یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ کس نبود. چوپانی مهربان بود که در نزدیکی دهی، گوسفندان را به چرا می برد. مردم ده که از مهربانی و خوش اخلاقی او خرسند بودند، تصمیم گرفتند که گوسفندانشان را به او بسپارند تا هر روز آنها را به چرا ببرد. او هر روز مشغول مراقبت از گوسفندان بود و مردم نیز از این کار راضی بودند. برای مدتها این وضعیت ادامه داشت و کسی شکوه ای نداشت تا اینکه ...

یک روز چوپان شروع کرد به فریاد: آی گرگ آی گرگ. وقتی مردم خود را به چوپان رساندند دریافتند که گرگی آمده است و یک گوسفند را خورده است.

آنان چوپان را دلداری دادند و گفتند نگران نباشد و خدا را شکر که بقیه گله سالم است. اما از آن پس، هر چند روز یک بار چوپان فریاد میزد: "گرگ. گرگ. آی مردم، گرگ". وقتی مردم ده، سرآسیمه خود را به چوپان می رساندند می دیدند کمی دیر شده و دوباره گرگ، گوسفندی را خورده است. این وضعیت مدتها ادامه داشت و همیشه مردم دیر می رسیدند و گرگ، گوسفندی را خورده بود!

پس مردم ده تصمیم گرفتند پولهای خود را روی هم بگذارند و چند سگ گله بخرند. از وحشی ترین ها و قوی ترین سگ ها را ...

چوپان نیز به آنها اطمینان داد که با خرید این سگها، دیگر هیچگاه، گوسفندی خورده نخواهد شد. اما پس از خرید سگ ها، هنوز مدت زیادی نگذشته بود که دوباره، صدای فریاد "آی گرگ، آی گرگ" چوپان به گوش رسید. مردم دویدند و خود را به گله رساندند و دیدند دوباره گوسفندی خورده شده است. ناگهان یکی از مردم، که از دیگران باهوش تر بود، به بقیه گفت: ببینید، ببینید. هنوز اجاق چوپان داغ است و استخوانهای گوشت سرخ شده و خورده شده گوسفندانمان در اطراف پراکنده است !!!

مردم که تازه متوجه شده بودند که در تمام این مدت، چوپان، دروغ می گفته است، فریاد برآوردند: آی دزد. آی دزد. چوپان دروغگو را بگیرید تا ادبش کنیم. اما ناگهان چهره مهربان و مظلوم چوپان تغییر کرد. چهره ای خشن به خود گرفت. چماق چوپانی را برداشت و به سمت مردم حمله ور شد. سگها هم که فقط از دست چوپان غذا خورده بودند و کسی را جز او صاحب خود نمی دانستند او را همراهی کردند.

بسیاری از مردم از چماق چوپان و بسیاری از آنها از "گاز" سگ ها زخمی شدند. دیگران نیز وقتی این وضعیت را دیدند، گریختند. در روزهای بعد که مردم برای عیادت از زخمی شدگان می رفتند به یکدیگر می گفتند: "خود کرده را تدبیر نیست". یکی از آنها پیشنهاد داد که از این پس وقتی داستان "چوپان دروغگو" را برای کودکانمان نقل می کنیم باید برای آنها توضیح دهیم که هر گاه خواستید گوسفندان، چماق، و سگ های خود را به کسی بسپارید، پیش از هر کاری در مورد درستکاری او بررسی کنید و مطمئن شوید که او دروغگو نیست.

اما معلم مدرسه که آنجا بود و حرفهای مردم را می شنید گفت: دوستان توجه کنید که ممکن است کسی نخست ""راستگو"" باشد ولی وقتی گوسفندان، چماق و سگ های ما را گرفت وسوسه شود و دروغگو شود. بنابراین بهتر است هیچگاه ""گوسفندان""، ""چماق"" و ""سگ های نگهبان"" خود را به یک نفر نسپاریم**.

کمی دقت کنیم می بینیم که این داستان خود ما پرستاران است ، پس بکوشیم و به هوش باشیم که دیگر اشتباهمان را تکرار نکنیم این داستان یک داستان مدیریتی است و هرگز نباید گوسفندها و چماق و سگهای نگهبان را به یک نفر بسپاریم...

کاری که در نظام سلامت جریان دارد و آن را به تجارتخانه تبدیل کرده است، داستان نظام پرستاری هم کم از آن نیست، تا مدتها قبل حرفهای معاون رئیس نظام پرستاری را چون متفاوت و به نفع جامعه ی پرستاری بود در سایت نظام نمی گذاشتند حالا دیگر حرفهای رئیس شورای عالی نظام پرستاری را که بالاترین مقام در این تشکل است را نیز منتشر نمی کنند...............

این ملک شخصی جناب میرزابیگی و ....است.

گویا هنوز برخی خواب زده متوجه بیداری پرستاران نشده اند و اینکه اطلاع رسانی در پرستاری بر خلاف خواست سالیان متمادی ایشان که تلاش در بی اطلاعی و ناآگاهی پرستاران داشتند امروزه اطلاعرسانی به روز انجام می شود و همه در یک روز و یک ساعت از مقاصد افراد مطلع می شوند. اینکه در سالهای گذشته اغلب مدارس بهیاری تعطیل شد در روند پیرفت علم و بالا رفتن سطح نیازهای مراجعان به مراکز در مانی و ..... بود و اتفاقا اقدامی درست بود.

تصمیمات شتابزده و بدون تفکر به بدنه ی اجتماعی، سیاسی و مهمتر از همه به سلامت جامعه در حوزه ی نظام سلامت آسیب می زند. در ماههای اخیر شاهد موارد بسیاری از این نوع تصمیمات بودیم و متاسفانه هنوز هم هستیم.

اعلام افزایش حقوق پرستاران خلاف واقع از رسانه ی اسما ملی، که بارها و بارها تکرار شد و کلیدش یک سال پیش خورد،وعده های دروغین توسط معاونین و شخص وزیر به پرستاران ، افزایش یک باره ی درآمد کسانی که چند ده میلیون دریافتی داشتند، نخبه انگاری و تافته ی جدا بافته اعلام کردن خود که البته غرور و کبر در آن نمایان است، مقایسه ی مشاغل مختلف با پرستاری مانند مهمانداری و آتش نشانی و ... که همه از نظر ما مشاغل بسیار مهمی هستند، اقدامات عجولانه و برنامه ریزی یک طرح بسیار پیچیده به جای اجرای قانون تعرفه گذاری به نام مبتنی بر عملکرد، عدم پیگیری اجرای قوانین حوزه ی سلامت بویژه قوانین حوزه ی پرستاری مانند بهره وری و تعرفه گذاری که اولی سال هشتاد و هشت و دومی سال هشتادو شش توسط نمایندگان محترم مجلس تصویب شده اند، و این اواخر تلاش در احیای طرحی که حدود بیست و پنج سال پیش توسط وزارت دکتر فاضل مبنی بر هیات امنایی کردن بیمارستانهای دولتی (یعنی سپردن مراکز دولتی به پزشکان ) وتربیت پرستاران 6 ماه دوره دیده توسط خود مراکز که انحصارطلبی بزرگ ایشان را نشان میداد...... همه و همه دست به دست هم داده است تا بزرگترین صنف نظام سلامت که نقش عمده ای در ارائه ی خدمات پیشگیری ، درمان و بازتوانی مردم نجیب ایران دارند به سمت نارضایتی هدایت شوند و چون گوش شنوایی علیرغم تمام نامه نگاریها و ....نیافتند مجبور به گذر مرحله به مرحله از اعتراضی قانونی  به اعتراضی دیگر ...شدند.

اما اینجا بحث ما بحث انحصار طلبی برخی از افراد جامعه ی نظام سلامت است، اینکه این افراد از رانتهای مختلف و از جمله رانت اطلاعاتی استفاده می برند واضح است . اینکه این دوستان از طریق ارتباطات ویژه شرکتی را که در بین پرستاران بد نام بوده با تغییر نام و با شاخص کردن توسط نفوذ و اعتبار نظام پرستاری بین  افراد مامور ثبت نام و آموزش بهیاران می کنند آخرین مورد آن است.

