سلام به همه

این متن رو از وبلاگ پرستاری و مامایی شهید بهشتی کپی کردم بخونید و تاریخشو ببینید و به عظمت نظام پرستاری پی ببرید:        

خیلی وقت است که می خواهم راجع به دید بد مردم نسبت به رفتار پرستاران مطلبی بنویسم ولی هر بار موضوعی پیش می آید و تا وارد نوشتن متن می شوم این را فراموش و آن را ارسال میکنم.

مردم اغلب می گویند پرستاران بد اخلاقند. البته قبلا یک متنی ارسال کردم با عنوان سخنی با مردم، ولی این تکمله ی همان است.اولا کجا و کدام اداره ،فروشگاه یا مراکز خدماتی و ...بانکها، ادرات دولتی و غیر دولتی، تعمیرگاهها و.....کجا بفرمایید خوش الاقند؟

حالا در مراکز درمانی بگویم نگهبانی، پذیرش،پزشکان محترم و.... چطور؟ آیا ایشان خوش اخلاقند؟

در نظر داشته باشیم که اغلب گروهها وظایف خودشان را انجام می دهند ولی پرستاران نه...که اینها را در همان نوشته شرح دادم و ساعات استراحت پرستاران و ... را.

البته بداخلاقی دیگران دلیل قانع کننده ای برای بداخلاقی ما در هر شغل و سمتی نیست. اما بر خلاف آنچه می گویند پرستاران فرشته نیستند و از آسمان نیامده اند. ایشان هم مثل سایرین مشکلات دارند،درگیری خانوادگی دارند و هزاران درد با درمان و بی درمان، به این اضافه کنید انتظارات اضافی ودور از وظیفه ی مسیولین و مراجعین غیر قابل توجیه را، که هر چه بگویی حرف خودش را می زند.

دیگر سنگ را هم بگذاری باور کنید لب به اعتراض وا می کند ما که انسانیم و احساسمان این است (و واقعا هم) حقمان را می خورند و....

خودتان قضاوت کنید.اما عادلان. البته نه با عدالت وزارت پزشکان بلکه با عدل علی (ع)...

ما همه خوش اخلاقیم اگر بگذارند. خوش اخلاقتر از ما پرستاران شاید فقط  مادران در لحظه ی لذت بردن از رفتارهای فرزندشان باشند و بس.

ما خیلی خوش اخلاقیم ، اگر بگذارند...

سلام

من هرگز از شکست دیگران حتی دشمنانم شاد نمی شوم. از کوکی هم چنین بودم. اینک هم علیرغم تمام ظلمهایی که بر ما می رود از شکست این طرح شاد نمی شودم چون هزاران میلیارد تومان پول که باید هزینه ی بالا بردن کیفیت درمان مردم می شد در آتش بی اطلاعی مردم سوخت....

اینک هنوز یک قدم جلو نرفته آقایان با من بمیرم تو بمیری می خواهند همکاران زیر میز بگیر که به قول خودشان 5% (چه دقیق آمار دارند) و رو میزی بگیرشان هم بااین حساب می شود نود و چند درصد...را راضی و قانع کنند که پول اضافه از مردم نگیرند. ضمنا یک طوری حرف می زنند که گویا قبلا این کار قانونی بوده و منبعد غیر قانونی می شود.

البته خود آقایان می دانند که چه می کنند و می دانند که برنامه ای برای کنترل چنین خلافهایی ندارند .... رطب خورده منع رطب کی کند

خاطرم هست زمانی که علی پروین سرمربی پرسپولیس بود سیستمی داشت معروف به سیستم علی اصغری....

یعنی بزن زیر توپ بره بعد ببین چی میشه؟ یار خودت می گیره یا نه؟ البته خوب خیلی هم موفق می شد چون قابل پیش بینی که نبود توپ کجا و چطور هر بار فرود میاد. از نبوغ محمد خانی و پیوس و ... استفاده می کرد و ...

بگذریم ...

با حرفهایی که دوستان وزارت بهداشتی و روسای محترم دانشگاهها می زنند یاد این ماجرای بی ربط افتادم...

چند سوال و چند پیشنهاد دارم:

1-این دکترهای محترم که ماشاالله با اعلام عدد 5% برای زیر میز بگیران نبوغ خود را نشان دادند که چه آمار دقیقی دارند بفرمایند چند در صد از بیماران به مراکز دولتی مراجعه می کنند؟(که البته با این اعدادو ارقام تحقیق شده و مستند قطعا می گویند 99/9% که تازه آن /1درصد هم غیر مستقیم از مراکز دولتی استفاده می کنند)

2-چند درصد از مراجعان این مراکز بستری می شوند؟

3-چند در صد از این مراجعان بیمه ی خدمات در مانی دارند؟(جز بیمه های خاص مثل نیروهای مسلح و بانک و ...)

