اول سلام
هر چقدر دوستت نداشته باشم مجبورم تحملت کنم ، واین بزرگترین درد است...
دکتر هاشمی عزیز! نمی دانم برای کدام می کوشید دنیا یا آخرت؟ قضاوت نمی کنم شما را چون در جایگاهش نیستم.اما مطالبی را دوست دارم دوستانه بگویم:
1- در تاریخ این کشور بخصوص بعد از انقلاب اسلامی و مردمی ، هر گاه خواسته اند موضوعی را سرپوش بگذارند و عوام فریبی بکنند از مردم و مذهب مایه گذاشته اند.....
شما هم می فرمایید ما اولویت اولمان مردم بود که اول به آنها پرداختیم...از شما وزیر محترم سوالی دارم: آیای یک تحول عظیم یک شبه اعلام و اجرا می شود (برنامه ریزی اش را نمی گویم که بفرمایید ما چندین ماه ، چندین دکتر کارشناس نشسته وبررسی و برنامه ریزی کرده ایم)؟
آیا برنامه ریزی شما چه تغییری کرده است؟
امکانات و نیروهایتان چه تغییری کرده اند؟
آیا انگیزشی برای مجریان این طرح داشته اید؟
اصلا اگر واقعا طرحی در کار بوده است چرا بند بند آن را به رسانه ها نمی دهید؟ خنده ام گرفت وقتی شما فرمودید: از فردا درمان بیماران متحول می شود؟ دادن لباس یک بار مصرف و چند قلم دارو ی ارزان به مریض در بیمارستانها که جزو وظایف اولیه ی یک مرکز درمانی است واقعا تحول است؟ بر من ایراد نگیرید که به عنوان کسی که در این سیستم درمان کار می کنم از طرح عظیم شما اطلاع ندارم ، چون طرحی در کار نبوده و نیست و نخواهد بود.....
مردم باید نتایج را ببینند،شما همان وظایف اولیه را انجام می دهید و سر مردم منت می گذارید..
هر جا هم کم آوردید دولت قبلی خراب کرده و شما همه آبادگرید....
2- شما در این طرح فقط پرداختی به پزشکان را زیاد نموده اید که البته قابل نقد نیست، چون خودتان هم پزشک تشریف دارید و نمیتوان خرده گرفت که چرا به فکر خودتان بوده اید؟ ضمن اینکه بیشتر خانواده تان پزشک تشریف دارند..
اما مگر اتند های محترم از قبل برای کشیکهای شبشان مبالغ بالایی نمی گرفتند که اینک برای هر شب پانصد هزار تومان اضافه پرداخت می کنید؟ اتندهای محترمی که ماهیانه حداقل بیست و حد اکثر ...(نا معلوم) کارانه دریافت می کنند یا پرکیس ..
کو چکترین بیمارستانهای ما حد اقل سه متخصص دارند، واز قبل هم داشته اند، اینکه وظیفه شان یعنی بودن در محل کار را انجام نمی دادند و با این طرح هم نمی دهند...(ما شاهدیم خدا را نمی دانم) تقصیر پول نیست تقصیر شماست... شما شبی برای مراکز کوچک یک میلیون و پانصد اضافه هزینه می کنید و در عمل تغییری حاصل نشده و اتندهای محترم کما فی السابق رفتار میکنند.. اینن مراکزروزانه حد اکثر حدود شصت پرستار در شیفتهای مختلف دارند، که اگر پیش از پزشکان به پرستاران می پرداختید رضایتمندی متصدیان اصلی سلامت با رضایتمندی بیشتری کار می کردند و کمبود نیرو و ... هم نمود پیدا نمی کرد..
3- شما حق خواهی قانونی پرستاران را سیاسی اعلام کردید، اما ما به سیاست کاری نداریم و اغلب صیاصتش مینویسیم و نمی دانیم اصلا چیست؟ما در سایه ی ولایت مداری و رهبری ، در سایه ی اسلام، در چارچوب قانون خواهان حقوقمان هستیم. ما اگر می گوییم چرا پزشک اینقدر و ما اینقدر به این دلیل نیست که خدای ناکرده با ایشان مشکلی داریم ... نه!!!! بلکه بسیار هم دوستیم ولی حرف ما این است : ما همه از یک جیب می خوریم، چطور همین جیب اینقدر برای دو دست اختلاف ایجاد می کند؟ دست ایشان از ما بزرگتر است ، قبول! اما آیا دلیلش این نیست که بند جیب دست آن گروه محترم است و حق این گروه نا محترم حق ندار سیاسی کار را می خورد...
4-شما با زرنگی بسیار ظریفی نظام پرستاری را هم سوی خود کردید وآن هم انتخاب رئیس نظام پرستاری به عنوان معاون پرستاری وزارت بود...این کار با خواب خرگوشی پرستاران همراه بود (البته ما همیشه خوابیم و شما خوب رگ خواب مارا گرفته اید). سیاست ماکیاولی در نظام بهداشت با محتاج و گرسنه نگه داشتن پرستاران ادامه دارد.. پرستاران سابقه دار چاره ای ندارند و چند جا کار میکنند و جوانترها اغلب مهاجرت و یا تغییر شغل و ...