طرح تربیت پرستاران شش ماهه حدود 25 سال پیش مطرح شد و در آن زمان بنده دانشجو بودم و چقدر جنگیدیم تا وزارت بهداشت از این خیانت تاریخی به نظام سلامت مردم که به اشتباه تجارت خانه ی بیماری محور انگاشته شده است چشم بپوشد. اما جناب دکتر هاشمی نبوغش را در مسایل مختلف نشان داده و اولین بردن رئیس سازمان نظام پرستاری به وزارت بهداشت بود که هر چه جلوتر می رویم دلایل این اقدام  روشنتر می شود:

1- ترس تمام عوامل پرستاری که مناصبی در دانشگاهها دارند از معاون محترم وزیر که یک جایگاه حکومتی و اجراییی با قدرت مناسب است.

2-حذف سازمان نظام پرستاری و شورای عالی و ... از صف مخالفان.

3- پیشبرد اهداف با استفاده از فشار پرستاران بر پرستاران

4- ایجاددرگیری بین پرستاران تا با این خود-درگیری نتوانند به اهداف وزارت بهداشت ورود کنند .

5-.............................. و مواردی که شاید ذکرش نیاز نباشد و همه ی دوستان می دانند.

البته هیچ کس انتظار چنین تحرکی و آگاهی را از پرستاران نداشت. چرا که پرستاران در سالهای متمادی در دانشکده ها و محل کار طوری بار آمده اند که گمان کنند فقط باید سرشان پایین باشد و هر کاری گفته شد انجام دهند.

وقتی به وضعیت آموزش دانشجویان پرستاری در مراکز درمانی  می پردازیم و با دانشجویان پزشکی و یا حتی سایر رشته ها مانند بینایی سنجی و ... مقایس ه می کنی میبینی که دانشجویان پرستاری برای برگزاری کنفرانسهایشان هم مشکل دارند چه برسد به محل استراحت و پاویون و ....

از همین سالها پایه های استثمار پیریزی می شود و  در سالهای طرح و سربازی و ...بعد در حین کار ساختمان چنین استثماری بنب نهاده می شود و سیستم پزشک سالار در طول سالیان متمادی هر طور خواست با پرستاران رفتار می کند.

مثلا هر گاه خواست قانونی مصوب هر کجا را اجرا کند وتازه هر طور که خواست اجرا کند. ما که کلا با طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد به دلیل اینکه اختلاف پرداختها را افزایش م یدهد و ضمنا جایگزین قانون مصوب مجلس می شود مخالفیم ولی همین طرح بی اساس باعث اعمال سلیقه های مختلف بر ساعت کار پرستاران شده و مدیران پرستاری تحت نفوذ بالادستیها ساعت کار را تا 192 ساعت اعلام کرده اند که با قانون بهره وری و قانون کار مغایرت دارد. اما چه کسی به این مغایرتها رسیدگی می کند؟ شکایت را باید پیش متشاکی ببریم.

گذشته از این حرفهاو اقدامات ناصواب که قطعا سلمت و جان مردم را هدف قرار داه ، احیای بهیاری خود درد بزرگی است که بحثش بماند جایی دیگر ولی از همین امروز ثبت نام آموزش دوره ی بهیاری را به شرکتی سپرده اند که مدیر عامل امروزش شخصی است که قایم مقام رئیس سازمان نظام پرستاری است و البته این روابط سالها بر این گستره  سیطره داشته است.

کشف روابط بین این مسایل و حل نحوه ی استفاده و برخورداری از رانتها نبوغ نمی خواهد و با اندکی دو دوتا کردن همه چیز آشکار است و شاید بتواند موضوع مورد رسیدگی سازمان بزارسی کل کشور باشد اما موضوع مهم و اهم این است که از کجا به کجا رسیده ایم یا رسیده اند!!!!!!

تصمیم بسیار غلط دیگر افزایش چند برابری ظرفیت دانشکده های پرستاری است ، چرا که بر اساس اعلام خود نظام پرستاری از زبان استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان در حال حاضر به ازای هر25 دانشجو یک عضو عیات علمی داریم و با افزایش ظرفیت به دوبرابر این رقم به 50دانشجو به یک استاد می رسد ، از امکانات حرفی نمی زنم چون کسی اعتقاد ندارد که دانشجویان پرستاری هم به امکانات نیاز دارند و امکانات فعلی در حد صفر است و صفر را هر چند برابر  کنی باز جواب صفر است و این را دانشجویان پرستاری به خوبی درک می کنند.........

حرف آخر اینکه با این اوصاف این آقایان وقت نمی کنند که دنبال مطالبات و حقوق و قوانین پرستاری باشند و صد البته منافع خودشان مهمتر است اما چیزی که ذهنم را بد مشغول می کند این است که جایگاه کسانی که خود را نخبگان و دانشمندان پرستاری می دانند در این حرکتها کجاست؟

افرادی که این اواخر تبدیل به سربازان وزالرت بهداشت شده اند و از بزرگان پرستاری از نظر مدرک و جایگاه منصبی به حساب می آیند چه برداشتی از این انحصار طلبی ها دارند؟

آیا به ایشان هم سهمی می رسد؟ یا قرار است چه اتفاقی برایشان بیافتد؟آیا این افراد ارعاب شده اند؟ نقش بورد پرستاری چیست؟ واقعا توجیه این کارها را چگونه مقابل آینه برای خودشان بیان می کنند؟ شاید پول و منافع شخصی پاسخ همه چیز باشد....فقط گفتم شاید....

جناب جعفری بزرگوار! جناب شمس عزیز! جناب دکترهای پرستاری (همه را نام نمی برم که دلخوری نشود)! جنابان سهامداران نظام پرستاری ! بزرگواران بزرگ! جایگاه شما کجای این معادله قرار دارد؟ راستی نظر شما در این باره چیست؟

نکند باز هم به تبعیت از وزیر تعدادی مرا که فقط می نویسم و فقط حرف می زنم و فقط نامرد حرف زدنم داعشی و و صهیونیست و زورگو و قلدر و ... بدانند، اما مهم نیست دوست دارم افکار خلوتی شما هارا بدانم!!!!

واعظان کاین جلوه در محرابو منبر می کنند       چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

پرسشی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس           توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟

محمود عمیدی- 27 اردیبهشت (نه ببخشید اردی جهنم) 94

:: برچسب‌ها: تربیت بهیار"احیای بهیاری",

از سالهای سال پیش گفته اند که آتش افروخته را با بنزین خاموش نمی کنند ولی گویا این حرف در گوش حضرات مثلا نخبگان پرستاری و وزارت بهداشت نمی رود، متاسفانه پرستارانی که سالها از رای ما برای خودشان بهره برده اند یک ذره به فکر ما پرستاران نبوده و نیستند و حتی مصوبات شورای عالی پرستاری را هیچ می انگارند و البته حق هم دارند چرا که اعضای این شورا یا چشم و گوشهای خودرا به دلایلی بسته اند یا منافع خودشان را مقدم میدانند.

امروز با تاسف تمام دبیر هیات بورد پرستاری اعلام می کند که علیرغم مصوبه ی شورای عالی نظام پرستاری ده هزار بهیار تربیت می شوند و ساماندهی این آموزش ببینید چقدر با پیش گویی ما مطابقت دارد و البته هدف از این کار فقط بهه ی مالی هنگفت افراد نیست بلکه هدف تامین و تهیه ی وسیله ای برای به سکوت کشیدن پرستاران در احقاق حقوقشان است.

در این راستا باز متاسفانه با آلت دست قرار گرفتن عده ای که خود را مدافعین پرستاران می دانند البته رهبران چندین ساله ی پرستاری، باز سیاست پرستار علیه پرستار در دستور کار قرار دارد.

یک طرف معاونت پرستاری، از طرفی هیات بورد پرستاری و نیز با ورود اعضای شورای عالی  نظام پرستاری قبلی مقابل منافع پرستاران ایستاده اند.