4-کلا ظرفیت خدمت دهی مراکز دولتی توان پوشش دادن چند در صد بیماران کشور را دارد(خود من می دانم توان صد در صد دارد گفتم برای دوستانی که نمی دانند بپرسم تا دوستان مستند خدمتشان عرض کنند)

5-ودر نهایت چند در صد از مردم ایران بیمار می شوند؟ (منظورم بیماریهای روانپزشکی مثل افسردگیهای خفیف و ... نیست که باز بفرمایید .... بگذریم)

ااما پیشنهادات بنده:

1مترونها وروسای محترم پرستاری که از طرح تحول حمایت کردند را گردآورید تا ببینیم در ازای این حمایت کورکورانه چه عایدشان شده است؟(منظورم مقدار ثوابی است که بابت همکاری به حسابشان نوشته می شود یا فقط همان حفظ میز کفایت می کند؟)

2-از افراد مذکوربند 1بپرسیم که این طرح تحول چیست؟ از کجا شروع و به کجا می رسد؟ (یاد داستان فیل و بازدیدش توسط افراد در تاریکی افتادم که یکی می گفت فیل ستونی محکم است و یکی می گفت تخت بزرگ و یکی ناودان نرم و. بلند و....بستگی داشت کدام قسمت را لمس کرده باشد)

3-شما که استاد پایلوت هستید این بازرسی و رسیدگی به زیر میزی گیری را به ما پرستاران واگذار کنید تا بساطش را برچینیم .این را دیگر قبول دارید که هر کاری را به پرستاری بدهید بلافاصله اجرا می شود به بهترین نحو...

4-چرا از رویارویی با ما می ترسید؟ چرا خودتان می نشینید و از طرحی که خودتان ریخته و برای انتفاع خودتان است بی منتقد عادل یک طرفه دفاع و تعریف میکنید؟ آیا به طرحتان شک دارید یا توانایی خودتان؟ یا اینکه خودتان هم می دانید که چه طرحی ریخته اید و می ترسید با کوچکترین مناظره این بزرگترین افتخار دولت تدبیر و امید  هم از دستتان در برود واقعا قدرت رسانه را من شخصا الان به خوبی درک میکنم ولی پیشنهاد می کنم جناب میرزابیگی که به زعم عامه ی مردم نماینده ی پرستاران است ولی در واقع مطیع وزارت بهداشت به عنوان منتقد بنشانید روبرو م متنهایی حاضر شده بدهید تا بپرسد و جواب بدهید و هی ابراز رضایت کند. اینطور بهانه ی مارا هم از دستمان خارج می کنید.

به مغزم فشار زیادی آوردم .بروم فسفر بخورم باز راهکار دارم....

خانم مژگان عزیزی، 31 ساله که سابقه ی کار در بافت و کهنوج را داشته از سال نود و دو در بیمارستان امام حسین منوجان کهنوج کرمان استحدام شده و شروع به کار کرده است. ایشان بدو استخدام متاهل بوده و  بعد استخدام بارادار می شوند. نظر به زورگویی سیستم درمان و قانون گریزی به ایشان با وجود ریسک سقط اضافه کار اجباری داده شده و علیرغم اصراراهای ایشان همکاریی صورت نگرفته است. ایشان در ماه ششم بارداری دچر حین شیفت دچار لکه بینی شده و متاسفانه جنینشان سقط می شود.این بیمارستان کلا هفت نیرو دارد و شامل بخش اطفال و داخلی و اورژانس است و سرپرستار یکی از بخشها دریافتیش زیر یک میلیون و دویست است با حدود دوازده سال سابقه ی کار بقیه را که دیگر خودتان حدس بزنید.لازم به ذکر است که قانون ارتقای بهره وری در این مرکز دانشگاهی اجرا نمی شود وکارانه ای به پرسنل نمی دهند و حتی این بسته های اخیر راهم به ایشان نداده اند. بدتر از همه حتی اضافه کاریهایشان را هم نمی دهند واجبارا اضافه کاری به ایشان می دهند اما پرداخت به پزشکان کاملا به موقع است!!!!!!!!!!!!

شب ششم آبان ایشان مثل بسیاری از پرستاران علیرغم اینکه وظیفه اش نبوده به همراه راننده ی آمبولانس همراه مریض به کهنوج اعزام و در راه برگشت به دلیل حادثه ی رانندگی دچار سانخه و آتش سوزی شده ومتاسفانه مظلومانه جان باخته است.

ایشان شهید راه ظلم و ستم نظام بهداشت و درمان ووزارت پزشکان به پرستاران است.

اما در همین راستا جناب میرزابیگی که هرگز پیگیر چنین ظلمهایی نمی شود و نیست به منوجان رفته و در مراسم ختم ایشان شرکت کرده که از ایشان تشکر می کنیم. اما کاش به جای این شو ها و... پیگیر حقوق به حقه ی پرستاران باشند. این حوادث برای همه پیش می آید اما دقت کنیم که وظیفه ی پرستار بالین همراهی بیماران خارج از مرکز نیست و تکنسینهای اعزام باید این کار را بکنند.

نمی خواهم بیش از چیزی بنویسم که بگویند مرگ همکارشان را دستاویز اهداف صنفی شان کرده اند که البته اگر چنین هم باشد لااقل از پایمال شدن خون همکارانمان جلوگیری می شود و مرگ همکارانمان حداقل به زندگی سایرین می انجامد

روحش شاد و قرین رحمت الهی باد...

