه محاسبه شود.
برای بررسی و تعیین  عملکرد پرستاران هم راهکارهای بسیار مناسب وجود دارد که در این مقال نمی گنجد و باید در بحثی دیگر به آنها پرداخت.
این کار قطعا به عادلانه تر شدن پرداختها و خروج پرداختها از اعمال سلیقه ها و حب و بغضها کمک شایاین می کند.
وگرنه طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد همان سیستم پرداخت قبلی با رنگ و لعاب جدید است .
اگر وزیر محترم گمان می کنند که تعرفه های پرستاری بودجه ی زیادی می خواهد ما حاضریم بدون هیچ بودجه ای آن را در هر بیمارستانی که گفتند به طور آزمایشی اجرایی کنیم.
این گوی و این میدان..
خوش بود گر محک تجربه آید به میان...

محمود عمیدی- 27 فروردین 94