متاسفانه در این راستا اقدام به تبلیغ شرکت کارکنان نظام سلامت که نسخه ی تغییر نام یافته ی شرکت تعاونی فراگیر پرستاران است شده است، لذا توضیحاتی درباره ی این شرکت را لازم می داند که قطعا توضیحات تکمیلی در صورت نیازبا شاهد و ... متعاقبا ارائه می گردد:

شرکت تعاونی فراگیر پرستاران که سالهای سال قبل با مدیر عاملی جناب اقای دکتر ایرانی شاد (پزشک مشهد درس خوانده) و ریاست هیات مدیره ی جناب میرزابیگی و به بازرسی آقای نجاتیان شروع به کار و سوئ استفاده از اعتماد پرستاران به نظام پرستاری کرد اگر به آدرس سایتش مراجعه کنید که اتفاقا لینک سایت با عنوان شرکت تعاونی پرستاران کشور در سایت نظام پرستاری موجود است به آدرس :       www.nrco.ir

تمام فعالیتهای نیمه تمام و ناتمام آن در سایت موجود است و حتی پروژه ی یافت آباد که پیش از خرید زمین اقدام به دریافت پول از همکاران پرستار به اعتبار سازمان نظام پرستاری در دو مرحله ی و هر مرحله سی میلیون نمود و هرگز اقدامی انجام نشده و در ارومیه شاهکارش موجود است

و در سایر مناطق نیز، اینک با تغییر نام به شرکت تعاونی کارکنان نظام سلامت اقدام به مکیدن آخرین شیره ها (شیره ای که نمانده بلکه تفاله های) نعش پرستاری هستند و در اقدامی شرم آور آگهی ثبت نام از دیپلمه ها برای آموزش و اخذ مدرک بهیاری جهت سرکوب پرستاران نموده است.

این شرکت که اهلیتش به شدت زیر سوال است اینک با مدیر عاملی جناب نجاتیان کار می کند و آقایان که مدعیان دفاع از حقوق پرستاریند واضح است که با این همه پروژه های پولساز ، وقتی برای پیگیری اجرای قوانین پرستاری ندارند و شرم هم نمی کنند و رودر روی ما نشسته و ادعای خدایی پرستاران را می کنند....

این طرح که همان طرح پرستار 6 ماهه ی بیست و پنج سال پیش است و با فداکاریهای پرستاران، سیستم پزشک سالار موفق به اجرای آن نشد، اینک با دست دشمنان قسم خورده ی پرستاری که در جامه ی پرستاری هستند دارد اجرا می شود.

این شرکتها که نام برده شده شرکتهایی هستند که هرگز انتخاباتی برگزار نکرده اند و انتخابات همیشه صوری وغیر واقعی بوده تا دستشان برای اعملا هر گونه رفتاری باز باشد.

پرستاران به اعتماد  نظام پرستاری پول های شبکاریهایشان را در حلقوم پروژه های اسمی  این افراد ریخته اند و از شهرهای مختلف به امید خانه دار شدن و .... هنوز چشم به راه ایشانند...

تربیت بهیار اسما یک ساله که عملا بیش از شش ماه نخواهد بود قطعا تبر برا ریشه ی پرستاری علمی ایران نهاده است و در حالی که تمام کشورها پرستاری را تخصصی کرده اند این افراد برای منافع شخصیشان دارند ریشه ی پرستاریرا می کنند.

قطعا این بار نمی توانند تهمت دنبال منافع شخصی بودن را به ما بزنند چرا که ما پرستارانی هستیم که در استخدام رسمی دانشگاهها و سازمانهای مختلف بوده و در شرف باز نشستگی هستیم، لذا آسیبی از بهیار یک ماهه هم نمی بینیم ولی درد ما در مردم نجیب و صبورمان در همه جا و بی صبر در مقابل پرستاران است. درد ما در سلامت مردمی است که مارار به دلیل کوتاهی های دیگران کتک می زنند و ما باز با مهربانیکار بیمارشان را انجام می دهیم.

درد ما درد پدران و مادران و فرزندان و .... است که به اعتماد بیدار بودن کریم خان، سلامتشان را به ما می سپرند.

درد ما درد بی دردی نیست، درد ما درد پرستاری است درد چند جا کاری و در جازدن، درد پاسخ کوتاهی دیگران را دادن است.

قطعا این بار این حضرات سیلی محکمی از پرستاری خواهند خورد! اشتباه یک دزد تکرار دزدی است و گرنه دزدی در همان شب اولش به دام نمی افتد!

کسانی که درد کشیدن پرستاران را وسیله ی امرار معاش که نه! وسیله ی مال اندوزیشان کرده اند و به ما جهان ۀخرت را حواله می کنند بدانند که این بار سیلی سختی در راه است!

بدانند که این سیلس چنان سیلی همه را با خود خواهد برد و مقصر این داستان کسانی هستند که خرمن افروخته را به بنزین می آلایند....

کاش رئیس جمهور بداند که ایشان چه قدم خطرناکی برداشته اند!  کاش این آتش افروخته را به آب دریای تدبیر خاموش کنند و با کلید امید قفل زندگی پرستاران و سلامت مردم را باز کنند..

کاااشش

کاش یک شب ستاره ای بدمد               مهر اگرنه ، شراره ای بدمد

کاش در باغ گل به گل شکفد              گل نشد، سنگ خاره ای بدمد

کاش ماهی برآید از مشرق                در شب پاره پاره ای بدمد

کاش خورشید اگر نمی تابد                گه شهابی ، ستاره ای بدمد..........

:: برچسب‌ها: آموزش یهیارا,

متاسفانه بارها و بارها گفته شده است که ما هر چه می کشیم از خودمان است. یعنی پرستاران علیه خودشان چه کارها که نمی کنند. روزی که بحث تمدید طرح نیروی انسانی بود، یا بحث جذب شرکتی پرستارو....... چقدر داد زدیم که این کارها به ضرر پرستاران جوانتر است و حتی دانشجویان پرستاری، این روزها میبینیم که وزارت بهداشت در آرامش کامل برنامه هایش را پیش میبرد و هر روز دارد شرایط را برای پرستاران جوانتری که هنوز شرکتی کار میکنند و قراردادی و ... دانشجویان و .. سختتر می کند.

از برنامه های وزارت بهداشت شامل افزایش ظرفیت دانشکده های پرستاری به چند برابر گرفته تا احیای بهیاری که همه در راستای اهداف پرستار کشی طراحی شده است که بگذریم دردآورتر خودزنی پرستاران است.

گرچه مشارکت در قراردادهای شرکتی زیاد نبود ولی همین اندازه هم زیاد بود اما این روزها در برخی مراکز دانشگاههای علوم پزشکی شروع به رضایت سنجی درباره ی طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد کرده اند، این کار که بیشتر شبیه یک جوک است (شاید هم طنز) متاسفانه شنیده می شود که با مشارکت برخی از همکاران همراه بوده است.

البته بارها گفتیم که وزارت از تجربیات موفق نمی گذرد و همانطور که رضایت سنجی درباره ی  طرح تحول نظام سلامت از مردم در سیاهی بی اطلاعی انجام شد ، اینک هک نظرسنجی برای چیزی که هنوز اجرایی نشده چه معنایی دارد؟ 

داستان دیدن فیل توسط افرادی در تاریکی که در مثنوی مولانا ذکر شده معروف است و دو.ای درد همه یک شمع کوچک بود تا فیل را ناودان و ستون و تخت و... نبینند.

اما همکاران محترم به هوش باشند که این خودزنی در نهایت به ضرر خودشان تمام می شود. طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد نیست که باعث افزایش اندک کارانه های شما شده است، بلکه صدقه سری افزایش سیصد درصدی تعرفه های پزشکی است که موجب بالا رفتن اندک دریافتیها گردیده است، چرا که هنوز این طرح به مرحله ی اجرا نرسیده است.

به هر حال وظیفه ی ما روشنگری است و تصمیم را خود شما میگیرید. ولی همیشه باور داشته ام که تصمیمات باید بر اساس آگاهی و با یک شمع روشن انجام شود.

این رضایت سنجی برای حذف اجرای تعرفه گذاری انجام می شود و متاسفانه برخی از همکاران ندانسته مشارکت می کنند، گرچه برای اجرای قانون مجصوب مجلس نیازی به رضایت افراد ذی -نفع نیست ولی خوب دستاویزی برای عدم اجرا خواهد بود.

مورد بعدی که از این حرکت برداشت خواهند کرد این است که خواهند گفت دیدید پرستاری گل و بلبل است وتعدادی زیاده خواهند......

به هر حال امیدوارم وارد این بازیها نشویم و با آگاهی تصمیم بگیریم که آگاهی پشیمانی را کم می کند......

از سالها پیش و از اوائل انقلاب قوانین متعددی در مجلس و بدنبال آن آئین نامه های اجرایی توسط دولت درباره ی آن قوانین مربوط به مشاغل سخت و زیان آور نوشته شده است.

موضوع قابل ذکر درباره ی پرستاری این است که پرستاران را به چند دسته تقسیم می کنند: پرستاران مراکز دولتی، مراکز خصوصی و مراکز مختلفوابسته به نهادهای مختلف مانند سازمان تامین اججتماعی و نیروهای مسلح و .......