خبر:خانم مژگان عزیزی 31 ساله،پرستار بالینی بیمارستان امام حسین منوجان در حال بازگشت از مسیر کهنوج درون آمبولانس به دنبال سانحه تصادف وحریق آمبولانس در آتش سوخت و جان باخت!!!!!

ما پرستاران ایران اعضای یک خانواده ایم و وقتی شنیدیم در منوجان کهنوج کرمان پرستاری در آتش حادثه سوخته و جان باخته، سوختیم و جان نباختیم.

اما متاسفیم که در عصر ارتباطات این خبر بعد از سه روز آن هم به همت همکاران به ما رسید.

ما از همینجا از آنجایی که تریبونی در اختیار نداریم و کلا موجودات مهمی نیستیم اجبارا از همینجا که اگر از ما نگیرندش به خانواده ی محترم ایشان، به پرستاران داغدیده وبه جامعه ی مظلوم و ظلم ستیز پرستاری این غم بزرگ را که بارها وبارها تکرارشده است تسلیت عرض می کنیم.

تریبون به دستها خوش باشند و بتازند بر سنگفرشهایی که خون ماها رنگینش کرده است...

 سوال:

پرستار بالین چرا برای اعزام بیمار فرستاده می شود؟

البته این سوال کمی دور از ذهن است چون پرستار همه کاره ی سیستم موقع کار است. لازم باشد منشی ، خدمات، کمک بهیار، نگهبان،و پزشک هم می شود... هرجا کتک خوری لازم باشد پرستار مهیاست.

حرف دیگری نمیزنم تا نگویند مرگ جانگداز همکارمان را بهانه ی دعوا کرده ام اما به خدا جانم می سوزد..می سوزد ...می سوزد...

سلام خدمت ملت شریف و بزرگوار ایران!

در اینکه شما لایق بهترینها هستید هیچ شکی وجود ندارد و ماهم خود را از شما می دانیم و می بینیم و تافته ی جدا بافته نیستیم. واین بهترینها را در سیستم درمان بیشتر و بهتر از هر جای دیگر باید دریافت کنید.

اگر شما در مراجعه به مراکز درمانی پرستاران را بی حوصله، خسته، عصبانی یا بداخلاق می بینید و از همان بدو ورود برایش شمشیر را از رو می بندید و معتقدید باید سر پرستار بی گناه فریاد بزنید تا کارتان انجام شود،(که البته این دیدگاه درستی نیست) دلایلی دارد.ما این دلایل را با ساده ترین زبان ذکر میکنیم امیدواریم که سوئ تفاهمات رفع شود و خودتان قضاوت کنید:

1-ما پرستاران اغلب در چند مرکز در مانی به علت حقوق پایینمان مشغول به کار هستیم. از 720 ساعت یک ماه بیش از پانصد ساعت در حال کار فیزیکی مستقیم با بیماران وبیش از سی ساعت در مسیرهای بین مراکزیم. گمان نکنید که حدود کمتر از 170 ساعت مانده را می خوابیم . نه! نصف آن را هم در خدمت خانواده و حدود کمتر از 90 ساعت فرصت استراحت داریم. این کم خوابی  خود باعث بروز مشکلات رفتاری می شود که نا خواسته است.

2-در یافتی ما پرستاران با یک شیفت کاری با سابقه ی ده سال کار سخت حدود یک میلیون وپانصدهزار تومان است که البته از آن بیمه و مالیات هم کسر می شود و می شود حدود یک میلیون و دویست تا سیصد. اما در همین سیستم درمان دریافتی پزشکان محترم بالای سی میلیون می شود. که البته با کد تعرفه های جدید به بالای صد میلیون می رسد.کارهای ما در تیم درمان مکمل هم است وبدون یک گروه کار ناقص می شود.شاید همکاران مسیول بفرمایند که جز حکم کارانه هم دارید. بله به طور متوسط دویست هزار تومان.. که نه به موقع پرداخت  می شود و نه حساب و کتابی دارد.به هر بهانه ی واهی کسر می شود و قطع می شود و..کلا در اختیار مدیران است ولی کارانه ی همکاران محترم پزشک هرگز نمی تواند دست بخورد حتی کل یک روز را بر سر کارش حاضر نشود فقط بیماران ندیده اش را از دست می دهد. خحتی اگر خطاهای محرزش باعث فوت یا نقص عضو بیمار یا به خطر افتادن سلامت وی باشد باز هم احدی توان دست بردن به کارانه و دریافتی وی را ندارد.

3-شما ملت شریف و بزرگوار ما پرستاران را بابت کم کاریهای دیگران بازخواست می کنید چون دم دستتان هستیم مثلا نبودن ویلچیر و سایر امکانات، دیر حاضر شدن جواب آزمایشات، عدم حضور پزشک در محل کار خود، دیر ویزیت شدن بیمارتان،و....که مسئولیت تهیه ی و ارایه ی هیچ کدام با پرستار نیست.