و شما هم از گنجینه ی بیماری مردم متنعم می شوید ...
5- نمی دانم تا کی می خواهید از تریبونهای یک طرفه با مجریان بی اطلاع یا بدون مجری همین رفتارهایتان را ادامه دهید اما بدانید که پرستاران بیدار شده اند واین چالشهای شبکه های اجتماعی به زودی وبا حجمی گسترده به درون جامعه تزریق خواهد شد و از مجاز به حقیقت خواهد پیوست..
این تهدید نیست فقط آگاهی دادن است، من در بطن پرستاری هستم و می بینم همه در حال تکان خوردن و بیدار شدن هستند...
شما اگر مردم محور بودید (اگر نبودید بهتر است باشید) بهانه دست وجدان پرستار که بر بالین بیمار است نمی دهید... ژان وال ژان فقط نصف نان دزدید که پسش بدهد برای اینکه بچه هایش گرسنه بودند، اما برای همین نصف نان چندین سال به او نان رایگان در زندان دادند، کاش شما چنین نکنید.
6-ما پرستاران ایران، مظلومان جامعه، خواهان حقوقمان هستیم که یکی از آنها اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است، اصلاح این قانون باید طوری باشد که ماهم از درآمدهای بیمارستانها سهمی داشته باشیم،. چرا اول کارانه یا پرکیس پزشکان از درآمد بیمارستان به عنوان هزینه کسر و سایر هزینه ها هم کسر و بعد بیست در صد محاسبه می شود؟ تازه بیست درصد بین تمام کارکنان تقسیم می شود .شما هزینه در رفته بدون کم کردن پرکیس پزشکان محترم بیست درصد را محاسبه وبه پرستاری بپردازید، و در سایر مراکز هم همین روال را پیش بگیرید.
7-شما در مراکز درمانی بی عدالتی را به حد اعلا رسانده اید، برای پزشکانتان که همکارانتان هستند پاویون و تردمیل و تلویزیو ن و ... تهیه می کنید و به پرستاران می گویید خواب ندارید... استراحت ندارید..
پزشک شما می خوابد و پول می گیرد و ...
بگذریم مثلش بد است نمی گویم همه می دانند.. کار کردن ... و خوردن ...
(در مثل مناقشه نیست)
8- من یکی امیدی ندارم که شما اصلاحی در این روند داشته باشید ..کاش من و دوستان را ناامید کنید.
9-نکته ی اساسی که شما بدان مفتخرید کم کردن پرداخت نقدی مردم به ده و پنج در صد است...
برادر من! برادر مومن و مسلمانم! برادر خداشناسم! خودت فکر کن ببین راست می گویم یا نه؟
دولت یارانه برای برخی اقلام می پرداخت اما وقتی یارانه به مردم پرداخت شد(ماهیانه 45000تومان) همه چیز گران شد، هم نان یارانه خور هم هنداوانه ی یارانه نخور..تورم به شدت بالا رفت. هزینه ی درمان بسیار افزایش یافت. پیش از این مردم با بیمه ی خدمات درمانی 25 و تامین اجتماعی 10 درصد هزینه می دادند که مبلغش چیزی نمیشد چون تعرفه ها هم پایین بود اما اینک با توجه به عدم رشد مناسب درآمد مردم عادی نسبت به تورم پرداخت همین 5 درصد فشار بیشتری دارد. ضمن اینکه شما از جیب مردم خرج می کنید، یعنی یارانه را که باید میدادید خودشان خرج کنند را به حساب خودتان ریخته (منظور دولت و وزارت بهداشت است نه شخص) و از آن هزینه می کنید. یعنی از حساب بانکی مردم هزینه می کنید، و منت سرشان می گذارید.
نمیدانم چطور خدا را ناظر اعمال خود می دانید و ...
چطور ادعای عدالت می کنید و ظلمها...
برادر مسلمانم! این حرف را نمی پسندم ودیدگاه درستی نیست ،اما واقعیت است: شما با این رفتارها دین گریزی ایجاد می کنید. می دانم دین مقصر نیست ولی اکثریت این باور را ندارند. آیات قرآنی و احادیث کمتر از حرفهای نویسندگان غربی در شبکه های اجتماعی می چرخد.....
حرف برای گفتن و نوشتن زیاد است اما چون می دانم نه می بینید و نه می شنوید با همینها خودم را خالی میکنم و مطمئن باشید بیشتر پرستاران با این اقدامات وجدان -خوابی می گیرند و عواقب بدی در انتظار مراجعینشان است .... هنوز به آن مرحله نرسید ه ایم.. چاره ای بیاندیشید که نرسیم.
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