اما بحثی که وجود دارد این است که وقتی شغلی سخت اعلام می شود ، قوانین مربوط به مشاغل سخت را مشمول می شود وباید تمام ادارات و کارگاه ها و مراکز خصوصی و دولتی و نیمه دولتی و.... مزایای آن را به اجرا بگذارند.

طبق مصوبه ی هیات دولت در جلسه ی 17 دی ماه 68 پرستاری و بهیاری جزو مشاغل سخت محسوب می شود که البته در سال 88 و با قانون ارتقای بهره وری مشخصا بند 2 از طرف مجلس نیز تمام مشاغل پرستاری به عنوان شغل سخت اعلام گردید.

اینها را از آن جهت یادآوری میکنم که عده ای می فرمایند مثلا پرستاران دانشگاههای علوم پزشکی کشور تابع قانون مدیریت خدمات کشوری هستند و....هر پرستاری بسته به محل کارش از قوانین تبعیت می کند.

این حرف درست است ولی علاوه بر قوانین مربوطه، پرستار هر جا که کار کند طبق مصوبات هیات دولت و مجلس جزو مشاغل سخت است وباید مزایای مشاغل سخت را دریافت کند. اینکه می گویند مشاغل سخت در قانون مدیریت خدمات کشوری مزایایی جدا از قانون کار دارد قابل قبول نیشت ولی ما با پذیرش این نکته به بررسی برخی قوانین این حوزه وعدم انطباقها اشاره می کنیم:

طبق بند 2 قانون ارتقای بهره وری کارکنان بالینی نظام سلامت،  کلیه کارکنان بالین مشمول قوانین مشاغل سخت وزیان آور می شود و در این قانون ونیز مصوبات قبلی محدودیتی برای استفاده از مزایای مشاغل سخت و زیان آور ذکر نشده است.

در قانون بهره وری نیز اشاره ای به ساعت کار شاغلین بالین و تعیین ساعت کار ایشان نشده است، اما در قانون کار ماده ی 52 ذکر شده است که: در کارهای سخت و زیان آور و کارهای زیر زمینی ، ساعت کار نباید بیش از شش ساعت در روز و 36 ساعت در هفته باشد.

اما در ماده ی دوم آیین نامه ی اجرایی قانون ارتقای  بهره وری ف میزان ساعت کار کارکنان را 44 ساعت در هفته بیان می کند که مغایر بند  2 اصل قانون(که پرستاری را جزو مشاغل سخت و زیان آورمی داند) و ماده ی 52 قانون کار می باشد.

نکته ی قابل توجه در این مورد ساعت کار کارکنان غیر بالین است که از ساعت 8 صبح تا 2 بعد از ظهر بوده و عملا 6 ساعت است یعنی کسانی که شغلشان سخت نیست عملا 6 ساعت که البته باید از آن ساعت ناهارو نمازو  تعطیل کردن از ساعت یک ونهایتا یک و نیم را نیز افزود ولی کار بالین یک دقیقه هم تعطیلی ندارد.بماند که همین همکاران در سیستم های درمان تا 120 ساعت اضافه کاری غیر حضوری دریافت می کنند وتازه امتیاز آن اضافه کاری را هم در محاسبه ی کارانه یا پرکیس دریافت می کنند ولی ساعتهای حضور پرستاران با قطره چکان محاسبه می شود.

مغایرت ماده ی 2 آئین نامه ی اجرایی قانون ارتقای بهره وری با خود قانو و قانون کار محرز است، و دولت نمی تواند بر خلاف قوانین مجلس مزایایی کمتر از آن برای کارکنان در نظر بگیرد. در این ماده به تمام بخشهای دولتی و غیر دولتی اشاره شده است. ضمن اینکه مجددا تاکید می کنم در اصل قانون بهره وری اشاره ای به میزان ساعت کار نشده است و در قوانین مصوب قبلی ساعت کار مشخص شده است که اشاره شد.

ماده ی 3 این آیین نامه  که به مرخصی کارکنان بالین اشاره دارد و کارکنان بالین مراکز سوختگی و روانی را مشمول مرخصی اضافه تا یک ماه میداند نیز با ماده ی 65 قانون کار که مرخصی کلیه ی مشاغل سخت را حداقل 5 هفته در سال تعیین کرده مغایرت دارد.

واما نکته ی اساسی دیگر مغایرت طرح جدید وزارت بهداشت برای اجرای پرداخت کارانه یا پرکیس با عنوان و نام جذاب و فریبنده ی مبتنی بر عملکرد است که در ارسالی دیگر به نقد این طرح و تبعیضهای قائل شده بین پزشکان و سایر کارکنان مراکز درمانی می پدازیم، اما این طرح که برای کارکنان غیر پزشک بر اساس میزان اضافه کاری طراحی شده و فرمول اصلی آن شامل شاخص اضافه کاری است و سایر شاخصها ضریبی بین 9/تا1/1دارند که عملا نقشی در کارانه نخواهند داشت (طبق خاصیت خنثای عددیک درعمل ضرب)با روح قانون بهره وری و هدف آن منافات دارد.

تاکید اصلی در قانون بهره وری بر کاهش ساعت کاری پرستاران است(گو اینکه این کاهش را در آیین نامه بی اثر کرده باشند) ، هدف قانون گذار ارائه ی خدمات مناسب با انجام ساعت کار کمتر در بالین بوده است و محدود کردن اضافه کاری از 175 ساعت به 80 ساعت حداکثر مبین این نکته می باشد. لذا از طرفی قانون مصوب مجلس از پرستار می خواهد که در یک بیمارستان کار کند و اضافه کاری کمتر داشته باشد، از طرفی وزارت بهداشت بسته های تشویقی برای انجام اضافه کاری پرستاران تعریف می کند.

در این قانون حیفم می اید اشاره نکنم که به پرستاران از هر جهت که بنگری اجهاف شده است. برای پزشکان که سیستمی مجزا تعریف شده و ساعت موظفیشان شامل این پرداختها می شود. یعنی پزشک برای دریافت های چند ده میلیونی یک ساعت هم اضافه کاری نمی کند و تازه بر اساس شواهد عینی از ساعات موظفی هم بسیار  کمتر حضور دارد.

از طرف دیگر پرسنل اداری که ساعت 8 در مراکز حضور دارند و عملا از ساعت 13 تعطیل می کنند وناهارو نمازشان را هم در بیمارستان سپری می نمایند، تا 120 ساعت اضافه کاری تشویقی می گیرند و مدیران واحدهای اداری جز در موارد نادر که البته مشاهده نشده است، به تمام کارکنان اداری نمره ی کارانه ی کامل میدهند اما برای پرستاران چنین نیست وحتی از اضافه کاری فیزیکی و حضوریشان هم کمتر پرداخت می کنند و....بماند برای بعد...

لذا برای همکارانی که در مراکز خصوصی کار می کنند یا کار کرده اند و دیگر حضور ندارند چند پیشنهاد ویژه دارم:

1- برای مدت زمان قبل از اجرا تصویب و صدور آیین نامه ی اجرایی قانون بهره وری  طبق قانون کار ومواد 56 تا59 باید به افرادی که نوبت کاری دارند در شیفتهای مختلف از 10 تا 22/8-5 درصد مزد باید پرداخت شود. ضمنا ساعات اضافه کاری باید 40% بیشتر از کارکرد عادی محاسبه شود.

2-بابت کار در مشاغل سخت و زیان آور لااقل ماهیانه چهل ساعت از کارفرما طلب کارند و می توانند با شکایت به دیوان عدالت اداری پیگیر مطالبات و معوقات آنها باشند.

3- برای اجرای قانون بهره وری می توانند به ادارات کار شهرستانها یا به دیوان عدالت اداری بابت اجرای آن و نیز پرداخت معوقات از اسفند 88 باشند.

4-همکاران تامین اجتماعی نیز  همین شاریط را دارند.ضمن اینکه نوبت کاری و سختی کارشان از سال 86 تاکنون تغییری نداشته است در حالیکه حکمهای کارگزینی سالیانه افزایش داشته است.

5- بابت عدم هماهنگی بین افزایش حقوق سالیانه بر اساس نرخ تورم نیز می توانند به دیوان عدالت اداری بابت سالهای 86 تاکنون شکایت کنند و معوقات را نیز مطالبه نمایند. که البته توضیحات کامل و مدارک مورد نیاز و ... در وبلاگ پرستاران ایران توضیح داده شده است.