4- تعداد مراجعان یا گیرندگان خدمت چندین برابر ظرفیت تعداد استاندارد پرستارارن است. گاهی خودتان هم شاهدید که همزمان چند نفر از یک پرستار کار می خواهید . خوب واضح است که توان هر کسی هم محدودیتی دارد.

5- شما همه تان هنگام مراجعه خودتان را محق می دانید و با این دید که ما نمی خواهیم کار شما را انجام دهیم وارد می شوید و از قبل گارد گرفته اید حال آنکه از نظر ما چنین نیست و ما باید کار شما را به بهترین و سریعترین شکل ممکن انجام دهیم اما ما با با سه برابر توانمان کار میکنیم و دیگر بیش از این توانی نداریم.

6- هرگزبه کمبودها از کانال اصلیش اعتراض نمی کنید.واین دردآورتر است.

7-بیمارستان درجه ی یک بیمارستانی است که کلیه ی استانداردها در آن رعایت شود. اما در مراکز ما اصلی ترین و مهمترین آیتم یعنی نیروی انسانی بسیار کمتر از استاندارد است. شما حاضر می شوید عزیزانتان را به پرستاران خسته بسپارید و هزینه های درجه ی یک می دهید اما پیگیر این نیستید که اینجا چگونه درجه ی یک است که چهل بیمار (دقت کنید )به دو پرستار سپرده می شود؟ چرا امکانات سخت افزاری نیست؟ چرا همراه بیمار با وجود پرداخت هزینه های بالا هیچ امکاناتی نمی گیرد؟ چرا....البته دق دلی همه ی اینها را سر پرستار خالی می کنید و انگار که فتح الفتوح کرده باشید برای دوستان و آشنایانتاتن هم تعریف می کنید!!!!!!

8-تیعیض و بی عدالتی در سیستم درمان غوغا می کند وبا این طرح تحول نظام سلامت به اوج می رسد. این بی عدالتی و پول محوری برای بیماران هم هست شاید خودشان متوجه نباشند. مشکل اصلی مراجعان مراکز دولتی و غیر دولتی مبلغ پرداختی نبوده ، بلکه کیفیت و کمیت خدمات ارجحتر است. که متاسفانه کسی به این بخش توجه ندارد و مردم نیز بی توجهند.چند صباحی از محل یارانه و ... شاید پرداختی مستقیم بیمه شدگان خدمات درمانی(توجه کنید که فقط خدمات درمانی) کمی تغییر کرده باشد اما از چند وقت دیگر هزینه ها روی دوش خودتان خواهد بود. ونیز مطمینا شرکتهای بیمه حق بیمه ها را افزایش خواهند داد. یارنه هارا از جیب مردم کسر وبه جیب خودشان واریز می کنند و منتی هم بر سر شما که صاحبان اصلی این مبالغ ریالی هستید می گذارند.

9-اشتباه به عرضتان نرسانند: ما خواهان حقوقی عادلانه هستیم نه برابر؛ با یک نگاه اجمالی به کشورهای دیگر در بسیاری از کشورهای پشرفته مٍل آمریکا که کتاب تعرفه های پزشکی ما از ایالت کالیفرنیای آن بلاد کفر گرفته شده است، متوجه می شویم که دریافتی پرستاران از متخصصین هم بیشتر است! تعجب ندارد این به دلیل اهمیت شغل پرستاری در مواجهه با مردم است. اینها باعث اقبال عمومی مردم به این شغل و افزایش کیفیت و کمیت خدمات می شود و پرستران اغلب در بخشهای آموزش و پیشگیری در حال فعالیتند نه فقط درمان، که پیشگیری بر درمان ارجح است....ما بیشتر نمی خواهیم ولی لااقل آمریکا نیستیم افغانستان باشیم...عراق باشیم. مردم ما بسیار باارشترند از این خدمات بی کیفیت گرفتن.

مردم شریف و بزرگوار! ما پرستاران باور داریم که شما لایق بهترینها هستید.پاسخگوی کمکاریهای خودمان هم هستیم.(که کمتر رخ می دهد) اما یاد بگیریم هر چیزی را از مسیول همان کار بخواهیم. هیچ قانونی اجازه نداده بیمار به پرستار توهین کند . بیماری شما گناه مانیست. کمبود پرستار و امکانات گناه ما نیست. باور کنید ما وظایف اصلیمان را در قبال بیمار شما در اسرع وقت انجام می دهیم اما به قدری مارا درگیر مسایل جانبی غیر مرتبط کرده اند و می کنند که تقسیم نیرو می شود.

وقتی پرستار باید کار منشی، کمک بهیار،نگهبان و... را انجام دهد. جوابگوی کوتاهی دیگر همکاران و ریاست و مدیریت باشد، به جای ارایه ی خدمت به تعداد مشخصی به چند برابر خدمت کند....وتازه با این همه هشتش گرو نهش باشد و مرتب در مظان اتهام مراجعان و مدیران و .... چگونه می تواند به درستی خدمتی ارائه دهد؟

کلاهتان را قاضی کنید...

ببینید...

خودتان را جای ما...نه نه! دشمنتان هم به روز ما دچار نباشد...

دیگر کوتاه می کنم قصه ی غصه را... می ترسم سیل همه را ببرد....

 به امید اصلاح واقعی و کیفی خدمات و نه فقط شعار تحول  و.....

بسیار نوشتیم و به چشم کسی نخورد،بسیار فریاد ردیم و به گوش کسی نرسید،البته چیزهایی که باب میل نباشد همی گونه است.

این بار می خواهم باب میل بنویسم.

ما با دوستان پزشکمان دوستیم. خیلی هم دوستیم. نه ایشان سیری پذیرند و نه ما ؛ که در ذات هر انسانی این سیری ناپذیری نهفته است، کاش این دوستان ما ماهی یک میلیارد

که نه البته دهها میلیارد بگیرند... تا کور شود هر آنکه نتواند دید

اما حرف ما چیز دیگری است(گوش کنید):

ما می گوییم که مقصر سیستم حاکم بر وزارت بهداشت است و نه پزشکان، اما متاسفانه سیستم در دست پزشکان محترم است پس ما اگر می گوییم پزشک، فقط منظورمان

کسانی است که تصمیم ساز یا تصمیم گیر هستند است ، وقتی می گوییم مرگ بر آمریکا مردمش را که نمی گوییم سیاستهایشان را منظور داریم....

اما موضوع بعدی این است که درآمدهای بیمارستان و مراکز در مانی حاصل تلاش پزشکان به تنهایی نیست. این را همه می دانند حتی گروه حاکم. پس کسی جیره خوار کسی

نیست ، اما مشکل اینجاست که پولهای حاصل از کار ما پیراپزشکان چه می شود؟  فرض کنید بیمارستان کشور باشد و پزشکان قوه ی مقننه، پیرا پزشکان هم قوه ی مجریه هستند

و اگر قانونی تصویب شود و اجرا نشود می شود همین قانون تعرفه گذاری خودمان که تاثیری بر بیمار ندارد، واگر بد اجرا بشود می شود همین قانون ارتقای بهره وری که فقط برای

شبکاران خوب است و اصلا هم بهره وری را ارتقا نداده چون درست اجرا نمی شود.بنابر این کار ما با هم در ارتباط است.و ما داریم یک نوع کار انجام می دهیم. ما نمی گوییم پرداختها

برابر باشد می گوییم نسبتها عادلانه باشد.اما عادلان پرداخت پنجاه برابر که حداقل اختلاف می باشد نیست.(بقیه ی پرداختها که ستم عظماست تا هفت صدبرابر هم داریم) هیچ

وجدان بیداری و هیچ عقل سلیمی این را نمی پذیرد ، حتی خود همکاران پزشک هم ....(که به گواه کنکور باهوشترین افرادند)

ما خواستار پرداخت مبتنی بر عملکرد هستیم و این نمیدانم چرا به مذاق وزیر محترم خوش نمی آید؟!!!!! و چرا ایشان لقمه را دور سرشان می چرخاند؟!!!!

دوستی می گفت ما کیفیت خدمات را پایین نیاورده ایم ولی منبعد می آوریم!!!! بنده می گویم با پاصد ساعت کار کردن یک پرستار و چند ده ساعتی در خدمت خانواده بودنش و

بدون استراحت کارکردنش ناخواسته کیفیت را می کاهد ، وای به روزی که وجدانهای مارا خواب خستگی و بی عدالتی فرا گیرد که دلیل برای توجیه کم کاریمان بسیار داریم..

آن وقت چه می شود؟ کاش وزیر محترم مریض شود و بیاید در بیمارستان ما بستری شود به صورت مریض معمولی تا بفهمد کیفیت خدمات چه اهمیتی دارد؟

یعنی ایشان  که از کشورهای پیشرفته الگوبرداری می کند گمان دارد که آنها عقلشان نمی رسد که مزایایا پرستاری را هم سطح و اغلب بالاتر از متخصصین قرار می دهند؟ چطور

به آن عقلشان نمی رسد ولی به این تعرفه ها می رسد؟ عجبااااا!!!!

جناب وزیر بهداشت که به هیچ وجه جوابگوی کارهایشان نیستند، کاش بیایند و یک بیمارستان را به پرستاران بدهند از ریاست تا همه ی مسایل اجرایی را.....تا ببینند چه میشود

چه گلستانی می شود آن بیمارستان!؟!

اما نقش اصلی پرستاران در پیشگیری از بیماریهاست، پزشکی که حوصله ی ویزیت دقیق ندارد در کار آموزش مشارکت نمی کند، در فعالیتهای پیشگیرانه و بهداشتی مشارکت نمی کند...

البته این حرفها بیهوده است، چون گوشی برای شنیدن نیست باور کنید چاره ی کار ما فقط و فقط افزایش حقوق پزشکان است چون هر چه می خواهیم بگوییم می گویند چون حقوق پزشکان کم است (ماهی پنجاه میلیون) برج پیزا کج شده...

و البته راههای زیادی برای پرستاران وجود دارد ولی بهترینش همان تهیه ی یک میز است....

والسلام...