امیدوارم روزی در ایران اسلامی به جایی برسیم که نخواهیم از دست دولت و کارفرمایان دولتی و نیمه دولتی و خصوصی بابت تضییع واضح حقوق قانونی شکایت کنیم و خود این مسئولان محترم قوانین را اجرا کنند.

 

 

بیش از 14 سال از آشنائی و همراهی من با بهداشت و درمان می گذرد لذا آنچه را که می گویم بارها و بارها با پوست و گوشت خود حس کرده ام و شاید در برخی موارد خود در زیر چرخ VIP له شده باشم . همیشه در میان اعتراضات بیمار و همراهیان این حرف را زیاد شنیده اید که کسی نیست اینجا را درست کند یکی نیست به داد ما برسد این چه وضعیتی است چرا هیچ کس جوابگو نیست و........ و شما خوب می دانید چرا کسی پاسخگو نیست و چرا همیشه مشکلات یکسان و خواسته هایکی است اما با اینکه همه جواب آنرا می دانند هیچ وقت این مشکلات حل نمی شود شاید مردم عادی از خود پرسیده باشند سیستمهای نظارتی در کجای این سیستم قرار دارند نمایندو فرماندارو رئیس معاون کجا هستند چرا کاری نمی کنند آری سیستم بهداشت درمان ما بیش از آنکه مشکلات زیرساختی سخت افزاری داشته باشد مشکلات زیر ساخت نرم افزاری دارد سیستمی که در آن ناظر و سیاستگذارو مجری یکی باشند البته آنهم از قشری خاص بهتر از این نخواهد شد ما درسیستمی کار می کنیم و مردم مااز دستگاهی خدمت می گیرند که بیشترین مشکلات در آن مربوط به افرادی است که متاسفانه یا خوشبختانه کمترین درصد عضویت در سیستم را دارند و متاسفانه در اکثر فرایندهائی که موجبات نارضایتی و تضییع حقوق مردم را بدنبال دارد قشری بنام پزشک دخیل هستند . قشری که خود را از هرگونه خطا و اشتباه مصون می دانند و در این یک ماهه اخیر تا سطح قداست نیز پیشرفته اند قشری که از هر قانون و دستورالعملی برداشت خویش را دارند و تنها آن برداشت قابلیت اجرائی دارد که به نفع آنها باشد در این سیستم معمولا ضعیفترین رده خدمتی مسئول ایجاد خطا بوده و اصلی ترین عامل بروز خطا اگر پزشک باشد بیگناهترین فرد بوده است سیستم پزشکی و نظام مدیریت در بخش بهداشت و درمان ما اتوبانی است پیچ درپیچ که زمان ساخت ان هر زمان به واژه پزشک و متخصص رسیده اند آنرا در مسیر منافع این قشر تغییر مسیر داده اند و در نگاه به عقب بر روی این آزادراه که می بایست مسیر سلامت مردم را تسهیل نماید که البته با صرف ملیاردها دلار از جیب همین مردم و گاه با سرمایه های جانی آنها ساخته شده چشم انداز ما به جای یک مسیر صاف و هموار مملو از آلونکهائی است که به جهت منافع این قشر بنا گردیده است حال هدف از صرف هزینه و ساخت آزادراه سلامت چه بوده است شما خود بگویید . اما خوب مگر در این کشور نماینده مجلس و ناظر و وکیل و وصی نداریم که مسیر تندرستی جامعه را هموار نماید ؟؟؟ مگر نمایندگان مجلس و تصمیم سازان و سیاستمدارن و وکلا و مدافعان حقوق ملت بیمار نمی شوند و به این مراکز مراجعه نمی کنند ؟؟؟؟ مگر بستگان آنها در بیمارستانها جائی ندارند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ پس دلیل سالها سکوت و پایداری مشکلات در چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ درسیستم بهداشت درمان که گل و بلبل نشان داده می شود و وزیرش شاگرد اول دولت لقب می گیرد خطی وجود دارد بنام VIP البته برای مردم عادی قابل دید نیست ولی شاید آنانکه بیمار داشته باشند دیده باشند از این خط چگونه جا مانده اند . قصهء پر غصه از آنجا شروع می گردد که به محض نیاز هریک از افراد فوق به اقدامات درمانی و پیش از رسیدن حتی بیمار به مرکز درمانی مورد نظر با یک تلفن از جانب مسئولین رده بالای سیستم درمان شهر کلیه پرسنل به خط می شوند و باید خواست واقدامات مورد نیاز بیمار موردنظر در اسرع وقت صورت گیرد و تمام امکانات سیستم به حق و ناحق بسیج می گردد هنوز بیمار به بیمارستان نرسیده مسئولین بیمارستان نیز به خط می شوند اینگونه است که ناظرین بیرونی در درون بیمارستان نیز از میانه مردم عبور می کنند و خط VIP آنها و بیمارنشان را مستقیم به میز خدمت می رساند و درکنار شما هنوز فریاد ناله ها و دردو رنج مردمی که تنها خدا را دارند و وجدان شما بگوش می رسد . البته یادم رفته بود که تو پرستاری و اولین و آخرین پاسخگو به مشکلات سیستم بیمار، پزشک سالار و قانون گریز بهداشت و درمان هستی تو باید توجیه کنی برای آن جا مانده از خط VIP که چرا برای ویزیت پزشک متخصص مقیم باید ساعتها منتظر بماند تا او از خواب برخیزد ، تو باید توجیه کنی چرا تعرفه های بیمارستانی سر به فلک گذاشته است و هزینه یک پانسمان با درامد یک روز یک کارگر برابری می کند ، تو باید جواب خالی نبودن تخت در بیمارستان و خوابیدن بیمار در راهرو بیمارستان را نیز بدهی تو باید توجیح کنی که چرا نمی توانی یک بخش با 40 بیمار جراحی را اداره کنی و به همکارت که در حال CPR است کمک کنی . تازه باید علت عبور بیمار قبلی از خط VIP را تو به سایر بیماران توضیح دهی و در این میان مراقب باشی هنگامی که مسافر VIP از کنار پنجره اش به تو می نگرد تو لبخند تلخ برلبانت نداشته باشی که مبادا تابلو زیبای نقاشی شده مسئولین درمان برای ناظرین خارجی اندکی سیاه شود و آنها از پس خطوط VIP درد و رنج مردم را لمس کنند . آری مجموعه این تابلوهای نقاشی از سیستم درمان ما این شده است که تنها مشکل این سازمان تزریق پول عنوان گردیده ضعف مدیریت و ناکارآمدی ساختار عملکردی آن و دستورالعملها در هیچ کجا دیده نشده و تبلیغ هم می گردد که این سیستم کامل ترین و صحیح ترین ساختار ممکن می باشد ... در حالیکه ما از پس غبار تبلیغ و منفعت طلبی می بینیم که روز به روز کمر مردم در زیر بار این سیستم می شکند جان مردم دستمایه ای برای منفعت طلبی و جاه طلبی قشری خاص شده و با مظلوم نمائی و البته به کمک امپراطوری رسانه ای و استفاده از لابیهای قدرت و ثروت در اختیار حقایق را وارونه جلوه می دهند . قشری 7 درصدی که راه هرگونه انتقاد و اعتراض را مسدود نموده اند و تمامی معترضین را با چوب سیاسی کاری شماتت می کنند . اینان برای اثبات دروغ خویش از هیچ عملی کوتاهی نمی کنند حتی اگر نتیجه اش زیر سوال بردن عملکرد دیگران باشد . در قالب طرحی بعنوان نظام تحول سلامت ودر سایه بازیهای سیاسی پول آب و نان مردمان این جامعه را به بهانه مبارزه با زیر میزی به جیب متخصصین روانه ساختند و ولی افسوس و صد افسوس که پس از گذشت کمتر از 5 ماه در رسانه ملی گرفتن زیر میزی را حق جامعه جراحی عنوان کردند . آری در قالب این طرح وطرح های دیگر که همه را با تبلیغات رسانه ای به خورد این جامعه داند چیزی از دردو رنج این ملت کم نکرده است تنها جیب پزشکان این سیستم بیمار را پر تر نموده است و با دامن زدن به شکاف طبقاتی سطح انتظارات این افراد به قول خود نخبه را افزایش داده و به نحوی که آنها خود را تا درجه قداست بزرگ کرده اند . به امید روزی که خطوط VIP به جای عبور حاکمان از مسیر میز خدمت آنها را در کنار سفره درد و رنج بیماران پیاده نماید تا شاید این ساختار فرو ریخته و نظام درمان ما از حیث ساختار متحول شود نه اینکه معنایو مفهوم تحول در آن تمول پزشکان باشد

جناب آقای نجاتیان در تاریخ 25 آبان 93 به عنوان قائم مقام سازمان انتصاب شدند والبته در مناظره ی چند هفته قبل دلیل این انتصاب را نبودن افرادی توانمند در شورای عالی برای تصدی این پست ذکر کردند که فایل صوتی ان موجود است. ایشان اخیرا در نوشته ای دلایلی برای سیاسی بودن یا خوانده شدن حق طلبی صنفی پرستاران در وبسایت شخصیشان ذکر کرده اند که بنده عینا از آن کپی می کنم تا در صورت حذف از آن سایت مورد هجمه ی دوستانشان فعالند قرار نگیرم.