سلااام

سلام بر محرم! سلام بر لبهای عطشان حسین! سلام بر تمام عدالت خواهان! سلام بر فرشتگان نجات! سلام  بر حماسه سازان امروز!

امروز هفتم آبان نود وسه برگ جدیدی در پرستاری ورق خورد و به همت همه ی همکاران و با وجود سنگ اندازیهای بسیار نظام وزارت بهداشت (که سابقا نظام پرستاری می خواندیمش) تعدا زیادی از همکاران پرستار برای اعتراض به بی عدالتیهای موجود در نظام سلامت روبروی درب شمالی مجلس گرد هم آمدند. این گرد همایی که به  "اعتراض ساکت" معروف بود بدون ایجاد هیچ گونه حاشیه ای برگزار شد. شرکت کنندگان پلاکاردهایی در دست داشتند که متنهای جالبی در آنها دیده می شد. ضمن اینکه تصویر بزرگی از آیت االله خامنه ای رهبر بزرگ مسلمین جهان هم نصب شده بودد. این مراسم با سخنرانی جناب آقای شریفی مقدم به عنوان نماینده ی شرکت کنندگان درحضور دکتر صادقی نایب رییس محترم مجلس و نیز سخنان ایشان  ادامه یافت و در نهایت با ایراد بیانیه ای به کار خود خاتمه داد. در این مراسم همکاران پرستار بر اجرای بی قید و شرط قانون تعرفه گذاری اصرار داشتند و نیز خواهان اجرای عدلات در تمام مسایل وزارت بهداشت و درمان یا به قول دوستان وزارت پزشکان شدند.

این تجمع بر خلاف نظر عده ای، که بایکوت خبری سنگینی را می خواستند ؛بازتاب گسترده ای در محافل خبری از همان آغاز داشته که به تعدادی از آنها نگاهی می اندازیم:

به گزارش افکارنیوز، نمایندگان بیمارستان‌های
تهران صبح امروز در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات آنها در مقابل مجلس شورای اسلامی
تجمع کردند.

بر اساس این گزارش، تجمع‌کنندگانی که حدود ۵۰ نفر به نمایندگانی
از بیمارستان‌های مختلف تهران بودند، علت تجمع خود را عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری
خدمات پرستاری که ۷ سال پیش توسط مجلس شورای اسلامی تثبیت شد، اعلام
کردند.

همچنین اضافه‌کاری اجباری و عدم تحقق قانون ارتقاء بهره‌وری و نیز
تفاوت کارانه پزشکان با پرستاران از دیگر دلایل تجمع این پرستاران مقابل مجلس شورای
اسلامی عنوان شد.

به گفته پرستاران تجمع‌کننده، تفاوت کارانه پرستاران با
پزشکان در بسیاری موارد به بالای ۱۰۰ میلیون تومان می رسد.

همچنین عدم
پرداخت حق کارشناسی پرستاران و عدم احترام و حفظ شأن پرستاران، پزشکان و پیراپزشکان
از جمله دلایل دیگر تجمع‌کنندگان مقابل مجلس شورای اسلامی عنوان شد.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، جمعی از پرستاران امروز چهار‌شنبه در اعتراض به عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری پرستاری مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند.

پرستاران یاد شده خواستار اجرای بی‌قید و شرط قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مصوب سال1386 مجلس شورای اسلامی هستند.

یکی از معترضان در این تجمع با اشاره به افزایش تعرفه پزشکان گفت: مسئولان یک شبه قانون نظام پزشکی شهر کالیفرنیا را بدون توجه به مصوبه قانونی مجلس شورای اسلامی وضع و اجرایی کردند.

وی ادامه داد: متأسفانه در کنار این مشکل پرستاران، ساعات کاری آنها از سوی بیمارستان بدون توجه به ضوابط افزایش داده شده به طوری که پرستاران به صورت شبانه‌روزی سر کار هستند.

یکی از تجمع‌کنندگان با اشاره به مهاجرت پرستاران به کانادا خاطرنشان کرد: علت این موضوع مزایا و حقوق بالا و جذب پرستاران ایرانی است، بر این اساس تا زمانی که قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاران اجرایی نشود، شاهد اینگونه مشکلات خواهیم بود.

همکاران محترم به علت تعدد فراوان این سایتها  به همین دو سایت بسنده می کنم. در صورت نیاز  با جستجوی عبارت "تجمع پرستاران و مجلس" همه ی سایتها را ببینید.

به امید پیروزی حق و عدالت

به نام خداوند بخشنده و بخشایشگر

افتخار می کنیم به کشور عزیزمان ایران اسلامی و سلام می فرستیم به صاحب این ماه عزیز، حسین ابن علی (ع) و همه ی آزادگان و عدالت خواهان تاریخ؛

افتخار می کنیم به حضور آگاهانه  و عدالت خواهانه ی همکاران پاک و پاکی دوست.