(چرا پرستاران را متهم به سیاسی کاری میکنند؟

چند روز است که ذهنم درگیر مسئله اظهار نظر وزير در مورد سياسي بودن بعضي پيگيريهاي پرستاران است و اينكه چرا چنين برداشتي ايجاد شده است و آيا سياسي بودن به خودي خود بد است يا خوب؟

البته ميدانم دوباره از سوي جريان خاص در فضاي مجازي متهم به خيلي چيزها ميشوم كه البته ديگر اين نوع برخوردها و انگ زنيها برايم عادي شده است  ولي مايلم نظرم را بتويسم:

طبق تعريف علماي علوم انساني سياست علم تدبير امور است سیاست در معنای عام هرگونه راهبرد و روش و مشی برای اداره یا بهکرد هر امری از امور، (چه شخصی چه اجتماعی) است. از اين ديدگاه به كاربستن سياست  نه تنها بد و مذموم نيست بلكه ممدوح پسنديده است و همه ما سفارش به آن شده ايم و تعبير ديگر آن تدبير امور است.

ولي آنچه مورد انتقاد است معناي خاص سياست است كه عبارتست از کوشش برای نگهداری یا بدست آوردن قدرت یا کاربست قدرت در جهت هدف‌ها و درخواست‌های گوناگون.

شايد فعاليتهاي مشابه از نگاه بيروني داراي انگيزه هاي دروني مختلف باشند و مثلا صدور يك بيانيه در جهت دفاع از حقوق قانوني يك گروه ميتواند داراي اهداف اصلاحي و يا كسب قدرت و جايگاه اجتماعي باشد.

با اين مقدمه ميخواهم وارد قرايني شوم كه احتمالا به عنوان شواهدي براي تحركات سياسي در بين برخي  پرستاران  مطرح است(خارج از اينكه اين نوع نگرش را قبول داشته باشم يا نداشته باشم)

1-      برگزاري تجمعات مختلف در حالي كه مذاكرات با مسئولين در حال نتيجه دادن بود واين مسئله از تريبونها اعلا م ميشد يكي از نشانه هاست.

2-      نوع سازماندهي تجمعات و سر دادن شعارهاي داراي رنگ و بوي سياسي مثل درخواست استيضاح وزير و فشار بر رسانه ملي

3-      برگزاري انتخابات يك نهاد كاملا سياسي در بحبوحه برگزاري تجمعات و با برجسته سازي بعضي چهره ها ي خاص

4-      سعي در متصل كردن جريان پرستاري  به جريانات معترض در گروههاي ديگر اجتماعي

5-      انجام واكنشهاي انفجاري در مقابل كوچكترين اظهارات مسئولين در مورد مسائل حرفه اي چه مثبت و چه منفي

6-      نقد افراد به جاي نقد برنامه ها

7-      سعي در ايجاد فضاي دوقطبي در انتخابات نظام پرستاري كه  جزو روشهاي شايع در انتخابات سياسي است

8-      ايجاد هياهو در اتفاقاتي كه ميتواند درون سازماني حل شود و دادن ابعاد فراسازماني وملي به آن و  دخالت دادن افراد سياسي مثل فرماندار و نمايتده مجلس در موضوعي كه ماهيتا حرفه اي است.

حال بايد از ديد يك ناظر بيروني به جريانات نگريست آيا پيگيريهاي ما حرفه اي بوده است؟)

 

اما ایشان به منابعشان اشاره ای نکرده اند واینکه تعریف سیاست را از کجا آورده اند؟

لذا بنده از ویکیپدیا که از معتبرترین دانشنامه های دنیاست و بسیار دقیق و علمی تهیه می شود تعریف سیاست را ذکر میکنم:

(سیاست در معنای عام هرگونه راهبرد و روش و مشی برای اداره یا بهکرد هر امری از امور، (چه شخصی چه اجتماعی) است؛ و در معنای خاص اموری است که مربوط به دولت و مدیریت و تعیین شکل و مقاصد و چگونگی فعالیت دولت باشد. کوشش برای نگهداری یا بدست آوردن قدرت یا کاربست قدرت دولت در جهت هدف‌ها و درخواست‌های گوناگون. سیاست به معنای باستانی کلمه، دخالت در امر عمومی و به معنای جدید، شهر مدرن صنعتی است که کنشگرانش به سیستم سازمان دهنده آن مشروعیت می‌دهند.)

البته پیش از هر سخنی باید بگویم که سیاسی بودن اصلا بد نیست تنها بد این است که بر علیه مصالح کشور و ... (سیاسی یا غیر سیاسی) قدم برداری.

اما نظر به تعاریف سیاست می بینید که سیاسی بودن خیلی هم خوب است. اما قصد این نوشته بررسی حرفهای جناب نجاتیان است:

1- اگر مذاکراتی در کار بود و در حال نتیجه دادن، چرا تاکنون هیچ نتیجه ای حاصل نشده است؟ وزیر که بعد تجمع دوم به خبرنگاران گفت 100 نفر که نمایندگان پرستاران نیستند! پس نمی توانید بگویید که ایشان به خاطر این تجمعات که البته تعدادش را شما به خطا 8 مورد ذکر می کنید از برنامه ریزیشان و از نتایج مذاکرات گذشتند! ضمن اینکه ایشان برای حل زیرمیزی بگیری پاداش افزایش تعرفه ها و افزایش درآمد را اجرا کردند پس منطقی نیست که بگوییم درباره ی ما اگر تخلفی کردیم پاداش نمیدادند!!!

ضمن اینکه شما یک مورد شاهد بیاورید که کسی از طرف نظام پرستاری گفته باشد که ما در حال مذاکراتیم و دارد مذاکرات جواب می دهد، حال آنکه نوشته های بنده که تاریخ و ساعت دارد و در وبلاگ موجود است کاملا نشان می دهد که بنده شخصا از اعضای نظام خواستم که اگر سکوتشان معنایی دارد برای پرستاران هم شرح دهند که همه در سکوت محض باشند.

اگر واقعا اینطور بود ، این دوستان می توانستند در همان تجمع اول که هفت آبان بود با اغلام مخالفت خود نسبت به تجمع، به عنوان نمایندگان پرستاری در صحنه حاضر شده و پرستاران معترض را توجیه کنند و دلایل سکوتشان را شرح دهند...

اما ایشان مقابل همه ی پرستاران جبهه گرفتند و اصلا باور نداشتند که پرستاران بتوانند دور هم جمع شوند.

2-شما گویا یا خواب دیده اید یا خواب نما شده اید؛ در این تجمعاتهیچ گونه شعار و ... داده نشد و فقط در تجمع سوم که اتفاقا 3 اسفند 93 بود چند نفری به دلیل توهینهایی که شده بود شعارهایی دادند که بلافاصله به سکوت فراخوانده شدند و این را همه ی حاضرین غیر پرستار و نمایندگان مجلس که در تجمع حضور یافتند قطعا گواهی می کنند و مخاطبین ما نیز که خود حاضرین آنجا بودند این حرف خلاف واقع را به چشم خود دیده اند.

3-این اولین بار نبود که انتخابات یک تشکل برگزار می شد وچهره هایی که می گویید خیلی قبلتر  شاخص شده بودند.واین برگزاری انتخابات نمیدانم چطور می تواند به سیاسی بودن دلالت داشته باشد که اگر اینگونه است اینک برگزاری انتخابات نظام پرستاری هم دلیل بر سیاسی بودن آن است؟ گر چه در این انتخابات چهره های سیاسیتری نسبت به انتخابات خانه ی پرستار کاندید میشوند و شده اند.حال آنکه در خانه ی پرستار فقط اعضای ساده که پرستاران بالینند

4-واقعا در عجبم که از کجا چنین استنباطهایی می آورید؟ لطفا مستند بفرمایید ببینیم با کدام جریان معترض سعی در همبستگی بوده است؟ این واقعا به یک طنز می ماند... ناگفته پیداست.

5-البته که انفجار رخ داده ، اما این انفجار از جهت اظهار نظرهای افرادی که به وظایفشان عمل نکرده اند نبوده، بلکه از بابت پر شدن کاسه ی صبر بوده است. یعنی هر کس به  منتخبین خود اعتراض کند سیاسی است؟ نمیدانم اینها چطور استدلالهایی است؟

6-اتفاقا افراد مورد نقد نبوده و نیستند، پرستاران بسیاری اعضای شورای عالی نظام را نمی شناسند چطور می تواننذ نقدشان کنند، دقیقا نقدها بر عملکردهاست که پرستاری را در یک سیر نزولی از نظر صنفی قرار داه است، طوری که روز به روز از قدرت مدیران آن کاسته می شود و در بخشها پرستار جرات ندارد بگوید فلان کار در شرح وظایفم نیست ولی خدمات بخش و منشی و ... به راحتی جز شرح وظایف کاری نمی کنند. کاسه ی صبر ما از افراد نه، که از عملکردهایشان لبریز شده است.حتی یک مورد هم نمی آورید که گفته باشیم فلانی چرا چگونه است! بلکه همواره گفته ایم فلان عملکرد ناناسب بوده است که نمونه هایش در وبلاگ و وبسایت پرستاران ایران موجود است.

7-هیچ فضای دو قطبیی وجود ندارد. فضا کاملا یک قطبی و مملو از پرستاران خسته و  نا امید است. پرستارانی که دنبال عدالت و رفع تبعیضها هستند. تعدادی از افراد که منافعشان را در خطر می بینند سعی در ایجاد قطب دارند! ضمکن اینکه دو قطبی شدن انتخابات دلیلی بر سیاسی بودن آن نیست. هر انتخاباتی می تواند یک قطبی یا چند قطبی باشد، این برنامه ها و راهکارها و دیدگاهها هستند که قطبها و ائتلافها را به وجود می آورند و این اختلاف سلیقه ها می تواند صنفی یا سیاسی یا ... باشد.

8- از وظایف افراد سیاسی چون فرماندار ونماینده ی مجلس و رئیس جمهور رسیدگی به تمام مسائل جامعه است. اگر کشاورزی به فرماندار مراجعه می کند و شکایتی و گله ای دارد کارش سیاسی است؟   ارجاع مسائل به افرادی که نمایندگان دولت یا ملت هستند نمی تواند دلیلی بر ماهیت سیاسی آن موضوع یا ارجاع کننده اش باشد چرا که از وظایف این افراد رسیدگی به هر نوع امور در ناحیه ی مربوطه است.

ضمن اینکه این کار پرستاران که به وضوح به موضوع سوسنگرد اشاره دارد یک کار خود جوش بوده و اساسا پرستاران به این نتیجه رسیده اند که باید همدل و متحد باشند واین نمی تواند سیاسی باشد چون همبستگی بین این افراد یک موضوع صنفی است و نه سیاسی....

 واما در پایان توصیه ای دارم که جناب نجاتیان چندین مقاله درباره ی مشخصات کارهای سیاسی مطالع فرموده و سپس به مقایسه ی رفتارهای واقعی(نه تخیل آفریده ) پرستارن با این چارچوب بپردازند و در نوشته شان منابع را ذکر کنند.

گرچه کار سیاسی برای بار چندم می گویم که هیچ اشکالی ندارد و نه جرم است و نه گناه....

بارها گفته ام وبار دگر می گویم.........

اما حرف ما این است که شما به شدت با وزارت همگام و هم راستا هستید و این به صلاح جامعه ی پرستاری نیست. همین نوشته ی بی استناد و بی سند شما برای نشان دادن درجه ی اخلاصتان نسبت به وزارت شاهد خوبی است. اینکه از اطلاعات کم پرستاران در رابطه با مسایل سیاسی سوئ استفاده کرده ودلایلی نامرتبط برای اثبات سیاسی بودن اقدامات بکنید.

اما هدف از این تلاش چیست؟ هدف ترساندن پرستاران به طور غیر مستقیم و دور کردنشان از جو همدلی به وجود آمده است که به شدت با منافع عده ای منافات دارد. مگر خواستن اجرای قانون چیز بدی است؟ مگر عدالت خواهی بد است؟ طبق قانون این کشور نباید دریافتی در یک سازمان یا اداره بیش از هفت برابر اختلاف داشته باشد. خود وزیر که قوانین مارا نادیده می گیرد از عدم تمکین تعدادی از همکارانش به قانون به ستوه آمده است.

پیشنهاد می کنم چند کتاب و مقاله درباره ی ماهیت فعالیتهای سیاسی بخوانید وتا نمایشگاه کتاب دایر است سری به آنجاز ده و باتخفیف کتاب تهیه کنید.

به امید تابیدن نور خورشید حقیقت بر قلبهای تمام انسانهای روی زمین .....

پایدار و پیروز باشید..

:: برچسب‌ها: کار سیاسی"پرستار سیاسی",

از مؤلفه‌های مهم دموکراسی انتخابات است. نقش انتخابات در دموکراسی بی‌بدیل و بنیادین است، به گونه‌ای که حتی نظام‌های توتالیتر نیز نمی‌تواند آن را نادیده انگارد و در پی آن است که کاریکاتوری از انتخابات را به نمایش بگذارد و در پی کسب مشروعیت ظاهری برآید. دموکراسی در اندیشه سیاست، مبتنی بر این امر است که انتخابات، جلوه ای از بدیهی‌ترین و بارزترین، شکل حاکمیت مردم بر مردم و ستون فقرات دموکراسی و عامل مشروعیت بخش حکومت است. با فقدان انتخابات، ضرورتاً، دموکراسی منتفی است؛ اما انتخابات به تنهایی آفریننده دموکراسی نیست. در رهیافت جدید از دموکراسی، انتخابات در صورتی می‌تواند شاخص برای دموکراسی بر شمرده شود که خود دموکراتیک باشد. به این ترتیب می‌توان گفت، انتخاباتی می‌تواند دموکراتیک و در عین حال ودموکراسی ساز باشد که بر خوار دار از سه عنصر اساسی باشد:1-آزادی 2-عدالت3-فضای سالم

بر خورداری انتخابات از صفت آزاد و عادلانه، عناصری است که باید در فرایند هر انتخاب وجود داشته باشد، تا آن انتخابات را بایسته عنوان دموکراتیک دانست. انتخابات در واقع تبلور حاكميت مردم بر سرنوشت خود است. آنان، با داشتن آزادی، اراده خود را در به وجود آوردن نهادها و مقام‌های انتخابی، اعمال می‌نمایند و با مشارکت در انتخابات، نمایندگان خود را در سمت‌های عالی دولتی، برای مدتی مشخص، برمی گزیند. در بستر دموکراسی، تمام شهروندان حق انتخاب شدن و انتخاب كردن را دارند، هیچ امری، نمی‌تواند اين حق را از آنان سلب نمايد. به این ترتیب، در این بستری حق مدار، مردم، با داشتن آزادی و عدم محدودیت، حق خود را به منصه ظهور می‌رساند و اعمال می‌کند.

آنچه در فرایند انتخابات علاوه بر آزادی مهم است، برابری همه جانبه و عدالت در ساحات مختلف است. نژاد، قومیت، مذهب، موقعیت و جنسیت، در این مورد دخالت ندارد. در نتیجه، انتخاب کنندگان، از حق برابر، در بهره برداری از فرصت‌ها برخوردارند. تمام انتخاب شوندگان، در بهره‌گیری از بسترها و ظرفیت‌های ملی برابرند. هرگونه نابرابری و برخور داری از امکانات ویژه، سلامت انتخابات را مخدوش می‌کند و آن را می‌توان از آسیب‌های جدی دموکراسی دانست. بی‌تردید، سلامت انتخابات را عوامل متعددي چون ارعاب، نفوذ سرمايه، اعمال قدرت حاكميت، رشوه، جعل هويت و ایجاد محدودیت‌ها برای رأی دهندگان، تهديد می‌نماید. در نظام مردم سالار، قاعده آن است، تا با عوامل تهدید، مقابله گردد. فضاي سالم و رقابتي، در صحنه انتخابات براي حضور و مشاركت گسترده افراد، گروه‌ها و احزاب موجود در جامعه، صرف نظر از سلایق و وابستگی‌ها آن‌ها، به وجود آید، تا از اين طريق برنامه‌ها و استراتژی‌های کنش‌گران سیاسی، در معرض قضاوت و انتخاب مردم قرار گیرند و مردم هر آ آنچه را خواستند برگزينند.