پرستارانی که از اجرا نشدن قوانین به حق خود، به ستوه آمده و فریادی به بلندای سکوت سر دادندتا مراتب اعتراض خود را برای چندمین بار به گوش مسیولین برسانند؛ امید است از این تاریخ به بعد صدای پر جمعیت ترین اعضای سیستم بهداشت و درمان کشوربهتر به گوششان رسیده و چشمانی را که عامدانه نابینا شده بازکنندو حقوق این قشر زحمتکش جامعه را و وجودشان را به رسمیت بشناسند.

درود می فرستیم به پرستاران سراسر کشور که از دل و جان هماهنگ با خواسته های به حقشان، در این جمع حاضر شده اند و به تمام پرستارانی که علیرغم میل باطنیشان از حضور به دلیل رهانکردن بالین بیمار سر باز زدند تا مبادا خدشه ای بر روند درمان بیماران بی گناه وارد آید و در واقع حقوق بیماران را از حق خود بالاتر دانستند؛ درود بر شرافت شما که بار دیگر در عمل ثابت کردید که کار شما از سالها عبادت با ارزشتر است.

بیانیه ی حاضر در جمع نمایندگان پرستاران کل کشور که به صورت خود جوش در مقابل مجلس  در اعتراض به ناعدالتیهای مداوم در سیستم بهداشت کشور رخ می دهد حاضر شده اند خوانده می شود. پشتوانه ی این مصوبه حمایت کلیه ی پرستران ایران زمین است.

حقوق پایمال شده ی پرستاری و به تبع آن بیماران بسیار زیاد است و در طول سالیان متمادی به تعداد آنها افزوده شده شده و اخیرا بی مهریها نسبت به پرستار ی و کل پیراپزشکی به اوجج خود رسیده است؛ لذا مهمترین خواسته های به حق ما در شرایط کنونی  به شرح زیر بوده و سایر مطالبات در مجالی دیگر پیگیری خواهد شد:

1-اجرای بی قید و شرط قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که بیش از هفت سال از تصویب آن در مجلس هفتم شورای اسلامی میگذرد.

2-اجرای عدالت در پرداختها؛بین کلیه ی تیم درمان اعم از پزشکان و پرستاران و ...

3- مسیولیتهایی که مربوط به پرستاران است ودر حال حاضر به ناحق در اختیار عده ای خاص بجز پرسترارن قرار دارد باید به اعضای تیم پرستاری برگردد

4-انتخاب و حضور نمایندگان پرستاری در کارگروهها و جلساتی که مبنای تصمیم گیری در مورد پرستاری است تا عده ای تمامیت طلب که عدم حسن نیتشان بر پرستاران پوشیده نیست نتوانند اجحاف در حق این قشر را ادامه دهند.

در پایان اعلام میداریم که پرستاران عضوی از  وزارت بهداشت و درمان بوده و وظیفه ی اجرای قانون هفت سال بر زمین مانده ی مصوب مجلس مبنی بر تعرفه گذاری خدمات پرستاری بر عهده ی وزارت مذکور است اما مسیولین ذیربط از اجرای آن به بهانه های واهی سر باز می زنند،لذا بارها با شیوه های مختلف مانند ارسال نامه به مجلس، نامه به وزیر محترم وحتی شخص رییس جمهور با بیش از بیست و چهار هزار امضا، تجمعهای مسالمت آمیز خواستار اح خود شدیم که متاسفانه جوابی نگرفتیم. از نمایندگان محترم تقاضا داریم تابا استفاده از قدرت قانونی خود وزیر بهداشت را مکلف به اجرای قانون مذکور نمایند.ما پرستاران ایران اعلام می کنیم که با اعضای تیم درمان مشکلی نداریم و فقط خواهان حق و حقوق خودمان از وزارت خانه هستیم اما دستانی در کار است که مارا در مقابل دوستان پزشک قرار دهد که چنین چیزی صحت ندارد.

پرستاران بیدار و همیشه در صحنه ی ایران، با هوشیاری تحسین برانگیز خود علیرغم تمام نامهربانیها و ستمها که در حقشان صورت گرفته هیچگاه مراتب اعتراض خود را طوری بیان نکرده ک نامحرمان و بدخواهان بتوانند از آن سوئ استفاده بکنند و به خوبی می دانند که چشم امید بسیاری از کشورهای جهان به ایران ورهبر فرزانه ی مسلمین جهان دوخته شده است لذا  پرستاران هرگزبه خود اجازه نداده اند که اوقات شریف و پر مشغله ی رهبری را به خود اختصاص داده و خواسته های صنفی را هر چقدر هم حق، نزد ایشان ببرند که در این صورت قطعا مشکل بی عدالتیها حل خواهد شد.چشم امید پرستاران به وزارت بهداشت است که وظیفه ی خود را به طور شایسته انجام دهد که تاکنون عملی نشده است. از نمایندگان محترم مجلس می خواهیم که باعملی کردن وعده و عیدها و احقاق حقوق پرستران مرهمی بر زخم اعتماد از دست رفته ی شان بگذارند در غیر این صورت و با قطع امید از مجلس،علیرغم میل باطنیمانشکایتمان را نزد مقام عظمای ولایت؛ رهبر معظم مسلمانان جهان خواهیم برد و مطمینیم که به حقوق خود خواهیم رسید چرا که خواسته هایمان کاملا بر عدالت استوار است.