حال با یک نگاه اجمالی بر قاعده ی ذکر شده ، می توانیم انتخابات پیش روی نظام پرستاری را از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار دهیم: اولین اصل ذکر شده آزادی می باشد ،یعنی تمام شهروندان(اعضای یک جامعه ی انتخاباتی) حق دارند انتخاب شوند یا انتخاب کنند. در این راستا شرط اصلی عضو آن مجموعه بودن است. وقتی شرایط عضویت در مجوعه را داشته باشی قطعا باید اجازه ی آزادنه انتخاب شدن یا کردن را داشته باشی، اما موضوعی که در این راستا قابل ذکر است لحاظ شرایط انتخاب شوندگان است که قانون مشخص کرده است و هر چیزی جز آن می تواند این آزادی را خدشه دار کند.

اعمال سلیقه های حزبی ، سیاسی،نژادی و.....در تایید یا رد صلاحیت ها چهره ی دموکراسی درانتخابات را به شدت خدشه دار می کند که البته من از این موضوع می گذرم و معتقدم که چنین رفتاری در انتخابات پرستاری وجود نخواهد داشت و قانون محوری اساس این رفتار خواهد بود.

اما موضوع بعدی عدالت است،یعنی برابری همه جانبه ی انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان در بهره گیری از بسترها و ظرفیتهای ملی است، که به نظر می رسد با توجه به استفاده ی تعدادی از کاندیداها یا طرفدارانشان از امکانات ویژه ی وزارت بهداشت و نظام پرستاری در تبلیغ زودرس افراد مورد نظر خود وتقبیح افراد غیر مورد نظر به طور مستقیم و غیر مستقیم ایجاد نابرابری می کند.

گواه این ادعا سفرهای اعضای نظام پرستاری با استفاده از موقعیت خود به شهرها واستانهای کوچک وبیان دیدگاهها و تخریب افراد دیگر است که آخرین نمونه اش سفر آقای نجاتیان و جناب لک به خوزستان بوده است که با توجه به فایلهای صوتی و تصویری موجود کاملا در تبلیغ گروه خاصی که می توان به افراد  همراه از منتخبین دوره ی قبل با خودشان بوده است.

مورد بعدی رانت اطلاعاتی است که این افراد دارند. مثلا نظام پرستاری تهران از طریق ارتباطات خود لیست و شماره تلفنهای تمامی کاندیداها را در اختیار گرفته که این کار بدون اجازه ی کاندیداها انجام شده است. از این موضوع که بگذریم تشکیل جلساتی با کاندیداها و  اطلاع یافتن از مواضع و دیدگاههای ایشان نیز امری خلاف روند آزادانه و عادلانه ی افراد در فضایی سالم است. دسترسی دیگر اعضای نظام پرستاری ، دسترسی به اطلاعات افراد عضو شده ،تاریخ عضویت و محل کار ایشان است که می تواند به اطلاع از محلهایی که اعضای بیشتری دارند و بالتبع رای بیشتری هم بالقوه می توانند داشته باشند بیانجامد، لذا این دوستان توان تبلیغاتی خود را روی آن مراکز متمرکز می کنند درست مثل این است که دانش آموزی بداند از کدام بخشهای کتاب سوالات بیشتری در امتحان می آید و سایر دانش آموزان ندانند....

اطلاع از دیدگاههای کاندیداها می تواند به طراحی بهتری از استارتزی و برنامه ریزی توسط افراد مطلع بیانجامد چرا که می گویند همه چیز را همگان دانند، واین افراد ای همین مثل بیترین بهره را می برند و از افکار وایده های سایرین به نفع خود با استفاده از امکانات نظام پرستاری بهره می برند.

مورد بعدی که هم آزادی و هم استقلال و هم عدالت در دموکراسی را از بین می برد استفاده از ابزارهایی برای تهدید و ارعاب کاندیداها یا طرفداران آنها که به جناح یا ائتلاف خاصی نسبت  داده می شوند است که در این راستا  استفاده از مدیریتهای پرستاری و تهدیدهای مستقیم و غیر مستقیم و عملیاتی کردن برخی تهدیدها مانند جابجا کردن افراد مشهورتر، اقدامات تنبیهی  از جمله کم کردن از نمره ی کارانه ی این افراد یا منظور کردن شیفتهای کارنامتعارف  و مهمتر از همه استفاده ی ابزاری از حراستهای مراکز است.

در واقع افراد همواره بایدبه مشارکت در انتخابات دعوت شوند اما در روندی عجیب در برخی مراکز که تعدادشان کم هم نیست افراد فعال به دفاتر حراست دعوت شده و از شرکت در انتخابات نهی می شوند.  واگر کسی کاندید شده باشد ترغیب و توصیه به انصراف می گردد که با توجه به کم بودن تعداد کاندیداها در برخی از حوزه های انتخابی ، انصراف چند نفر و گاها حتی یک نفر به لغو انتخابات آن حوزه منجر می شود و شاید واقعا هدف همین باشد که شهرهای خاصی هیات مدیره ی نظام پرستاری با توجه به تغییرات احتمالی در افراد و بینشها و نگرشها نداشته باشند.

موضوع بعدی ارسال مطالبی در فضاهای مجازی از شماره ای منتسب به روابط عمومی سازمان نظام پرستاری با رویکردهای تبلیغاتی افراد حاضر در هیات مدیره های فعلی است، که این شماره توسط آقای لک که مدیر روابط عمومی سازمان نظام پرستاری هستندتایید شده و فرمودند: این شماره متعلق به روابط عمومی است.....

کلام به درازا کشید و از حوصله ی پرستاران خسته از چند جا کاری و اضافه کاری اجباری بده و .....خارج است، اما با این روند که شمه ای از مسایل جاری بود ،همه ی ما پرستاران وظیفه داریم با آگاهی کامل از فضای موجود وبا اطلاعات کامل کوشا وبا انگیزه مشارکت کنیم.

به امید پیروزی بزرگ عدالت بر تبعیض و بیعدالتی

:: برچسب‌ها: انتخابات نظام پرستاری,

:: برچسب‌ها: قانون شیردهی مادران",

از سال هفتاد که وارد جامعه ی شریف پرستاری شده ام هرگز این قدر به پرستار بودنم افتخار نکرده ام! گرچه سال قبل سالی استثنایی بود اما امسال آغازی بسیار خاص دارد!

روزی که در پایان مناظره آقای نجاتیان این جنبش را با جرقه های دوره های قبل مقایسه کرد و گفت:(این هم جنبش عمیدیسم است...)

در دلم خندیدم و به ایشان گفتم: اشتباه شما در پرستاری به قهقرا رفتن این صنف منجر شده و باز هم دارید اشتباه می کنید! این جنبش پرستاران عدالت خواه است ! اینها قابل خرید و فروش نیستند.....

امروز که حمایتهای بی دریغ همکاران را از دوستان نادیده و ناشناخته ی سوسنگردی میبینم واقعا به این حقیقت ایمان می اورم! پیغمبران این آیین نوین در پرستاری کل پرستاران هستند و نسبت دادنش به افرادی خاص  تلاش در راه متوقف کردن و از هم پاشاندن این اتحاد مبارک است.

در ابتدا به همراهترین سایت با حقایق سیستم درمان و بهداشت می پردازم. سلامت نیوز ضمن ارسال ماجرا از زبان پرستاران عدالتخواه، شرح کاملی از جریان راذکر کرده است در اخبار روز شنبه ی خود...

لینک خبر:

http://www.salamatnews.com/news/147125/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B9%D9%81%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B2

 

به هر حال طبق تماسهای مختلفی که انجام گرفته فرماندار  آن شهرستان و نمایندگان محترم دیار غیرتمند جنوب ، قول داده اند که موضوع را بررسی و رسیدگی نمایند.

به هیچ عنوان افزایش التهابات به نفع جامعه ی پرستاری نیست ولی ما هرگز از حق خود کوتاه نمی اییم و باید مسئولین خود محور و زورگو این موضوع را باور کنند....

:: برچسب‌ها: استعفای پرستاران"استعفای پرستاران سوسنگرد"پرستاران سوسنگرد",