از رسانه ی ملی می خواهیم ملی باششد و به وظیفه ی مبنایی  خود عمل کند و تنها تریبون قشر خاصی نباشد که بنشینند و از طرح خودساخته که خودشان سودش را می برند دفاع کند بلکه سعی کند که صدای همهگان به گوش ملت برسد.....

در پایان ما پرستاران حاضربه نمایندگی از تک تک پرستاران اعلام می داریم که یک ماه فرصت برای اجرایی شدن بی قید و شرط وغیر پایلوت قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری  وبهبود شرایط موجود کاری در نظر گرفته و چنانچه حسن نیتی از مسیولین محترم دریافت نکنیم اقدامات پیگیرانه ی وسیعتری را در نظر خواهیم گرفت.

پرستار، عضو حیات بخش نظام سلامت کشور است

مقام معظم رهبری (دامت برکاته)

7/8/93

والسلام

گویا منبعد باید استقلال کاری در همه ی زمینه ها را فراموش کنیم و باب جدیدی در مباحثه باز کنیم. با روندی که سیمای جمهوری اسلامی ایران وبخصوص برنامه های حوزه ی  سلامت پیش گرفته اند بسیار مشهود است که می خواهند حرفهای غیر واقع به خورد مردم بدهند!

گویا منبعد باید بگوییم سیمای اشرافی....1

چگونه است که تمام افرادی را که از یک طرح سود می برند دور یک میز می چینیم و بدون حتی یک نفر که ذینفع نباشد موضوع را به بحث می گذاریم؟!!!!!

اینجاست که می گوییم: کس نگوید دوغ من ترش است.

ضمن اینکه نمی دانم چگونه می شود با چند برابر کردن قیمتها از حقوق مصرف کننده دفاع و سیانت کرد؟

ضمن اینکه این کار آقایان مسبوق به سابقه است و مثل بازرسیهای سیستمهای درمانی است که خودشان خودشان را پایش کرده و مراکزشان را درجه ی یک اعلام می کنند و...

چطور می شود چند نفر دور یک میز بنشینند و از برنامه ای که خودشان برای انتفاع خودشان نوشته اند دفاع وتعریف نکنند؟ چگونه این حرفها می تواند قابل استناد باشد؟

مگر در مراکز درمانی فعالیتهای پزشکان عمومی، پرستاران و ... درآمد زا نیست؟ چرا منت سر ما می گذارید. ما که می گوییم با اجرای تعرفه گذاری شما از کارکرد خودمان به ما کارانه بدهید. وقتی میگو یید بودجه نداریم یعنی به ما خیلی کم میدهید و خودتان هم قبول دارید. وقتی وزیر بسیار دانای ما می گوید که سیستم پرداخت پیراپزشکان از قبل معیوب بوده و مقصر همین است که با دوبرابر کردن کارانه ها پیراپزشکان 400 هزار تومان کارانه می گیرند، پس قبول دارید که این سیستم غلط است. ما نمی خواهیم زیر منت کسی باشیم و پول کارکرد کسی را بگیریم. ما با اجرای تعرفه گذاری پول عملکرد خودمان را دریافت می کنیم که چند ده برابر مبالغ کنونی می شود. شما این را بهتر از هر کسی میدانید که می گویید بودجه نداریم.

همین جمله ی بودجه نداریم یعنی داریم حق یک عده را می خوریم. بودجه برای دادن حقوق و کارانه ی منصفانه نداریدبودجه برای اجرای قانون مشاغل سخنت ندارید. بودجه برای ... ندارید. پس این همه پولی که از شرکتهای بیمه و مردم می گیرید چه می شود؟

ده هزار میلیارد چه شد؟

بیایید لااقل حساب پس بدهید.به همین مردم که سرشان کلاهی گشاد می گذارید.

مگر تاحالا پرداختهای خارج از حسابداری مراکز درمانی قانونی بود؟

که منبعد غیر قانونی است؟

مگر صرف امضای میثاق نام که توست تعداد کمی امضا شده ضمانت اجرایی دارد؟

از گفتار برادران دینیمان!!! مشخص است که اصلا جز اینکه بگوفرمایند:این طرح طرح خوبی است. حرف دیگری ندارند.همه ی بیمه های تکمیلی سقف دارند و حضرات می فرمایند اغلب بیمه ها سقف ندارند!!!(بابا دورغ رو بعضیا بهتر از راست میگن من ساده هم باور کردم رفتم چک کردم دیدم ای ذل غافل! سقفش اتفاقا خیلی هم کوتاهه)

واضح است که مجری محترم هم توجیه است که سوال حاشیه ای نپرسد و فقط در روند تعریف و تمجید باشد.

استقلال یعنی همین...

باور کنید من بچه که بودم معلمی داشتیم می گفت : استقلال یعنی ما به شما توپ می دهیم بازی کنید، دیگر با ترکه نمی زنیمتان و گوشتان را می کشیم....

باز هم هست اما می ترسم استقلالم بدهند...